Lopen springen vliegen, of toch zoiets

Ik heb mezelf weer wat aangedaan, door Wolf naar de muziekles te sturen, en de jongens allebei naar de rugby. Het begint dus, het heen-en-weergerij, ik voel me een echte soccer mom.

Ik moest lesgeven tot 12.05u, en door de jongens te voet naar huis te laten komen, waren we allebei thuis tegen vijfentwintig over twaalf. Nog net genoeg tijd voor mij om te koken, want Wolf moet om half twee in de muziekles zitten, tot drie uur. Dat is in Evergem, en daar kan hij niet zelf naar toe, dus ik moet rijden. Niet dat ik het erg vind, maar het is wel een georganiseer. Om drie uur doen we dan boodschappen, en daarna zitten we allemaal wat rustig thuis: ik werk, de jongens kijken tv.

Tegen half zes zet ik Wolf en Kobe aan tafel om iets te eten, want tegen zes uur begint hun rugbytraining, aan de Blaarmeersen. Allemaal goed en wel als Bart thuis is, dan haalt hij Merel op, en blijf ik in het clubhuis. Maar vandaag was Bart bezet, dus heb ik de jongens afgezet, ben terug naar huis gereden, net op tijd om Merel af te halen van de creche. We eten samen, ik smeer boterhammetjes voor de jongens, en we rijden terug naar de Blaarmeersen om hen op te pikken om half acht. Tegen dat we thuis zijn, is het acht uur. Merel in bed, jongens in de douche, en aansluitend ook in bed, uiteraard.

En dan is het half negen, en ben ik pompaf. Kan je het geloven?

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *