Van Bart had ik een heel fijn kerstcadeau gekregen: een handvol nanocaches!
Even uitleggen: zo’n nanocache is ongeveer een cm hoog en 8 mm breed, een cilnder die magnetisch is, open te vijzen valt en binnenin een piepklein papiertje bevat. Niet makkelijk om te vinden dus, en ook niet zelf te maken.
Nu is er een cache op een drukbefietste route die regelmatig verdwijnt: de originele plek, aan de achterkant van een majestueuze boom, wordt voortdurend geplunderd en was dus geen goed idee. Ik had dan een klein cacheke aan de achterkant van een verkeersbord gestoken, maar helaas, blijkbaar ook te zichtbaar.
Maar nu heb ik dus die nanocaches, en vandaag ben ik heel voorzichtig tot aan die cachelocatie gewandeld en heb er deze gestoken.
Je moet dus echt al goed kijken om deze te zien zitten.
Op hoop van zegen dat hij niet opnieuw gevandaliseerd wordt!