Mijn elleboog is het weer aan het opgeven. Dat lijf van mij, daar is dus echt niet veel meer goed aan. Of zoals Bart zegt: “Er zijn kosten aan.”
Mijn tenniselleboog is er weer: een peesontsteking die begint aan de elleboog, en die dan verder uitstraalt naar de rest van mijn arm, van pols tot schouder.
Het was er al een tijdje, maar ik dacht dat het met een weekje vakantie, en dus geen computer en andere repetitieve bewegingen of belasting, wel zou beteren. Niet echt dus. Hmpf. Ik ben vandaag dan maar begonnen met Diclofenac, wat de orthopedist me de vorige keer ook al had voorgeschreven, en de Kinegel als zalf. Ik hoop maar dat het snel betert, want ik kan geen druk uitoefenen met mijn duim en wijsvinger. Zelfs de was ophangen doet pijn :-p
Enfin ja. This too shall pass.
Eén antwoord op “Elleboog”