Zo’n heerlijke rustige niets-moet-zaterdag, daar kan ik van genieten.
Geslapen tot acht uur, en dan geknutseld met de jongens. Ze verveelden zich, en keken toen voor inspiratie in het grote KetNetKnutselboek. Wel, dat ding is een aanrader. We hebben samen een huisjesrij geknutseld in karton, met deurtjes en venstertjes die opengaan en dat soort dingen. En voor Kobe een appelboom met opgeplakte appeltjes en zo.
Ook de kapster is weer vereerd met een bezoekje: ik kon weer knabbelen op mijn haar vooraan, en dan werkt dat vreselijk op mijn zenuwen. Nu is wel de meeste krul eruit, maar bon, het valt best wel mee. Vrij kort, dat wel.
En er is alweer een primeur: ik heb daarstraks Merel voor het eerst overdag in haar eigen bedje boven gelegd, in plaats van in de wieg hier in de woonkamer. Ze wordt er minder gestoord door de omgevingsgeluiden, en ik hoop dat ze wat langer ongestoord kan slapen dan. Jaja, ze wordt groot, mijn kleine meid…