Voet – the sequel.

Bon, mijn voet doet het dus nog steeds niet goed. Mijn orthopedist (Wouter) vond de vorige keer van wel (“Ge weet gij niet meer zeker hoe gij er in ’t begin aan toe waart? Ge loopt niet meer op krukken en al!”) maar zelf was ik niet overtuigd. Hij had me dus nog een maand extra kine voorgeschreven, ik mocht de spuiten laten voor wat ze waren, en hij raadde me MBT’s aan.

MBT’s zijn een speciale soort schoenen met extra dikke, hoogtechnologische zolen. Enfin, lees het zelf maar op hun site. Ze zien er een beetje bizar uit (“Woah mevrouw, gij hebt gewoon buffalo’s aan of wa!”) en ze zijn vooral pokkeduur (230 euro voor een paar). Ik dus twee weken geleden naar hun winkel in de Limburgstraat, met mijn speciale laars aan, die dingen gaan passen. Ze zaten wonderwel goed, eigenlijk. Zo goed, dat ik me er vandaag een paar ben gaan kopen. Waarom heb ik ze dan niet meteen gekocht? Wel, juist omdat ze zo prijzig zijn, mag je ze een week uitproberen, ze hebben verschillende probeerparen.

Ik heb ze de volgende dag aangedaan, en ik heb geen andere schoenen meer aangehad. Ja, mijn voet doet nog steeds pijn, maar het zijn tenminste ‘gewone’ schoenen. Het probeerpaar was een grijze sportschoen, nu heb ik gewone klassieke zwart lederen schoenen, die niet echt meer opvallen. Gelukkig maar.

Gisteren ben ik dus terug naar Wouter geweest. Ik kreeg zijn fiat over de schoenen, maar verder was hij deze keer niet echt tevreden, omdat er geen enkele progressie meer was.
Ik had nog drie keuzes:

– ofwel inspuitingen waarvan het effect onzeker was, en waardoor ik zeker de laars weer moest dragen

– ofwel een operatie om het ontstoken weefsel weg te halen

– ofwel een shockwave-therapie. De ontstoken zone wordt dan aangepakt met hoogenergetische akoestische impulsen, zeer vergelijkbaar met een niersteenverbrijzelaar. Een echte verdoving wordt niet gegeven: de voet wordt eerst een half uur intens afgekoeld, dan een viertal minuten ‘beschoten’, en dan nog een kwartier verder afgekoeld.
Fijn. Wouters raad: gewoon zen blijven, dan lukt dat wel.

Enfin, uit de uitleg had u al begrepen dat het dat laatste is geworden, en wel morgen, tussen klassenraden en oudercontact door. Ik ben benieuwd. Eén behandeling zal wellicht niet volstaan, een tweede zal nodig zijn. Goh, ik hoop echt dat het effect heeft, want het hangt mijn voeten uit. Pun initially not intended.

6 Antwoorden op “Voet – the sequel.”

  1. Courage. Lijkt me allesbehalve leuk maar hopelijk zal het zijn effect niet missen want een operatie is best te vermijden.

  2. Succes! Wat jij hebt met je voet, heeft mijn mama met haar elleboog. Ook daar héél weinig verbetering en ook shockwave-therapie voorgeschreven gekregen… Hoop dat het helpt.

Een reactie achterlaten op Sara Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *