Iets van nagel en doodskist

Kobe beleeft de zomer van zijn leven, heb ik zo de indruk. Het is hem van harte gegund.

Na zijn examens ging hij vier dagen kamperen met vrienden in de Ardennen, de laatste vrijdag ging hij naar Werchter naar de Peppers, daarna anderhalve week speelplein, en nu een week scoutskamp.

Helaas wou de leiding er geen rekening mee houden dat er maar liefst 11 leden meegaan op jamboree en hebben ze het kamp niet wat vroeger gelegd, zodat ze met zijn elven vandaag al terug zijn gekeerd. De rest komt pas zondag terug, maar dat is geen optie, want sommige jamborianen vertrekken al zaterdagmorgen vroeg naar Zuid-Korea. Kobe heeft gelukkig nog iets meer tijd: hij moet om half negen aan het Atomium zijn, om dan met de bus naar Frankfurt te rijden en van daaruit naar Seoel te vliegen.

Maar zijn gerief, dat was geen probleem: hij had een groene short – weliswaar maar eentje – en twee lange groene broeken. Eentje daarvan was beschadigd onderaan – ooit eens tussen zijn fietsketting verzeild – maar dat kon ik repareren. En hij ging er toch maar één meenemen, die andere dus.

Ja hoor.

Op dag één van het kamp had hij zich enthousiast op zijn hukje gezet, waarop de hele broek was gesplit. Onrepareerbaar. Ik ben dan maar zijn andere broek beginnen repareren, waardoor die nu naar de korte kant is. En toen bleek ook nog zijn drukknop eraf. Euh, dan maar haakje en oogje erop gezet, want die drukknop bleek ook niet repareerbaar.

En toen was die ene groene short misschien wat weinig, want hij had wel andere shorts, maar het zou best kunnen dat hij toch wel in uniform ging moeten zijn. Oh, enne, of ik zijn nieuwgekochte gamel wist zijn? Met bijhorend bestek? Neenee, die was zéker niet op minikamp blijven liggen.

Bon…

Morgen is het een feestdag en zijn alle winkels dicht, maar ik denk dat ik weet wat ik zaterdagmiddag met Kobe ga doen. Een gamel kan hij lenen van een andere scout die er nog eentje op overschot had. Gelukkig zijn we wel al voor het gewone kamp richting Decathlon getrokken voor stapschoenen, een liner, een nieuw matje en nog wat van die onzin, of mijn zaterdag zou nogal kort worden.

Zucht. Soms hé…

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *