Het begon al met een huilende Merel. De laatste tijd heeft ze dat wel vaker, dat ze huilt zonder reden, of toch zonder dat wij de reden kunnen achterhalen. Deze morgen was dat niet anders. Ik zette haar uiteindelijk gewoon in de auto, en vroeg haar haar gordel aan te doen. Dat lukte niet zelf, en dus moest ze Wolf beleefd om hulp vragen. Gewoon een ‘alsjeblief’, meer niet. Prompt gingen alle sluizen opnieuw open. Ik heb me kwaad gemaakt, heb me uiteindelijk zelfs opnieuw geparkeerd, ben uitgestapt, heb haar uit de auto gehaald, en gevraagd hoe het nu zat. Waarop ze ‘alsjeblief’ wist te stamelen, ik haar opnieuw in de auto zette, Wolf haar gordel vastmaakte, en ik naar school reed. Maar toen dacht ik: “Dit ga ik de juf niet aandoen, ik ben deze voormiddag toch thuis”, heb haar terug meegenomen naar huis, en haar opnieuw in bed gestopt. Ze heeft overigens geslapen tot half twaalf.
Bon, mijn humeur was dan toch om zeep, kon ik meteen een hoop ambetante klusjes doen die ik al veel te lang had uitgesteld. Zoals daar zijn:
* Verzekering: ik rij nu al een tijdje met Barts Ford, die nog steeds op de vennootschap staat, ook al heb ik hem al overgekocht. Mijn oude Citroën staat hier nl. ook nog altijd, en die nummerplaten moeten dus overgezet worden. Vandaag heb ik eindelijk de verzekeringsmaatschappij gecontacteerd om dat in orde te brengen. Kan die oude auto eindelijk ook eens van de oprit af…
* Dienstenscheques: met de uitbreiding van ons huis ben ik nu nog meer een luxepaardje geworden: ik heb nu extra uren poetshulp met dienstencheques. Om fiscaal voordeel te kunnen krijgen, maakte ik beter een tweede account aan, maar dat bleek nog wat voeten in de aarde te hebben. Zucht. Want op de sodexowebsite moet je duidelijk niet rekenen… Enfin, de telefonische helpdesk werkte dan wél weer snel en efficiënt (als je binnengeraakt, tenminste) en de cheques zijn intussen al besteld.
* Sportkampen: raaah! Serieus zeg! Ik schrijf de kinderen in voor in totaal 5 kampen (2 voor de jongens, 1 voor Merel), blijkt nu – ik belde omdat ik nog geen betalingsuitnodigingen had gekregen – dat enkel Wolf is ingeschreven voor eentje, de rest niet. Er is zelfs geen spoor van hun inschrijving te bekennen! Zucht. Prutsers! Volgende keer maak ik screenshots, dat ik kan bewijzen dat het in orde was. Ik heb een lange klachtenmail gestuurd, na een telefoontje met de sportdienst, maar bon. Ik hoop niet direct op resultaat. Tot zover mijn vakantie dus. Ik kijk er nu al tegenop.
* Logopedist: ik heb eindelijk een afspraak geregeld voor Kobes infantiele slikpatroon, en maandag komt de logopediste langs. Ik ben benieuwd.
* Tandarts: Wolf mag half juni zijn tanden laten trekken. Deze week lukte moeilijk voor iedereen, en daarna is de tandarts drie weken met vakantie. Ze heeft overigens groot gelijk.
* Kapper: nog zoiets dat ik vaak uitstel. Vrijdagnamiddag kan het. Oef.
Oh, en mijn computer loopt intussen voortdurend vast: ik heb al een keer of vijf moeten heropstarten. Maar intussen denk ik dat ik het gevonden heb: mijn mail was de schuldige, en blijkbaar is een ‘verzonden’ map van meer dan 3000 stuks niet zo interessant. Ik heb die intussen met mondjesmaat gewist, en ik denk dat het lukt. Hout vasthouden!
Enfin, al bij al een hoop ambetantigheden uit de weg gewerkt, op naar een betere dag. En avant!