365 – 02 augustus 2025 – toch iets zonnigs
365 – 19 juni 2025 – het groeit en bloeit
Cthulhu in de tuin
Het was een prachtige dag vandaag en het beloofde ook een prachtige avond te worden, en dus nodigde ik de roleplaygroep uit om hier in de tuin te spelen. Vorig jaar was dat niet gelukt wegens te nat en te koud en op de mooiere dagen geen game wegens vakanties en zo. Ik wou er nu dus van profiteren, en de heren zeiden geen nee. Stefaan zegde nog op het laatste moment af, maar Alex had netjes Geraard opgehaald, en die had voor een tussensessie eigenlijk geen attributen nodig, dus dat viel allemaal reuze mee.
Ja, tegen tien uur hadden de meesten wel een vestje of een pull aangetrokken, het is per slot van rekening nog steeds niet officieel zomer, maar ik vond het wel zeer aangenaam, zo hier in de buitenlucht.
Meer van dat, zou ik zo zeggen! Allez, als er niet te veel scenery moet opgezet worden tenminste.
365 – 13 juni 2025 – tuinverlichting
De allereerste kers
Sinds Bart in corona begonnen is met tuinieren, staat er vrijwel geen maat meer op. We hadden vorig jaar al eigen tomaatjes, aardbeien, worteltjes – een paar maar – radijsjes en wat sla, maar dit jaar is het een pak uitgebreider. In zijn serre staan er opnieuw tomaten, maar ook aardbeien, meloen en diverse kruiden. Buiten groeien er intussen pompoenen, courgettes, erwtjes, bloemkool, broccoli, verschillende soorten sla en wellicht nog een resem dingen die nog volop aan het uitkomen zijn. Oh, en massa’s frambozen, dat ook!
In 2023 had hij ook fruitboompjes gezet: twee appelaartjes en twee kerselaartjes, maar die waren nog klein en deden niet veel. Intussen zijn die al wat opgeschoten, maar de droge voorbije maanden zorgen ervoor dat we amper één appeltje zullen hebben. Vorig jaar hadden we nog geen kersen, dit jaar hebben we er ….. tromgeroffel!!!! …. twee. Maar we klagen niet: het zijn nog steeds kleine jonge boompjes, en ik vind het al fantastisch dat er al een enkele kers te vinden is!
Ik heb die dan ook met veel zorg geplukt en met veel smaak opgegeten, en ja, ze was zoet en knapperig!
Ik kan al niet wachten tot er volgend jaar meer zullen opstaan, en dan hopelijk ook meer appels en meer dan één vijg op onze vijgenboom. Maar bon, het is een begin.









