Geplaatst op

Operatie voor Nazgûl

Zoals ik al eerder zei, moest Nazgûl onder het mes voor het verwijderen van blaassteentjes, iets wat makkelijk fataal kan zijn voor een katertje.

Wolf bracht hem maandagmorgen binnen, ik mocht hem gisterenmiddag alweer ophalen, helemaal versuft, kaalgeschoren op zijn buikje en met een megaschattig kraagje aan. Hij had dat deze morgen overigens al uit gekregen, ik moet het netjes weer vastmaken en hij is er niet gelukkig om, maar hij laat het me wel doen. Vertrouwen, heet zoiets dan.

Ik heb het gevoel dat hij zich wel wat beter voelt: hij gaat op de kattenbak en heeft nog een klein plasje achtergelaten, maar niet meer die plasjes overal uit pure miserie. En ja, ik heb hem ook al even buiten gelaten, want ver loopt hij toch nooit, hij is in essentie een binnenkat. En een dure vogel ook: 750 euro heeft het geheel ons gekost, met een eerste onderzoek, foto’s, medicatie en alles inbegrepen. Maar bon, wie een huisdier neemt, moet daar ook de volledige verantwoordelijkheid voor dragen, toch?

Geplaatst op

Blaasproblemen voor Nazgûl

Het is eigenlijk al weken aan de gang: Nazgûl laat overal kleine plasjes achter, wat voor serieuze geurhinder zorgt en vooral ook plekken op ons parket. Ik vermoedde al dat het om een blaasprobleem ging, maar het kon eigenlijk ook een territoriumgevecht zijn met Gandalf.

Elke morgen was het dus met een bang hartje kijken waar hij nu weer geplast had. Matjes werden buitengegooid, de ruimte onder mijn bureau gebarricadeerd met kartonnen dozen, en Asse zuchtte elke keer weer diep.

Bon, vorige week uiteindelijk toch naar de dierenarts, waar hij meteen een nachtje moest blijven voor de correcte urinestalen en foto’s en zo, en jawel: een behoorlijk aantal blaassteentjes die voor blijvende problemen zorgen – hij heeft vroeger al last gehad van blaasontstekingen en krijgt speciale voeding – en zelfs voor een blokkering van zijn urineweg kunnen zorgen, met de dood tot gevolg.

Volgende week maandag wordt hij dus geopereerd daarvoor. Pfff. Maar bon, ook dat nemen we er nog wel bij, zeker?

Geplaatst op

Bijenhotel

De lente is in het land, en dat weten de solitaire bijen blijkbaar ook.

In 2023 had Bart mijn kleine, idiote bijenhotelletje uit de Lidl of zo vooraan in de zon en de beschutting gezet, en dat was toen plots een succes. Intussen staat het dingetje daar nu al twee jaar, en het blijft dus een succes. Ik vraag me alleen af of we soms ook de afgesloten gaatjes moeten openen, zodat er nieuw volk kan komen, of zijn dat bijen die nog aan het overwinteren zijn?

Mocht iemand daar een suggestie rond hebben: graag!