Katten

Een kattenpost, een échte, niet zomaar een foto, het moet ook een keertje kunnen.

Eerst en vooral is er Fientje, de kattin van mijn ouders. Geen idee hoe oud het beestje intussen is, ik schat een jaar of vijftien. Regelmatig denkt mijn vader dat ze gaat sterven, maar blijkbaar is daar niks van aan. Zondag heb ik ze even vastgelegd voor het nageslacht, want daar zijn niet echt veel foto’s van, denk ik. Ze ligt graag op de vensterbank in de woonkamer, boven de chauffage, ofwel op de kerkstoel die daar al altijd staat.

En dan zijn er natuurlijk hier in huis nog steeds Gandalf en Nazgûl, en we hebben de namen blijkbaar goed gekozen, want ze komen nog steeds niet overeen. Maar het is gelukkig wel al een tolereren geworden, niet van harte, en Nazgûl moet ook niet te dicht komen of Gandalf begint te blazen, maar bon.

Maar vooral: ze kunnen allebei net op dezelfde manier verschrikt kijken.

Het zijn vooral ook twee heel verschillende karakters, wellicht ook door hun leeftijd. Gandalf is nu negen jaar en echt een grumpy cat: hij is dominant, een grote zaag, is liefst alleen en is nog steeds boos omdat Nazgûl er is. Hij ligt heel veel boven op de bedden van de jongens te slapen.

Nazgûl daarentegen is met voorsprong de meest ‘mensachtige’ kat die we al gehad hebben: hij ligt heel graag naast mij te slapen in de zetel, komt af als je hem roept, is wild van eten – ook al staat er altijd een bak korrels klaar – is heel erg nieuwsgierig, volgt me soms als een hondje, durft soms zelfs te apporteren, enfin, ne wreed wijzen.

Kattengedrag

Kijk, iets dat ik me al lang afvraag: wat hebben katten toch als je op het toilet zit?

Wij hebben hier twee katten in huis, Gandalf en Saruman, en die zitten meestal gewoon beneden in de woonkamer. Ze mogen overdag ook boven slapen, maar niet ’s avonds: ik wil niet dat ze bij iemand in bed kruipen als die ligt te slapen, en ook niet dat ze dan plots komen miauwen om buiten gelaten te worden.

De toiletten zijn wel beide in de traphal, en als ik naar het toilet durf gaan terwijl een van de katten ergens boven zit, komen die steevast aan mijn deur staan miauwen tot ik ze binnenlaat in het toilet, en dan moeten ze per se knuffels en aaitjes krijgen. In het fucking toilet. Allez zeg…

Iemand een uitleg daarvoor? Want ik vermoed dat het wel een ding is, toch?

Regen

Dat weer, dat is het dus niet he. Maar dat hoef ik u waarschijnlijk niet te vertellen, zo langzamerhand loopt iedereen gewoon chagrijnig omwille van die regen.

Maar…

Wat kan je in hemelsnaam doen tegen katten die ervan overtuigd zijn dat ik het kan doen stoppen met regenen en die dus blijven zagen? Die met overtuiging aan het venster blijven staan miauwen en dan beschuldigend in mijn richting kijken wanneer ik het raam open doe en het blijkbaar toch nog aan het regenen is?

Echt he. Grmbl.

Kattenupdate

Eerder had ik hier al geschreven dat onze Gandalf zijn tweede huis intussen kwijt was aangezien de buurvrouw naar een tehuis is.

Wel, hij heeft inderdaad een tijd lopen zoeken naar haar, maar intussen is hij helemaal terug: hij ligt hier in huis gewoon op de zetel of op zijn kattending te slapen, haalt elke morgen zijn kattenstokje samen met Saruman, zaagt om boven te mogen of miauwt klaaglijk als het eten op is. En ja, hij komt ook echt bij ons liggen: tegen mij aan als mijn computer op mijn schoot ligt, of boven op mij, en dan maar ronken. Yep, ik heb mijn grote kater eindelijk terug en daar ben ik bijzonder blij om.

Kattebeest…

Ik ken er hier eentje dat grandioos aan het profiteren is van het feit dat ik thuis ben. In het begin voelde hij blijkbaar aan dat ik pijn had, en kwam hij ook effectief urenlang tegen me aan liggen. Het kan ook gewoon zijn dat hij me gemist had hoor.

Nu drapeert hij zich elke ochtend en elke avond over me heen: ’s morgens als ik me in de zetel installeer, en ’s avonds als ik tv lig te kijken of te lezen. Of kruipt zelfs gewoon bovenop mij tussen mijn hoofd en mijn computerscherm. En na een tijdje installeert hij zich wat verderop, omdat ik natuurlijk niet echt stillig.

Maar ook wanneer ik, zoals vandaag bij dat heerlijke weer, gewoon buiten lig, komt hij in de buurt rondhangen, snuffelen, kopjes geven, en slapen.

IMG_0490

Het is een heel contrast met Gandalf, die echt niet aanhankelijk was. Die is trouwens vandaag nog eens opgedoken in onze tuin, al blazend naar Saruman, dat wel, maar voor de rest wel rustig rondkijkend. Tsja. Ik vrees dat we hem voorgoed kwijt zijn aan de buurvrouw…

IMG_0512

365 – 7 september

365-250

Als ge opstaat en aan uw bureau ganse plukken kattenhaar vindt, maakt ge toch bij uzelf de bedenking dat een kattenluik met chip misschien toch geen slecht idee was geweest…