Bart is een tijdje geleden overgeschakeld naar iPhone 5, en ik heb zijn iPhone 4 gekregen. Ik moet zeggen: hij heeft lang op mijn bureau gelegen, zonder dat ik er iets mee deed. Daar speelde een paar factoren toch wel mee: ik moest hem volledig opnieuw instellen, hij is een pak lomper dan mijn huidige iPhone die ik eigenlijk nog steeds heel mooi vind, en vooral: geen gewone SIMkaart, maar een microsim.
Gisteren heb ik dan maar de koe bij de horens gevat, heb ik wat rondgegoogled, en heb ik een ’template’ uitgeprint voor de simkaart: een papiertje om op de huidige kaart te plakken, en heel mooi de lijnen waarop ik moest knippen voor een microsim. Ik wist vooral ook dat ik, als ik een foutje beging, een paar dagen zonder telefoon ging zitten, totdat ik een nieuws simkaart opgestuurd kreeg. Nu ja, zo erg was dat dan ook weer niet, ik ging tenminste nog wifi hebben. Maar het ging als een vliemke: de microsim paste meteen perfect, en dus heb ik nu een iPhone 4.
Ik moet nog wennen aan het design ervan: het ding is veel lomper, veel vierkanter dan de gladde, ronde, vrouwelijke 3, en dat ga ik echt wel missen. Ik vond (en vind nog steeds) het hoesje van de 4 prachtig: hard plastiek bekleed met leer.
Gelukkig had Bart er ook een hele fijne case bij gekocht: de Phone Box van Dr. Who ^^ Die heb ik uiteraard mee geërfd, en die vind ik wel fijn.
Waarom ben ik dan uiteindelijk overgeschakeld? Wel, die 4 is echt gewoon een beter toestel. Hij is sneller, het scherm is scherper en accurater, en het ingebouwde fototoestel is veel beter. Tsja. Gebruiksgemak gaat boven het esthetische.