Gisteren, bij nonkel Koen, was de Sint langsgeweest. Voor Kobe had die een amateur geologensetje mee, Crystal Mining. Daarin zit een blok hard zand, waarin acht stukjes kristal verborgen zitten. Ze moeten die eruit zien te krijgen met een hamertje, een soortement zaagje, en vooral veel geduld. Er zit dan ook een borsteltje bij, een vergrootglas, en een speciaal kaartje waarop ze de kristallen kunnen vastmaken en tentoonstellen.
Ze zijn daar vandaag na school razend enthousiast mee begonnen, elkaar aflossend wanneer het te lastig werd. Alleen had ik niet voorzien welke gigantische stofboel dat ging worden, en heb ik ze op de salontafel laten doen. Tsja. Ik heb dan achteraf maar gestofzuigd, zetel en tafel met nat afgenomen, en hun kleren linea recta in de wasmachine gestoken.
Maar ze vonden het wel razend interessant, en zijn maar gestopt omdat ze moesten van mij: ik ging Merel halen, en wilde niet dat zij in dat vuil ging lopen.
Fijn cadeautje, Sinterklaas, zeer fijn cadeautje! (Nee, niet sarcastisch bedoeld!)