Eerder had ik hier al geschreven dat onze Gandalf zijn tweede huis intussen kwijt was aangezien de buurvrouw naar een tehuis is.
Wel, hij heeft inderdaad een tijd lopen zoeken naar haar, maar intussen is hij helemaal terug: hij ligt hier in huis gewoon op de zetel of op zijn kattending te slapen, haalt elke morgen zijn kattenstokje samen met Saruman, zaagt om boven te mogen of miauwt klaaglijk als het eten op is. En ja, hij komt ook echt bij ons liggen: tegen mij aan als mijn computer op mijn schoot ligt, of boven op mij, en dan maar ronken. Yep, ik heb mijn grote kater eindelijk terug en daar ben ik bijzonder blij om.
