Soldekes

Ook al had ik gezegd dat ik niet naar de solden ging gaan, toch heb ik me donderdagnamiddag laten vangen. Nu ja, er waren wel een paar dingen die aan vervanging of aanvulling toe waren.

De eerste dag van de solden was ik al snelsnel om schoenen gegaan. Ik had die de vrijdag voordien al uitgekozen, dus dat kon inderdaad snel. Kobe moest dringend nieuwe schoenen hebben omdat hij erdoor zat op zijn tippen. Wolf had een paar stevige stappers nodig voor de scouts, en ook Bart kon wel een paar nieuwe klassieke schoenen gebruiken. Op een kwartier stond ik terug buiten, met alle voornoemde schoenen bij de hand, met nog een sjaal voor de schoonma en een legging voor mezelf. 109 euro betaald, in plaats van 253. Niet slecht.

Donderdag was ik naar de kapper gegaan in Sint-Amandsberg, en was meteen doorgereden naar Oostakker/Lochristi, naar die shoppingsteenweg ginder. Wolf moest namelijk wel nog een paar nieuwe Tshirts hebben (dat kind groeit terwijl je erop staat te kijken). Kobe verslijt zijn broeken sneller dan ik er kan kopen, hij zit voortdurend op zijn knieën, vandaar ook de versleten schoenen, en kon dus wel een nieuwe broek gebruiken, en zelf ben ik al serieus lang op zoek naar een lange zwarte wollen vest tot minstens aan mijn knieën, maar ik vind er maar geen. Mijn huidige is in een zodanige toestand dat ik er niet meer mee buiten durf komen.

Soit, ik een paar winkels binnen en buiten. In de JBC heb ik eindelijk een vest naar mijn goesting gevonden. Grijs, dat wel, en net boven de knie, maar wel gezellig dikke wol, en volgens Bart een waardige vervanger voor mijn slunse (sic). Ik heb er ook nog een retrokleedje in zwart en grijs gescoord, en twee Tshirts voor Wolf. Go me. 63,40 euro vind ik dan heel goed meevallen voor de vier stuks, zeker als je weet wat zo’n vest aan wol alleen al kost.

Bel&Bo lag ernaast, en ook daar ben ik binnengewaaid, met succes. Ik heb er een Tshirt voor Merel gekocht, eentje voor Marne (gewoon zo schattig, ik kon het niet laten), een broek voor Kobe en een rode souspull voor Bart. Net geen 26 euro, en gij nu.

Alleen het kleedje en het Tshirtje voor Marne zijn pure luxe, de rest had ik eigenlijk wel nodig.

En vrijdag ben ik ook in ’t stad geweest (was gaan lunchen met een vriendin, vandaar), maar heb gewoon niks gekocht, zelfs niet in de Cora Kemperman en de H&M. Ik heb getwijfeld, maar moest toen aan de blogpost van Kelly denken, en ik gaf haar gelijk.

Enfin, mijn winkelhonger is in elk geval weer een tijdje gestild nu.

Het enige wat nog op mijn verlanglijstje staat, is een mooie knalrode handtas, maar da’s niet dringend.