Geplaatst op

Laatste dag Mediacoach

Yup, de opleiding mediacoach zit erop.

Ik geef het toe: acht keren een hele donderdag, waarbij ik telkens twee uur tweedes en twee uur zesdes moest missen, was niet niks. Ik heb het ook gemerkt aan de leerstof, maar bon.

Het project dat ik wilde uitwerken, is behoorlijk in het water gevallen, door diverse redenen. Het had dan ook geen zin dat ik de laatste donderdag waarop ik nog les had met mijn zesdes, een presentatie ging geven over iets waar ik twee doelen niet had behaald, namelijk e-inclusie en continuïteit. Tsja.

Maar vandaag was ik dus wel nog welkom op de afsluitende dag in Brussel, ook al kreeg ik mijn competentiebewijs dus niet. Tsja. Ik heb in elk geval zeer veel bijgeleerd met deze cursus en ik raad die dus ook echt aan. Ik zat ook wel in een zeer fijn team, dat bewijst de foto van de dag ook wel.

De dag begon trouwens al goed… Ik was voor een keer ruim op tijd in het station en had me geïnstalleerd op een bankje op het perron in de zon, rustig rondkijkend. Pas op het moment dat de trein werd aangekondigd als arriverend in het station, besefte ik dat mijn gsm nog in de auto lag. Euh… Sprintje getrokken, gelukkig stond de auto niet ver, nog net op de valreep op de trein kunnen springen. Het serene en onbezweette van de frisse ochtendkoelte was er in elk geval al aan voor de moeite.

De trein naar Brussel had dan ook nog eens twintig minuten vertraging, waardoor ik er nog eens stevig de pas moest inzetten om nog net nipt op tijd – ze begonnen gelukkig iets te laat – in de aula toe te stuiken en de speech van minister Dalle bij te wonen. Niet dat hij veel te zeggen had, ik denk dat hij vooral de foto en de media-aandacht wilde.

En toen kwam professor Mariek Vanden Abeele met een bijzonder aangenaam en interessant discours: vlotte spreker, interessant thema: wat is de invloed van sociale media op ons en vooral op onze jeugd?

En toen was er middagpauze en daarna een sessie rond privacy en de massa camera’s op de straat. We moesten met ons groepje een poging wagen om van het Consciencegebouw naar het Teirlinckgebouw (naast de Tour en Taxis) zonder gezien te worden door een camera. Euh… Dat is ons dus niet gelukt, welke weg we ook probeerden te nemen, en we hebben op dat kleine eindje maar liefst 55 camera’s geteld, zowel openbare als privétoestellen. Maar het was wel een fijn eindje wandelen in de warmte…

En toen was er de afsluitende sessie, wandelden we terug naar het hoofdgebouw en was er nog een fijne receptie.

Team Gent, u was geweldig!

Oh, en als kers op de taart: als ik mijn project volgend jaar alsnog op poten krijg en wil afwerken, mag ik het alsnog indienen en verdedigen. Dan kan ik alsnog mijn competentiebewijs behalen, als ik dat zou willen. Niet dat ik daar veel belang aan hecht…

Geplaatst op

Computationeel denken

Vandaag nog eens een dagje opleiding mediacoach aan de Zuid: computationeel denken. De hamvraag was hoe je dat op verschillende manieren in alle mogelijke lessen kan verwerken, en eigenlijk is het gewoon een deel abstract denken, fragmenteren, dat soort dingen.

Het was eigenlijk opnieuw echt een goede opleiding, compleet met concreet lesmateriaal en opdrachten voor pakweg in de studie. Degelijk gegeven, ook, zoals intussen standaard is.

In de namiddag was het de bedoeling om zelf aan de slag te gaan met microbits en dergelijke, maar de mijne werkten tegen, zoals wel vaker gebeurt met techniek. Ach ja, ik ken die dingen intussen wel een beetje.

Maar alweer een tevreden mediacoach.

Geplaatst op

Opleiding mediacoach deel vijf

Ik zit nu halverwege de opleiding, en ik geef toe: vandaag was het de eerste dag dat het me wat tegenviel.

Eerst was er min of meer een herhaling van de allereerste sessie: hoe krijg je een team bij elkaar, hoe enthousiasmeer je collega’s en hoe schrik je je vrijwilligers vooral niet af? Interessant, daar niet van, maar inderdaad herhaling.

Daarna volgde een sessie met onze eigen coach, maar aangezien mijn project nog niet eens begonnen is, viel daar eigenlijk weinig te zeggen. Ik ben momenteel een beetje teleurgesteld in mijn directie en heb dan ook niet meteen de motivatie om iets te maken van dat project, maar bon, we zien nog wel.

En toen was er de lunch, en daarna een sessie met iemand die het ging hebben over privacy. Wel euh… Het leek precies om een interimaris te gaan of zo: de mens kende zijn materiaal niet, kon de meeste vragen niet beantwoorden – ik heb dat dan in een paar gevallen gedaan – slaagde er als expert niet eens in een youtubefilmpje deftig af te spelen, zijn licentie op een bepaalde app was verlopen… En de concrete casus die we moesten aanpakken? Nadat hij eerst had toegegeven dat hij in de raad van bestuur of adviesraad of zoiets van Smartschool zat, moesten we – een puur fictieve casus uiteraard – een nieuwe feature van een puur fictief platform gaan beoordelen: wat wij als leerkrachten als voor- en nadelen zagen van de mogelijkheid om leerlingen via een filmpje feedback te geven, en niet alleen schriftelijk. En welke rechtsregels we daarvoor dan zouden inroepen. Een puur fictieve feature natuurlijk, die Smartschool momenteel niet heeft. Mijn groepje had echt wel geen zin, de meesten zaten te oogrollen, net zoals een andere groep, en toen ik de ‘lesgever’ aansprak op het feit dat dit wel héél hard leek op een verdoken en gratis marktonderzoek, ontkende hij dat met een zekere paniek in de ogen.

Nee, deze keer waren we allemaal blij dat we weg mochten, in de namiddag hebben we echt niks, maar niks nieuws bijgeleerd. Jammer.

 

Geplaatst op

Tranen gelachen op de mediacoach opleiding

Ik heb tot vanmorgen nog getwijfeld of ik wel naar de opleiding zou gaan vandaag: amper een week geleden geopereerd, en dan van 9.30 uur tot 15.45 uur een opleiding, da’s misschien niet zo ideaal.

Maar Bart kon me vlak voor de deur afzetten en het auditorium was bijzonder gerieflijk. Iedereen was trouwens ook zo mega lief: meteen kreeg ik een poefje om mijn voet op te leggen, werd me water en koffie gebracht en droeg iemand mijn spullen. En ik was ook niet de enige op krukken…

En toen kwam de eerste spreker, van Digisaurus. Tranen gelachen, maar echt! Hij kwam eigenlijk uitleggen welk impact influencers en Tiktok en dergelijke eigenlijk hebben op jongeren, en dat wij als volwassenen ons daar wel eens aan durven mispakken, vooral omdat we het niet kennen. Hij vergeleek het met de invloed van de Joepie destijds, en van de Top 30.

Er werden cijfers en grafieken bij gehaald, maar vooral ook voorbeelden, en ik lag ronduit strijk met de voorbeelden van Tiktok, en vooral dan de gezichten van de andere cursisten die Tiktok eigenlijk niet kenden. Manmanman!

Maar ook Acid kwam uitgebreid aan bod, zowel zijn dispuut met CeMi als de rel rond reclame voor kinderen, doelgroepen, zijn probleem met de fiscus en hoe de regering dat dan oploste, enzovoort enzovoort. Met andere woorden: waar word je als mediacoach op een school al eens mee geconfronteerd, en hoe zit dan de juridische basis?

Na een stevige maar zeer leerrijke sessie werd er daar in de Stroom ook gegeten, en ik wist echt niet dat daar zo’n knap gebouw lag.

Ik had aparte broodjes voor mezelf, zonder komkommer, maar ik vermoed dat er in de slaatjes toch ergens een spoor van komkommer moet gezeten hebben, want een goed uur na de lunch begon ik wat mottig te worden en de rest van de avond heb ik extra maagmedicatie moeten nemen en was ik echt slecht. Ugh.

Ik ben dan ook niet erg actief geweest bij de namiddagsessie, ook al was het over het concreet opnemen van filmpjes met je leerlingen, zowel live als pakweg stop motion.

Fijne sessie, ik ben echt blij dat ik geweest ben, maar ik heb me de rest van de dag niet meer verroerd. Echt.

Geplaatst op

Sessie drie van de opleiding voor mediacoaches

Zoals ik hier al eerder schreef, volg ik een opleiding specifiek voor mediacoaches. De sessie vandaag ging door aan de Zuiderpoort, naast het gebouw van de belastingen. Ik kende het niet, maar het is wel best knap, ja.

En de opleiding zelf? Ik was voor een keertje echt in mijn nopjes, want het eerste deel ging over hoe je met je website en socials mensen aantrekt en houdt, hoe je het echt als marketinginstrument kan gebruiken, over marketing, posten op social media, het maken van berichten, het bereiken van specifieke doelgroepen, het verschil tussen awareness / consideration / conversion / loyalty. En dat, dàt is wat ik al jaren doe en nu ook echt bevestigd kreeg. En ja, dat kàn ik, dat beheers ik, dat doe ik gewoon, en dat doet deugd.

Ik moet heel eerlijk toegeven dat ik dan ook op een bepaald moment de sessie naar me toe trok: er was een vraag en ik kon daar het perfecte antwoord op geven, vanuit de schoolpraktijk. Ik vroeg dan of ik eventjes de computer mocht om de schoolwebsite te demonstreren, en toen, tsja, was ik toch wel vertrokken voor een kwartiertje, want de vragen bleven komen. Zoals gezegd: dit is wat ik doe!

En toen was er een rustige lunch en een namiddagsessie, en kwam ik alweer helemaal tevreden buiten.

Ja, zo van die opleidingen waar je ook elke keer effectief een pak bijleert en je je niet afvraagt wat je daar in hemelsnaam zit te doen, dat is toch mooi meegenomen, ja.

Geplaatst op

Opleiding met de fiets

Stralend, maar echt ronduit stralend weer voor het eind van oktober, zelfs griezelig stralend.

Ik had vandaag mijn eerste échte opleiding van Mediawijs als mediacoach – de vorige was een startdag – en die ging door in de Punt in Sint-Amandsberg. Ik zou in dit stralende weer wel zot geweest zijn om de auto te nemen: het gaat sneller en is véél plezanter per fiets! Enfin, ik sjeesde door de straten en moest me nog behoorlijk haasten want een deel van mijn geplande route langs prachtige fietspaden was onderbroken door werken aan de Verapazbrug en ik reed hopeloos verloren in de kleine straatjes. Tsja.

Nog net op tijd viel ik binnen op mijn opleiding rond alle mogelijke tools voor mediacoaches en rond cyberpesten en hoe je dat kan aanpakken. Ik schreef bijna ‘oplossen’, maar een echte oplossing is er niet, vrees ik.

De stof was bijzonder interessant, de lunch – een speciaal apart bakje voor mij zonder komkommer – was lekker en deel twee was zo mogelijk nog interessanter.

En toen ging ik in het prachtige weer nog een paar geocaches zoeken in de buurt. Het fietspadennetwerk in en rond Gent is echt schitterend geworden…

Ik fietste nog even tot bij Gwen om haar een stapel oude leerplannen af te geven en bleef heel eventjes hangen, opnieuw gewoon in de tuin.

En toen fietste ik helemaal blij en opgeladen in mijn T-shirtje terug naar huis. Eind oktober rond vijf uur, dames en heren. Serieus…

Geplaatst op

Mediacoach

Eind vorig schooljaar kwam ik toevallig terecht op een opleiding als Mediacoach, specifiek bestemd voor mediacoaches van scholen, bibliotheken en jeugdwerking. Ik was nieuwsgierig, ging opzoeken en vond dat het wel iets voor mij was. Tijdintensief, dat wel: tien volledige donderdagen doorheen het schooljaar. Ik twijfelde en diende toch een aanvraag in bij directie. Mooi meegenomen was dat Stad Gent in de kosten van de opleiding tussenkwam zodat het ons nascholingsbudget niet ging leegtrekken.

Bon, vandaag nam ik dus de trein richting Brussel en nam ik zowaar een taxi voor 800 meter… Maar hij was goedgekeurd want mijn voet deed het echt wel niet.

Eerst kregen we een algemene info en dan vooral ook al een sessie met een Peoples’ coach,  Koen Vermeulen, die me echt over veel dingen heeft doen nadenken. Zoals hijzelf zei: “Ik vertel hier op zich niks nieuws dat jullie nog niet weten, maar ik zet het wel eens allemaal op een rijtje”. Het ging er vooral over hoe je mensen motiveert en activeert binnen een organisatie. Tsja…

Over de middag pikkelde ik dan met de hele groep terug naar Brussel Centraal want daar zit blijkbaar een zeer fijne coworking space, waar we aten en dan een aantal infosessies konden bijwonen over bestaande projecten. Want ja, het is de bedoeling dat je in de loop van de opleiding zelf een project op poten zet in je eigen school. Ik heb al een ideetje, ik weet alleen nog niet of dit goedgekeurd gaat worden.

Tsja.

En toen was mijn pijp uit. De voet deed pijn, de rug vond de slechte stoelen niet oké, enfin, het was gewoon op. Ik heb me verontschuldigd, ben iets vroeger vertrokken, haalde net mijn trein niet en was alsnog te laat om de kinderen naar hun muziekles te voeren. Eigenlijk ook maar best, want het lijf was écht dood. Geen probleem, zei Kobe, en ze namen gewoon de tram, wat blijkbaar prima lukte.

Soit, de volgende sessies van de opleiding zijn hier in Gent en dat scheelt ook al een pak. Oef. Maar ik heb er wel zin in, ja..

 

Geplaatst op

Weer een stressmomentje achter de rug!

Als mediacoach en communicatieverantwoordelijke is ook de algemene infoavond voor de ouders van nieuwe leerlingen zo’n beetje mijn verantwoordelijkheid. Ik zorg immers voor de flyers

de brochures, het updaten van de website en de algemene communicatie naar ouders toe. Daarnaast kijk ik samen met de directie hoe we het concreet organiseren, en dit jaar bleek het uiteindelijk toch niet om een digitale versie te gaan, maar om een échte fysieke, zij het beperkte infoavond. Alleen de ouders waren uitgenodigd voor een droge informatieronde, zonder bezoek aan de school, en uiteraard met mondmasker en CST. Maar meer dan 200 mensen mochten er ook weer niet in de zaal, mét CO²-meter en de deuren wagenwijd open. Het was frisjes, ja. En het was ook nipt: er waren eigenlijk iets meer dan 200 mensen ingeschreven, maar aan de andere kant waren er ook wel wat afzeggingen, zodat het ongeveer uitkwam. Nee, ik heb ze niet geteld, nee.

Maar ik ben wel opgelucht dat de avond voorbij is: alweer een stressmomentje minder, en een hoop werk achter de rug. Een verslag en foto’s is hier te vinden.