Pasen op paasmaandag
Zo voelt het wel, ja. Door de Ronde gingen we gisteren niet naar Ronse, want dan is het echt wikken en wegen wanneer je waar zal kunnen passeren, en zit je eigenlijk hoe dan ook in de file. En omwille van diezelfde Ronde werd Marie-Julie’s verjaardag niet gisteren gevierd, maar wel vandaag. Met andere woorden: dubbel feest vandaag, en een overdosis chocolade.
Om kwart over negen stonden we in Ronse, in Nelly’s favoriete restaurant de Acte, en ze heeft gelijk! Er was een bijzonder uitgebreid ontbijtbuffet, waar ik me vooral te goed heb gedaan aan de wentelteefjes, croissants, verse fruitsla, pannenkoekjes, en zelfs een stukje misérable naar binnen heb geslagen. Om kwart voor tien was er de paaseierenraap: de hele tuin lag vol, maar dan ook echt vol met paaseitjes. Kobe wilde enkel gele en groene, en is met een ganse zak teruggekomen. Wolf en Merel waren samen op jacht gegaan, en hadden ook behoorlijk wat mee ^^
Rond elf uur hielden we nog even halt bij Omaly thuis, en reden daarna door naar Zomergem, voor het volgende feestje. Mijn kleine Marie-Julie werd vijf, en straalde! Delphine had ook weer een zeer uitgebreid buffet voorzien, en daarna nog een kanjer van een taart. Lekker, dat wel, maar ik heb ’s avonds toch echt niet meer gegeten, maar vooral mijn beste volgevreten-python-impressie ten beste gegeven in de zetel.
Mijn fototoestel was ik helaas vergeten, vandaar de armzalige telefoonfotootjes. Tsja. Al is die laatste van Bart eigenlijk wel heel erg mooi.
365 – 02 januari 2015 – drie prinsesjes, ofte M3
Alexander wordt 8!
Kinderverjaardagsfeestjes, dat blijft amusant! Zeker als het best wel mooi weer is, de kinderen goed gezind zijn, en er heerlijke taart, hamburgers en hotdogs zijn.
En kleine meisjes die met heel veel plezier en gegiechel show staan geven ^^
Gelukkige verjaardag, Alexander!
Vier jaar en al!
Kleine meisjes worden groot, en niet alleen die van ons: ook mijn metekindje en ‘Merels béste vriendin’ groeit als kool. Ze is intussen dus ook al vier jaar, en kreeg uiteraard een bijhorend feestje. We waren erbij, en zagen dat het goed was, mede dankzij het mooie weer, waardoor we op het terras konden.
Er was een enorm buffet – de foto hieronder is maar een klein stukje –
en er was natuurlijk taart, met kaarsjes die moesten uitgeblazen worden, of wat dacht je.
De jongens waren evenwel op groepstocht met de scouts: om negen uur ’s morgens vertrokken met de trein aan de Dampoort, en om half vijf terug, moe, vuil, en zeer tevreden over hun dagje in Deinze. Maar ik had gerust wat langer in Zomergem willen blijven, het was er bijzonder gezellig.
Dank je, Delphine!
365 – 04 januari 2014 – nieuwjaar bij oma
Mijn dochter en mijn twee metekindjes. Drie blondekopjes. 3M.
365 – 03 maart
Een dochter voor elk van de Rombaut telgen: de 3M’s. Mijn dochter en mijn twee metenkinderen, trouwens.
Een memorabele Pasen
Mja…
Deze morgen was er totaal geen verandering in mijn ’toestand’, dus de neurologe achtte het meningitisgevaar geweken, en liet me naar huis gaan. Oef. Ze heeft er geen idee van wat er nu eigenlijk aan de hand was, en verwijst me door naar een internist. Wel heeft ze nog bijkomend bloedonderzoek en meteen ook urineonderzoek laten doen, dus ik ben benieuwd. Dinsdag opnieuw naar de dokter dus.
Bart kwam me ophalen, thuis douchte ik me snel, kleedde me min of meer op, en we trokken met zijn allen naar Zomergem, naar mijn broer, diens vrouw, en vooral ook mijn metekindje Marie-Julie voor haar verjaardagsfeestje.
Er waren verschillende aperitiefhapjes, kreeftensoep, coq-au-vin met frietjes, en een overvloed aan taart. Er was vooral ook een makkelijke zetel, spelende kinderen, en Tom Boonen die Parijs-Roubaix won. En de kleine Marne, mijn andere metekindje.
Ik kwam, ik lag, en ik zag dat het goed was. Maar ik ben blij dat ik nu in mijn zetel kan liggen, want ik ben doodop. Damn you, onbekende ziekte!