Voor de drieënvijftigste editie van het Brussels Girl Geek Dinner nodigde Oostende ons uit voor een fabuleuze twee dagen.
Op vrijdagavond kwamen alle Girl Geeks een voor een binnendruppelen in Hotel Mondo, vlak bij het Casino Kursaal.
Er was gevraagd in te checken voor 19.00u, en dat had zo zijn redenen: om 20.00u (bleek achteraf 19.40u te zijn, maar bon) werden we verwacht op de rode loper voor de openingsfilm van het Filmfestival Oostende. Best chique, en grappig omdat ook wij werden gefotografeerd door de aanwezige paparazzi: stel dat er een van ons toch beroemd was zonder dat zij het wisten?
We namen wel een groepsfoto (zie de foto van de dag) met Showbizz Bart erbij. Die protesteerde eerst magertjes: “Jamaar, ik ben geen meisje!” maar toen ik daar, met mijn grote klep, meteen op antwoordde: “Close enough!” schoot hij in de lach, en kwam hij bij ons staan. Woehoew en al :-p
De openingsfilm, Little Black Spiders van Patrice Toye, daar krijgt u later nog een bespreking van op Gentblogt, zodra hij in de zalen komt. Maar ik zou zeggen: ga kijken, deze film verdient dat. Misschien niet voor mensen met tienerdochters, tenzij je een stevig hart hebt. Maar bon.
We kwamen allemaal nogal onder de indruk uit de film, en begaven ons in toch wel ingetogen stemming naar de uitgebreide receptie. Die overigens meer dan behoorlijk in orde was.
Maar, girls will be girls: we wilden dansen! Rond elf uur kreeg DJ Kevin Major de nodige tweets met de vraag wanneer hij nu zou beginnen, en daar antwoordde hij ook prompt op. Wij dus naar beneden, en met Clo’s aangevraagde Groove is in the heart trok hij de fuif op gang. Al een chance dat de Girl Geeks er waren, of Major had niet veel fuif gehad: wij waren de enigen op de dansvloer tot een uur of een, maar wij gaven ons dan ook wel helemaal! En daar speelde de meer dan behoorlijk knappe DJ ook gretig op in: de beat werd er stevig ingehouden, en aan verzoeknummers werd met plezier voldaan. We love you, Kevin Major!
Tegen half drie vonden mijn voeten het welletjes, en wandelden we via dijk en strand naar het hotel terug. Ik moet zeggen: ik ben toch wel fan van Oostende!
Een korte maar uitstekende nacht later (we hebben nog veel te lang liggen kletsen in bed, Clo en ik) zaten we met genoegen aan het ontbijt, en presenteerden onszelf tegen elf uur bij Toerisme Oostende, voor de Marvin Gaye Walkumentary. Lag het nu aan het stralende weer, aan het uitstekende gezelschap, aan de heerlijke zeelucht, of toch aan de knap in elkaar gestoken wandeling rond Marvin Gaye, ik weet het niet, maar ik vond het jammer dat ik na een uurtje al weg moest.
En ja, ik heb Oostende herontdekt. Het is niet de eerste keer dat ik er geweest ben, verre van, maar het is en blijft toch mijn favoriete kuststad (en ik ben eigenlijk geen fan van het strand).
Meer foto’s en impressies van anderen vind je op de site van de Girl Geeks.