* Stommiteiten van Rombaut #26
Sta op donderdag rustig op met de kinderen. Haast u niet, want ge moet zelf maar beginnen lesgeven om 10.10 uur. Steek een was in, zodat ge die nog op tijd kunt buitenhangen voor ge gaat werken.
Ontbijt rustig, ruim wat op, doet uw kleren aan maar schmink u nog niet want daar hebt ge nog tijd voor. Trek uw computer open, zet een toets klaar die ge straks gaat kopiëren, zet een blogpostje op de website van de school en de instagram, vul nog wat administratie aan. Denk er rond een uur of half tien aan om uw agenda voor straks al in te vullen.
Vul rustig het tweede lesuur in, dat lesuur dat begint om 9.20 uur. Voel ergens in de achtergrond van uw brein dat er precies iets niet klopt.
Spring recht, grabbel uw telefoon, bel naar school dat ge compleet vergeten waart dat ge een nieuw lesrooster hadt en dat ge nog volledig op dat van september zat en dat ge toen maar om 10.10 uur moest beginnen terwijl ge nu eigenlijk al op school had moeten zijn, en of ze uw zesdes in de klas willen binnenlaten want die hebben eigenlijk een herhalingstoets en die kunnen dan nog wat studeren en of ze dan ook zo lief willen zijn om de toets die ge gaat doorsturen meteen 15 keer te kopiëren zodat ge daar zelf geen tijd meer mee gaat verliezen.
Cross de trap op, wrijf wat schmink op uw toot, spring in uw nieuwe flashy schoenen, grabbel uw gelukkig klaarstaand gerief mee, vergeet uw handtas, uw fles water en uw vest maar doe nog wel snel de juiste assorti ring en ketting aan en rij naar school.
Wees de rest van de dag geagiteerd.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #27
(Dit is een stommiteit van lang geleden die ik vroeger heb uitgeschreven als was het een aflevering van Fawlty Towers. Nu dus in dit formaat.)
Spreek af met een vriendin om te lunchen. Probeer eens een ietwat chiquer etablissement met een goeie naam.
Ga binnen, bekijk het menu, denk dat dat er ferm goed uit ziet. Stel vast dat er schaaldieren in zitten, iets waar uw vriendin allergisch voor is. Krijg de verzekering van de gerant dat dat geen probleem vormt.
Geniet van uw soepje. Krijg iets later uw voorgerecht.
Stel vast dat beide borden geserveerd zijn met een bisque van garnalen. Stel daar een vraag over aan de jonge ober. Laat die mens u toch wel twintig seconden niet-begrijpend aanstaren als een koe naar een trein. Stel vast dat vervolgens de gerant op u komt aangestoven, het bord weggrist, zich verontschuldigt en dat er iets later een voorgerecht komt zonder garnalen. Met extra verontschuldigingen. Vooral over de leercontract-ober. Voel u gegeneerd over de bizarre excuses.
Kijk rond u en merk op dat ge nog de enige gasten zijt. Merk vooral ook op dat de jonge ober met veel lawaai de andere tafeltjes volledig begint af te ruimen: borden, glazen, bestek, tafelkleedjes… Voel u niet meteen welkom. Stel vast dat ook de gerant begint mee te doen, met een luide conversatie in plat dialect. Probeer zelf nog een conversatie te houden boven het lawaai.
Krijg uw hoofdgerecht.
Merk op dat er geen patatjes bij zijn. Merk ook op dat er precies geen in aantocht zijn ook. Maak daar een vrij luide opmerking over. Krijg een paar minuten later de gerant aan tafel die zich verontschuldigt over het feit dat ze de kroketjes waren vergeten maar dat die er nog aankwamen.
Krijg, terwijl ge ongeveer uw laatste happen vlees in uw mond steekt, de gerant aan uw tafel die uw bord ongevraagd begint te vullen met aardappelbolletjes. Merk dat die mens zich zo haast dat er een paar bolletjes naast uw bord op de blanke tafel rollen. Stel vast dat hij zonder boe of ba ze met zijn hand oppikt en in uw bord legt. Geneer u opnieuw over zijn uitgebreide excuses.
Stel vast dat ze intussen al met tafels beginnen schuiven zijn terwijl gij nog aan het eten zijt. Krijg excuses van de gerant dat ze vanavond een uitgebreide receptie hebben. Maak een opmerking over het vele lawaai, krijg de verzekering dat ze het stiller gaan houden. Geneer u nogmaals over de excuses.
Vind het intussen ronduit ongezellig, met al het opruimen en de bizarre excuses. Besluit het dessert over te slaan. Krijg bij het vragen van de rekening een koffie of thee van het huis aangeboden wegens de overlast. Sla die beleefd af, besluit om thuis gezelliger koffie te drinken. Krijg nogmaals excuses, met de vraag of ze echt niks voor ons kunnen doen. Krijg wel de volledige rekening gepresenteerd.
Krijg die rekening in een mooi doosje met een paar snoepjes in. Laat uw vriendin een koffiespek uit het doosje nemen. Stel vast dat de gerant dat gezien heeft, naar zijn kast loopt en een hele zak koffiespekken neemt. Kijk verbijsterd toe hoe hij een hele poot van die snoepen onceremonieel in de open sacoche van uw vriendin dumpt. Krijg zelf ook een vijftiental van die snoepen in uw sacoche gestampt. Realiseer u dat ge die snoepen zelfs niet lust.
Stap naar buiten zonder een woord te zeggen. Stap samen met uw vriendin in de auto. Krijg spontaan allebei een gigantische slappe lach. Denk aan verborgen camera. Lach allebei nog harder.
Kom thuis even bij met een lekkere, gezellige koffie met de juiste ingrediënten, in alle rust. Zonder koffiespekken.
* Stommiteiten van Rombaut #28
Heb een kapotte rug. Ga daarom regelmatig in de zetel liggen. Heb dan extra veel deugd van een goed heet kersenpitkussen tegen uw onderrug.
Heb een acute fase van rugpijn. Probeer daarom zo weinig mogelijk uit uw zetel te komen. Vraag aan uw zesjarige dochter om een kersenpitkussentje te warmen voor u. Geef haar de instructie om 300 in te tikken in de microgolf en daarna op start te duwen. Zie met genoegen hoe uw dochter dat bijzonder voorbeeldig en gedienstig doet voor u.
Laat haar daarna lekker onnozel komen doen bij u in de zetel. Realiseer u na een tijdje dat het opwarmen van dat kersenpitkussentje precies wel lang duurt. Stuur uw dochter naar de keuken om te kijken. Hoor hoe ze verkondigt: “Zeg mama, dat ruikt hier precies een beetje verbrand!”
Gil vanuit uw zetel -want uw rug laat niet toe recht te springen – : “Oh nee! Duw op stop! Duw op stop!” Merk hoe uw dochter in paniek slaat en gilt/huilt/krijst: “Maar ik weet niet wat ik moet doen!!!!!”
Roep daarna, iets rustiger qua stem – merk de beperking op – “Duw op de stopknop, meisje, en doe de deur open!”
Merk hoe een heuse rookwalm uit uw microgolf slaat. Geef uw dochter de instructie: “Merel, neem een paar ovenwanten en pak het uit de microgolf, en gooi het buiten.”
Hoor hoe uw dochter repliceert: “Maar dat durf ik niet, mama!” in een huilerig stemmetje. Sommeer haar om haar oudste broer te roepen. Hoor hoe ze met een fijn stemmetje roept: “Woholf! Kan jij eens komen? En rap?”
Merk hoe uw oudste de trap af stommelt, de rook in de kamer opmerkt, genoeg heeft aan een paar seconden uitleg en u een bruinverbrand, smeulend kersenpitkussentje komt tonen. Stel vast dat dat verdomd hard kan stinken.
Laat uw vensters openzetten, spuit rond met de geurverdrijver Oust. Heb nog steeds het gevoel alsof een amateurbrandweerkorps hier ter plekke zijn jaarlijkse blusoefening heeft gehouden.
Stel vast dat ge nog steeds geen heet kersenpitkussentje in uw rug hebt.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #29
Ga op uw eentje de trap af met uw krukken. Wees blij dat ge ook dat nog altijd kunt. Roep een verdieping lager nog eens uw echtgenoot. Merk dat die u blijkbaar nog steeds absoluut niet hoort en dat ge die dus niet kunt bereiken.
Vind van uzelf dat ge intussen toch wel stinkt en dringend in de douche moet. Wees koppig en beslis dat ge dat op uw eentje kunt, want uw echtgenoot hoort u toch niet.
Merk dat de plastiekfolie nog in de keuken ligt. Bedenk dat een handdoek rond uw gips ook wel zal werken, zeker? Kleed u uit, draai een handdoek rond uw poot, zet u op het bankje van uw douche met uw poot op een krukje net buiten de douche. Wees in uw nopjes.
Draai het water open, geniet van de douche. Wiebel een beetje. Merk dat uw krukje wat te ver aan het opschuiven is om comfortabel te zijn. Probeer het met uw andere voet dichter te schuiven. Zie tot uw grote paniek het krukje omvallen. Zit daar met uw haar ingezeept zonder krukje en uw been naar beneden. Voel het water in de handdoek lopen. Besef dat ge op dat moment niet kunt stoppen met douchen. Voel uw plaaster nat worden.
Douche zo snel mogelijk verder.
Merk hoe uw echtgenoot plots de badkamer binnenkomt, hoofdschuddend opmerkt dat ge precies weer ongeduldig waart en het krukje rechtzet zodat ge er uw intussen natte voet weer kunt opleggen. Zie hoe hij liefdevol een droge handdoek pakt en die rond uw natte plaaster wikkelt.
Wees ongelofelijk opgelucht dat hij er is en u uit uw douche kan helpen. Merk dat uw voet intussen toch wel serieus pijn doet en dat de wonde begint te pieken.
Steun met uw knie op het krukje tijdens het afdrogen. Merk plots hoe zich onder de plaaster een hele rode plas heeft gevormd. Denk eerst dat dat enkel maar van de isobetadine is die er intussen is afgespoeld door uw stommiteit. Merk dan dat het kleur toch precies wel wat donkerder rood is dan puur roodsel. Link dat aan het feit dat de wonde toch wel behoorlijk aan het pieken is intussen. Denk er het uwe van. Laat het vocht verder uit uw doordrenkte plaaster lopen.
Laat uw echtgenoot, die eigenlijk gewoon even boodschappen gaan doen was en zich midden in de winkel had staan afvragen of hij nu werkelijk gek aan het worden was omdat hij stemmen hoorde, u helpen met aankleden en u naar beneden helpen. Zet u aan de ontbijttafel met uw voet op een stoel.
* Stommiteiten van Rombaut #30