* Stommiteiten van Rombaut #31
Ga met de fiets naar Gent Jazz. Geniet van een bijzonder fijne avond. Fiets rond één uur terug naar huis. Besluit, aan de al anderhalf jaar durende werken aan de Evergemsesteenweg, dat ge toch ne keer wilt zien hoe ver ze al staan, want het is een tijdje geleden dat ge nog gepasseerd zijt. Merk op hoe uw echtgenoot met zijn ogen rolt en de berijdbare omweg neemt.
Rijd voorzichtig en heel traag langs de werken, verwonder u over hoe ver ze nog maar zitten. Voel plots hoe er aan uw fiets gerukt wordt doordat ge – veronderstelt ge toch – met de gesp van uw fietstassen blijft hangen. Merk hoe ge tot stilstand komt, uw evenwicht verliest en tegen de Herashekkens aan valt. Merk, in slow motion, hoe ook die Herashekkens uw gewicht niet kunnen houden en langzaam naar beneden tuimelen. Tuimel vrolijk met de Herashekkens mee naar beneden. Lig even later een goeie meter lager, bovenop de hekkens, in een hoop zand, met uw hoofd naar beneden, onder uw fiets. Dank de hemelen dat er zand lag en niet gewoon steen. Wees iets minder dankbaar wanneer ge merkt dat er katten geweest zijn die dat zand als kattenbak hebben gebruikt.
Blijf even versuft liggen in het zand. Denk dat ge het toch maar weer eens gekund hebt. Bel uw echtgenoot die een paar straten van u verwijderd is. Merk dat hij niet opneemt. Probeer zelf recht te krabbelen van onder uw fiets. Neem de telefoon op wanneer uw echtgenoot terugbelt en vraag hem om u op te komen rapen. Zie door de telefoon heen hoe hij met zijn ogen rolt en eens diep zucht.
Kruip zelf terug naar boven, wacht tot uw echtgenoot er aan komt en uw fiets naar boven hijst, terwijl gij schaapachtig staat te kijken. Laat de volledige rij Herashekkens gewoon liggen. Merk dat uw arm toch ietwat pijn doet en dat ge waarschijnlijk uw rechtervoet verstuikt hebt. Stap voorzichtig tot voorbij de werken, fiets naar huis. Krijg geen klap van uw boze echtgenoot. Begrijp hem volledig. Kruip in uw bed. Slaap slecht omdat uw voet toch wel zeer doet.
Merk de volgende ochtend dat uw voet écht zeer doet, en dat het anders voelt dan een verstuiking. Haal uw krukken boven. Vraag advies aan uw kinesist bij wie ge toch langs moest in de voormiddag. Hoor haar bevestigen dat het wellicht geen ligament is, maar misschien toch een barst of een kleine breuk. Regel een RX en een echo, hoor dat het wellicht een botfragment is dat vroeger al afgerukt is geweest en dat nu verschoven is, waardoor het serieus pijn doet.
Kruip in uw zetel met uw poot omhoog, ijs op de poot en uw krukken naast u.
Zucht eens diep.
* Stommiteiten van Rombaut #32
* Stommiteiten van Rombaut #33
Eentje van in 2016, een grauwe zaterdag.
Vind op een grauwe januarizaterdag dat het het ideale moment is om uw grootmoeder in Ursel te gaan bezoeken. Besluit om met Wolf en Merel ook een paar caches in de buurt te zoeken.
Rij naar Ursel, sla een boerenslag in tegenover de Molenhoek. Denk dat die wel wat modderig ligt, maar dat het best nog wel berijdbaar is, want Wolfs voet doet wat pijn en ge wilt niet te ver wandelen. Wees in uw nopjes met de mooie cache die ge vindt. Merk op dat er een bijzonder grote plas ligt en dat dat misschien niet ideaal is om met de auto door te rijden. Zie dat er geen grachten liggen en dat ge u misschien wel kunt draaien gewoon aan de rand van het veld. Maak een serieuze inschattingsfout, want dat land is nog veel zachter en modderiger dan ge dacht. Merk hoe uw auto niet meer vooruit gaat, ondanks uw gas geven. Kijk naar uw twaalfjarige zoon, zie hoe die terugkijkt en schiet allebei gigantisch in de lach.
Overleg even dat ge eerst zelf gaat proberen los te geraken en daarna eventueel wat verderop assistentie vragen op een boerderij. Overweeg om desnoods de wegenwacht te bellen. Bedenk dat daar dan misschien wel smalend op gereageerd kan worden.
Begin met uw zoon takjes te verzamelen om onder de slippende voorwielen te steken. Merk dat dit geen effect heeft. Zie alleen rondvliegende modderkluiten.
Bedenk u plotseling dat ge nog van die stevige herbruikbare Delhaizezakken in de koffer liggen hebt. Steek één van die zakken onder een wiel. Prop er nog wat takjes bij. Laat uw zoon duwen aan de rand van de deur, en probeer voorzichtig achteruit te rijden. Merk hoe de banden van uw auto langzaam grip krijgen. Kom op de verharde aarde terecht. Stap weer uit, kijk even naar de bijna onder de modder verdwenen Delhaizezak, besluit om die te laten voor wat het is. Begin met uw zoon te giechelen als een tienermeisje.
Stap terug in, rij naar het rusthuis.
Besluit samen met uw zoon om te zwijgen tegen uw man, want die gaat alleen maar zijn hoofd schudden. Giechel de rest van de weg.
* Stommiteiten van Rombaut #34
Ga op een zonnige zaterdag in de herfst geocachen op de Antwerpse linkeroever. Zoek en vind enkele caches. Zie hoe er blijkbaar eentje ook op de oever van de Schelde ligt, diep verscholen in het riet. Volg een paadje door dat letterlijk metershoge riet. Daal iet of wat af naar een lager punt, vind de cache, log de cache. Denk dat je evengoed de lus van het paadje kunt vervolmaken, doorheen de rest van het riet. Hoor stemmen een beetje verderop, boven u. Zie plots, terwijl ge het paadje naar boven volgt, een grote blote kont tussen datzelfde riet. Zie hoe een jongedame, een van de Zeescouts die een beetje verderop aan het prutsen zijn met een boot, een pieske doet. Wacht even tot ze klaar is, haar broek weer aangetrokken heeft en weer toonbaar is. Stap naar boven en zeg goeiedag. Zie het bijzonder verschrikte gezicht van het meisje. Zeg, met een grote grijns op uw gezicht: “Wat is de kans dat er net nu, op dit moment, iemand in dat riet achter u loopt? Trek het u niet aan, ik ken u niet, gij kent mij niet, en nu hebben we allebei een goed verhaal.”
Loop zonder om te kijken verder. Hoor hoe het meisje samen met haar vriendinnen de slappe lach krijgt.
Grijns nog wat meer.
* Stommiteiten van Rombaut #35