(van livejournal)
Bij deze dus een berichtje vanuit een internetcafe aan het strand in Budva (Montenegro). Het is hier bloedheet (al valt het om zeven uur ’s avonds best mee – eigenlijk temperaturen zoals in Belgie) maar wel zeer fijn.
Gisteren dus om half vijf uit ons bed,met Jeroom naar de luchthaven, en netjes om tien over zeven opgestegen. Probleemloze vlucht, waarbij je continu alles kon zien: geen wolkje aan de lucht, de hele reis lang. Ongelofelijk zicht op de Alpen dus, maar ook de Dolomieten, Venetie en de Adriatische kust zijn het waard om tegen een vliegtuigraampje geplakt te zitten. Het meest imposante was de landing in Tivat: een heel klein luchthaventje met 1 startbaan aan de kust tussen de bergen. Het vliegtuig vloog laag over het water, om dan een scherpe bocht te nemen, echt over het water te scheren ( en de meeuwen op te schrikken) om uiteindelijk netjes te landen. Daar sloeg de hitte ons al tegemoet. Gelukkig wasde transferbus voorzien van een excellente airco, geen luxe in dit land.
Ons hotel is een mastodont aan de kust in de Montenegrijnse riviera, of noem het gerust het lokale Blankenberge. Onze kamer is comme il faut, met een schitterende airco, gelukkig. Al dagen niet zo goed geslapen als vannacht – of ligt dat misschien aan de sangria ?
Na aankomst eerst rustig iets gedronken – onze kamer was nog niet klaar – daarna gegeten en prompt in slaap gevallen. Rond een uur of vier een koffietje gedronken, en te voet afgedaald naar Budva: hopeloos toeristisch, maar dan vooral voor de locals. Overvolle strandjes, eettentjes en ijsjes en dergelijke overal, en een heel charmante oude stad. Amper een uurtje stappen van het hotel.
De rest is voor de volgende keer š