Maandag kreeg ik plots een bericht van Philip – je weet wel, die larpvriend die me een fantastisch dagje Antwerpen had bezorgd nog voor de corona – met de vraag of ik niet eens met de fiets Deurne wilde komen verkennen. Euh, op zich zag ik dat zeker zitten, maar dan liefst met een iets beter weer dan gezapige regen.
Maar ik wilde wel ook gewoon gezellig een namiddagje afkomen, Philip heeft zowaar een welness in zijn kelder. Maar toen puntje bij paaltje kwam, hebben we eigenlijk gewoon eerst lang zitten kletsen bij een koffietje. Daarna ging hij mij het punt tonen waar Antwerpen eigenlijk ontstaan is, maar dat was net te ver voor mijn voet, en toen namen we maar de auto. En zijn we eigenlijk zelfs nooit op de geplande bestemming aangekomen wegens gaan geocachen met de auto. En uiteraard ondertussen blijven tetteren, zoals altijd.
En toen had Philip gewoon paling in ’t groen gemaakt. Maar echt! Dat is een gerecht dat ik thuis zeker nooit mag klaarmaken – zelfs Bart vindt dat vreselijk – en je vindt het ook niet vaak in een restaurant. Maar ik was er, eerlijk waar, dolgelukkig mee. Ik heb toen eigenlijk ook veel te veel gegeten, en met een grote grijns heeft Philip me nog een portie meegegeven voor morgen. Héérlijk! Er waren trouwens ook bijzonder fijne dim-sum als voorgerecht.
En toen volgde de rondleiding doorheen het huis en vooral ook door de kelder, waar dus een gewone sauna, een infraroodsauna en een heuse jacuzzi staan. Philip had die laatste zelfs op temperatuur gebracht, maar eigenlijk was het tegen dan half tien en misschien toch een beetje laat om nog te beginnen badderen. Dat zal voor een volgende keer zijn – hoop ik.
Yup, een hele fijne middag gehad met fijn gezelschap, alleen jammer dat ik Margaux zo weinig heb gezien. Mja.