Zo soms, dan doet ne mens al eens stomme dingen. Zoals bijvoorbeeld, als uw PC lastig doet en Windows langs zijn neus weg vraagt of ik de computer wil ‘vernieuwen’, met behoud van al mijn data en apps, daar ‘ja’ op klikken.
Dat blijkt niet zomaar iets te zijn, dat blijkt een heuse re-install te zijn. En programma’s, dat zijn duidelijk geen apps, volgens dat ding. Ik zie zelf zo het verschil niet goed, om eerlijk te zijn. Maar het zorgde er wel voor dat niks nog werkte. Geen mail, geen netwerk, geen Office, niks, want dat was allemaal gewist.
Ik geef het toe, ik sloeg in paniek. Want het is razend druk deze en volgende week, ik moet nog een aantal dingen in orde zetten voor de projectweek volgende week, en ik kon nergens nog aan. Ik had al een browser up and running gekregen, maar daar bleef het bij. Dankzij het ongelofelijke geduld van Frank van Openminds, onze hosting company, was na twintig minuten ook de mail weer bruikbaar, en kon ik tenminste al weer aan een aantal inloggegevens en dergelijke.
Na nog een gigantische hoop gepruts kreeg ik ook voor een 15 euro weer toegang tot mijn Office-account (via school) en kon ik ook daar de programma’s weer downloaden. Was OpenOffice dan geen optie, hoor ik u vragen? Ik vrees van niet, want die twee zijn nog altijd niet 100% inwisselbaar, en vooral de layout durft dan al eens naar de knoppen te zijn.
Bon, op een bepaald moment moest ik dan nog herstarten, wat ik argeloos ook deed. Bleek Windows 261 upgrades te moeten uitvoeren, waarvoor hij iets meer dan drie uur nodig had. En dan hebben wij hier nog een snelle internetverbinding. Jezus man!
Enfin, toen ik terugkwam van de rugby, was de computer toch min of meer weer bruikbaar. Hier en daar zal er nog wel een lijkje uit de kast vallen, maar het ding loopt tenminste niet meer vast. ’t Zal mij leren…