Ik kan het bijna niet vatten: mijn kleine wondertje is ook al één jaar!
Ze was een cadeautje, kwam uit de lucht vallen, deed me grondig slikken en nadenken, en prompt reorganiseerde ik ons huis en onze toekomst.
Ik zie haar er dubbel zo graag om. Soms zou ik haar wel fijn willen knijpen van graag te zien. Vooral als papa haar net uit haar bedje heeft gevist, en haar met slaapoogjes de woonkamer in draagt. Dan ziet ze me, verspreidt er zich langzaam een grote glimlach over haar gezicht, strekt ze haar armpjes uit naar mij, en als ik haar dan overneem en zeg “Knuffel!”, dan legt ze haar blonde krullenkopje tegen mijn schouder en knort zachtjes. En dan, lieverdje, dan zou ik je wel plat kunnen knuffelen. Want jij, jij bent mijn lieve kleine meisje.
Gelukkige verjaardag, Mereltje!
Hoera! Hipperdepip!