De Strafste Gentenaar

Een beetje onwennig stonden we dus op woensdag 29 februari te drentelen in het Mariott Hotel, en te kijken hoe le tout Gand langzaamaan toestroomde.

De verkiezingsshow zelf was best aangenaam om te bekijken (hoewel het voor sommigen nogal lang staan was in de bloedhete zaal): Pierke Pierlala had weer zijn stoute muile opgezet in zijn schoonste Gents, terwijl Katja Retsin bewees dat ze niet zomaar een knap tutje is, maar wel degelijk stevig uit de hoek kon komen.

Pierke kondigde de kandidaten aan, Katja interviewde ze een voor een heel kort, en daarna reikte het jurylid van de desbetreffende categorie de prijs uit.

Paul Van Cauwenberghe (academische wereld) mocht de prijs overhandigen aan Marleen Temmerman, Sas van Rouveroij (politiek) aan Andre Denys. Daan Schalk kreeg zijn prijs uit handen van Peter Leyman (bedrijfsleven), en Evi Van Acker kreeg de hare van Ivan De Witte (sport).

Jan Hoet (cultuur) gaf zijn straffe peper aan Johan Heldenbergh, Katja Retsin (media & entertainment) mocht Freek Braeckman drie welverdiende kussen geven. Zaki (muziek) tenslotte overhandigde zijn exemplaar van de peper aan de zus van Lady Linn, want geen van de drie muzikale genomineerden kon aanwezig zijn.

De rest van de jury bestond uit Annelies Rutten (Gentenaar), Karen Verbiest (Ghent Marriott), Barbara Sarafian (erejurylid) en Daniel Termont (juryvoorzitter).

Uiteraard won Bart niet in zijn categorie, dat zou er compleet over zijn geweest. De trofee ging verdiend naar Daan Schalk, de baas van het Gentse Havenbedrijf. Maar ik was wel trots dat hij daar stond!

Uiteindelijk zaten er dus zeven mensen nogal zenuwachtig in hun zeteltje aan de zijkant van het podium, en pas dan mocht burgemeester Termont de uiteindelijke winnaar bekend maken. Freek Braeckman had het helemaal niet zien aankomen, en aan zijn verraste houding te zien geloofde ik dat wel: er zaten nu eenmaal nogal serieuze kleppers tussen. Hij grijnsde breeduit bij het in ontvangst nemen van de prachtige foto van de Graslei, en er kon zelfs een ietwat pikant rijmpje af in het plat Gents. Hij is dat dus wel degelijk machtig, zoals het een straffe Gentenaar betaamt.

Al bij al was het een aangename avond, niet in het minst door de uitgebreide receptie achteraf. Het is in elk geval een wedstrijd die wat meer weerklank verdient, en dan zeker niet omdat ik er (deze keer) persoonlijk bij betrokken was: het is gewoon een heel fijn initiatief. Of moet ik zeggen: wijs?