Vanmiddag hadden Bart en ik eindelijk een afspraak met een tuinarchitect. Op zich stelde het nog niet veel voor, want die mens kwam gewoon eens luisteren wat we wilden, en een kijkje nemen ter plekke met de mogelijkheden. Er zijn wel een paar vereisten natuurlijk:
* de oprit waar Barts auto staat moet volledig weg, er moet gras komen
* de hele tuin moet vlak getrokken worden, want het is echt een bobbelparcours nu
* er moet rondomrond haag komen, alleen de oprit van de garage moet open blijven. Misschien dat we daar later ooit zelfs een poort zetten.
* een terras ter hoogte van ons tuindeur
* van aan het terras tot aan de oude opritten moet het een lange ononderbroken grasstrook worden om op te rugbyen. Er zullen natuurlijk wel grasdallen of zo moeten komen ter hoogte van de garage-inrit, en iets als tuinpad naar de voordeur
* het tuinhuis staat op instorten, er moet een nieuw komen, liefst anders georiënteerd, maar dat moet die mens maar zien
* er moet een plekje blijven voor de schommel
* tuinverlichting
* de haag moet een meter ingekort worden naar een hoogte van 1.80 meter.
* rondom het huis blijft er een strook tegels, zoals het nu is eigenlijk
Nu is het aan de architect om met een plan af te komen. Ik ben echt wel benieuwd, want vaak zien zij dingen die wij niet zien, zijn er mogelijkheden waar wij nooit aan gedacht hadden.
Ik ben nu eigenlijk al helemaal opgewonden, want het betekent dat er eindelijk schot in de zaak komt, en dat ons huis misschien eens afgewerkt zal geraken. Ooit. Eens.