Van het kastje en de muur

Aangezien er een kink in de kabel van onze verbouwingen was in de vorm van een verkavelingswijziging, ben ik al maar wat papierwerk beginnen doen. Lees dat eigenlijk maar als: loopwerk.

Een maand of twee geleden was ik langsgegaan bij Stedenbouw, maar wist ik niet dat de diensten standaard in de namiddag enkel op afspraak te bezoeken zijn, en niet vrij. Ik mocht van de balie van het dienstencentrum naar de dienst Stedenbouw bellen, legde het probleem uit, en kreeg prompt het antwoord dat ze het betreffende verkavelingsplan gingen opsturen. En effectief, een paar dagen later zat er een grote envelop in de bus, met daarin het netjes gekopieerde en zelfs op de correcte manier aan elkaar geplakte verkavelingsplan. Yay! En dat zonder kosten en al. Van service gesproken.

plan1

De week daarop ging ik langs bij het kadaster, want ik had nu wel het (serieus gedateerde) verkavelingsplan, maar daarmee nog niet de namen van de eigenaars. Er zaten zeven wachtenden voor me, en het ging maar niet vooruit. Na een uurtje (en nog steeds zes wachtenden) ben ik maar doorgegaan, ik moest de kinderen van school afhalen.

Toen waren er een paar weken waarin ik echt geen tijd had om een paar uur te gaan wachten (paasvakantie en zo), maar vandaag heb ik het er nog eens op gewaagd. Gewapend met ereader en al, en me er mentaal op voorbereidend dat ik een paar uur ging moeten wachten. Niks daarvan. Er zat geen kat, en ik kon meteen bij de ambtenaar binnen. Die luisterde bijzonder vriendelijk naar mijn verhaal, en samen hebben we op zijn computer alle panden aangeklikt waarvan we, op basis van het oude plan, vermoedden dat ze in de verkaveling zaten. Een euro per adres, en 11 euro voor het bijhorende plannetje, jawel: 100,40 euro. Voor iets dat uit zijn computer rolde, en waar nog geen tien minuten werk aan was. En waarvoor ik nog door de gietende regen – al een chance dat er paraplu’s bestaan – een halve kilometer verder naar een bankautmaat mocht gaan, want bancontact, dat kenden ze daar niet – tot ’s mans grote ergernis, moet ik er wel bijvoegen.

plan2

Hij overliep snel even de gegevens, stelde vast dat er veel eigendommen met vruchtgebruik en verdeelde eigendom tussenzaten (en dus meerdere adressen van de eigenaars) en raadde me aan om terug naar Stedenbouw te gaan, en daar eens te luisteren wat de procedure nu precies is. Is het voldoende dat ik de lijst laat aftekenen voor akkoord, en dus bij de mensen zelf langsga, of moet ik ze echt allemaal aangetekend aanschrijven? Wat overigens een dure lol zal worden. Mag ik stoppen zodra ik twee derden voor akkoord heb, of moet echt iedereen op de hoogte zijn? En wat moet er precies in de brief staan?

Stedenbouw dus. Ik maak morgen een afspraak. Poeh.

Eén antwoord op “Van het kastje en de muur”

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *