Yup, 51 vandaag, en ik ben daar niet zo blij mee. Als ik nog pakweg 30 jaar moet verder doen aan deze snelheid van lichamelijke aftakeling, wens ik vooral Bart en mijn omgeving veel moed toe, want dit is het zo precies niet.
Maar bon, ik heb een bijzonder liefhebbend gezin dat dan ook voor een feestelijk ontbijtje en cadeautjes had gezorgd: een stempeltje om te gaan geocachen met mijn naam op, en een nieuwe cachebak, eentje die zo nét in mijn fietstassen past. De vorige was namelijk gebarsten en dus niet zo praktisch meer.
Van Nelly had ik 100 euro gekregen, waarmee ik dan voor mezelf een nieuwe Kindle (=elektronisch boek) heb gekocht op Black Friday: de vorige werkt nog wel, maar de hoekjes zijn zo een beetje afgebroken en af en toe herstart hij zomaar, zonder reden, en ik was dus bang dat hij het helemaal ging opgeven. Blij, trouwens, met die nieuwe versie.
’s Middags ging ik dan op mijn eentje heerlijk rustig lunchen in Villa Ooievaar, iets waar ik echt van genoten heb.
En verder? Heb ik rustig zitten lezen en genoten van de rust. Ik hoop dat dat een voorbode wordt voor de rest van het jaar, maar dan liefst zonder een zere voet.