Toen ik nog in zwangerschapsverlof was, sprak ik wekelijks af met Gwen, die ook net bevallen was. We genoten daar allebei intens van, en zagen onze dochters mooi naast elkaar opgroeien.
En toen gingen we allebei weer aan het werk, werd het druk, en zelfs in de vakantie waren we er niet in geslaagd af te spreken. Tot ik vorige week vlak bij haar in de buurt naar de kapper ging, even binnenwaaide, en we meteen afspraken om met de kinderen daar te gaan eten.
Het werd – hoe kan het ook anders, met vrienden van twintig jaar lang – een heel fijne dag. Ongedwongen, rustig, en met spelende kinderen, want ze hadden allemaal hun leeftijdsgenootje. Wolf hebben we nauwelijks gezien, want die was met Ernest ergens in huis op een computer aan het spelen. Kobe en Elly moesten wat wennen aan elkaar, maar hadden daarna de meeste lol, vooral door zich te verkleden.
En Merel, die sliep quasi de hele tijd en had Lena-Mare bijna gemist :-p
Eén antwoord op “Vrienden”