Nog een tussendag

Ook vandaag wilden de kinderen liefst thuisblijven, ook al hadden ze eerst nog gezegd dat ze iets wilden doen.

Maar Merel begon plots te spelen dat zij een dokter was, en de jongens haar patiënten, en ze begon hen te verbinden met zakdoekjes en de riem van een kamerjas. Met een grote grijns haalde ik twee brede verbanden uit de verbanddoos, en dat gaf een paar wijze effecten, en vooral meer dan een uur mooi spelplezier.

Plots hoorde ik vanuit mijn bureau – ik zat te verbeteren – een omineus geklop: jawel, er waren twee mannen van de tuinaannemer opgedoken, die vrolijk een extra stuk haag kwamen zetten. Het tweede stukje bleek niet te kunnen, omdat er nog beton in de grond zat waar zij een paal moesten slaan, en ze gingen dan later wel terugkomen om dat weg te schieten en de rest van de haag te planten. Het resultaat vind ik fantastisch: eindelijk geen open voortuin meer, maar wat meer afgesloten vooraan.

Ik ben in elk geval al wreed content.

Bijna afgewerkt

Ik weet het, het gaat nogal vaak over de tuin tegenwoordig, maar ik ben er dan ook zo blij mee, ge kunt u dat niet voorstellen! Eindelijk geen modder meer, of geen molshopen met onkruid.

Deze namiddag hebben ze het gras afgewerkt, en dit is wat het tot nu toe is geworden. De borders moeten nog verder aangelegd worden, en er komt nog haag en een nieuwe brievenbus.

Nu nog snel, voor Bart thuis komt, de tafel en de stoelen erop, wat plantenbakken, en het wordt echt weer tuin. Goh man, was het al maar weer zomer zeg!

En toen was er een terras!

Intussen hebben ze hier ijverig verder gewerkt in de tuin, en ik vind het prachtig! Je ziet op de foto’s de werken vooruit gaan.

De sokkel van het tuinhuis is ook al gegoten, en ze zijn volop bezig de tegels rondom rond nog af te werken. Ik ben echt benieuwd, het grote verschil zal er komen wanneer het gras er ligt natuurlijk. Fijn fijn fijn, tuin en al!

Update tuinwerken

Vorige week zijn ze dus al het bestaande komen afgraven: op dag één het organische, twee dagen later steentoestanden en andere rommel. En toen was het wachten, want de opbouw was pas deze week gepland.

En jawel, maandag stonden er hier twee andere, die contouren begonnen uit te tekenen en vooral veel stabilisé aanvoerden, zodat ze konden beginnen met het terras. Zo zag het er uit na gisteren en vandaag: het terras al in de stabilisé, en een begin van het pad rondom het huis. Ik vind het alvast prachtig!

Graafwerken, deel twee

Die mannen hebben hier intussen vrolijk verder gedaan, en een gigantische kattenbak geschapen. Want ik vrees dat de kat momenteel de enige is die het leuk vindt, voor ons is het een enorme modderpoel momenteel. En die mannen zijn compleet vergeten iets te voorzien als voorlopig pad naar de voordeur. Ik heb dan maar eens gebeld naar de tuinarchitect, en die ging morgenvroeg paletten komen leggen. Ik mag het hopen, eigenlijk, want de modder in de hal is niet te overzien.

Het is elk geval wel indrukwekkend om zien…

En toen kwam de kraan…

Dat de tuin al lang op mijn zenuwen werkte, is niks nieuws. Maar vandaag werd ik zowaar zenuwachtig bij wat er in die tuin gebeurde. Hij wordt namelijk quasi helemaal afgebroken. Alle tegels gaan eruit (behalve het kleine stukje helemaal achteraan aan mijn bureau, en het paadje langs de haag aan de vroegere voordeur), alle gras wordt afgegraven, en alleen mijn struiken vooraan blijven staan. Het tuinhuis is intussen al weg, maar ook dat beton verdwijnt, samen met het houthok. Er komt een nieuw langwerpig tuinhuis langs de haag, en het hout wordt erachter gestapeld. Waar het houthok stond, komt een klein moestuintje voor Kobe, en die ziet dat al helemaal zitten.

Maar nu wordt er dus gegraven, door twee jolige zestigers met een ongelofelijke precisie. Ik denk dat die man op de centimeter kan graven, niet normaal.

Vandaag, dag één, hebben ze al het groen mee, al het organische materiaal. Mijn hortensia en de magnolia zijn netjes uitgegraven en voorlopig aan de andere kant weer in de grond gestoken, en ook de kleine haagjes zijn voorlopig gered.

Best dat het op zijn kraan staat dat het goed komt, want ik hou mijn hart vast. Zalig gevoel voor humor, dat wel.

IMG_9392

Tuinarchitect

Vanmiddag hadden Bart en ik eindelijk een afspraak met een tuinarchitect. Op zich stelde het nog niet veel voor, want die mens kwam gewoon eens luisteren wat we wilden, en een kijkje nemen ter plekke met de mogelijkheden. Er zijn wel een paar vereisten natuurlijk:
* de oprit waar Barts auto staat moet volledig weg, er moet gras komen
* de hele tuin moet vlak getrokken worden, want het is echt een bobbelparcours nu
* er moet rondomrond haag komen, alleen de oprit van de garage moet open blijven. Misschien dat we daar later ooit zelfs een poort zetten.
* een terras ter hoogte van ons tuindeur
* van aan het terras tot aan de oude opritten moet het een lange ononderbroken grasstrook worden om op te rugbyen. Er zullen natuurlijk wel grasdallen of zo moeten komen ter hoogte van de garage-inrit, en iets als tuinpad naar de voordeur
* het tuinhuis staat op instorten, er moet een nieuw komen, liefst anders georiënteerd, maar dat moet die mens maar zien
* er moet een plekje blijven voor de schommel
* tuinverlichting
* de haag moet een meter ingekort worden naar een hoogte van 1.80 meter.
* rondom het huis blijft er een strook tegels, zoals het nu is eigenlijk

Nu is het aan de architect om met een plan af te komen. Ik ben echt wel benieuwd, want vaak zien zij dingen die wij niet zien, zijn er mogelijkheden waar wij nooit aan gedacht hadden.

Ik ben nu eigenlijk al helemaal opgewonden, want het betekent dat er eindelijk schot in de zaak komt, en dat ons huis misschien eens afgewerkt zal geraken. Ooit. Eens.