Familiefeest
Twee keer per jaar komen we samen met de familie van Barts moeder, en eigenlijk is dat altijd best gezellig: Barts moeder, haar broer en schoonzus, en de jongste ongetrouwde broer die intussen ook al in de 70 is. En dan de generatie daaronder: Barts broer met vriendin en twee kinderen, wij, Barts neef met vrouw en drie kinderen, en het ongetrouwde nichtje. Fijne bende, en altijd leuk om te kletsen.
Nelly wou eens iets nieuws uitproberen voor de groep, en dat werd het Konijntje op een paar kilometer van haar deur, met een speeltuin bij. We hadden in elk geval al het weer aan onze kant: we konden de kinderen regelmatig losrukken van hun schermen en buitengooien.
Ook het eten mocht er zijn, gelukkig maar. En voor het eerst aten de drie oudste geen kindermenu meer, maar gewoon een volwassen menu met ons mee.
Ze worden zo groot, meneer…
365 – 26 augustus 2015 – zottekes in Planckendael
Heel erg fijn samenzijn
In de voormiddag was er rugbytoernooi, in de namiddag waren er toetsen en desserts die moesten gemaakt worden, maar ’s avonds was er een etentje bij ons ma. Ze had namelijk nog vier hazenruggen in de diepvries, en dat was ideaal voor vier koppels, zijnde mijn ouders, mijn broers en ik. Zonder onze kinderen dus, en dat was, denk ik, elf jaar geleden, van voor Wolfs geboorte. Want eigenlijk hebben we dat sindsdien nooit gedaan, gegeten of gefeest zonder de kinderen. Dat geeft toch een compleet andere sfeer, want er is altijd wel eentje die om een of andere reden aandacht vraagt, al was het maar door het feit dat het muisstil is :-p
We hadden allemaal een babysit, en tekenden om zeven uur present in Zomergem. Sarah had voor hapjes gezorgd, Delphine had een heel erg lekker voorgerecht voorzien, ons ma had dus hazenrug gemaakt volgens recept van Bocuse – we hebben allemaal te veel gegeten – en ik tekende voor het dessert. Ons pa zorgde voor succulente wijnen, en ik had intense spijt dat ik er niet van kon drinken. En de afwas? Die deden we allemaal samen, zodat ons ma wat respijt had. Want ze mag dan wel weigeren ziek te zijn, en zelf gras afrijden en dat soort onzin, maar eigenlijk is ze, ondanks alles, zwaar ziek, en is ze snel moe.
Ik had een heerlijke avond. Ik heb lekker gegeten, de meest absurde gesprekken gevoerd, natte-handdoekgevecht gehouden met mijn oudste broer, dat soort onzin. Mijn pa had iets te veel op, en hield een emotionele speech. En ons ma? Die glunderde.
En daar, daar zou ik momenteel alles voor doen.
365 – 8 december
Verjaardagsfeestjes
Zo van die familiefeestjes, da’s altijd wijs, vooral als het goed weer is. Dan spelen de kinderen buiten, hebben wij geen last van hun lawaai, en kunnen we rustig kletsen. En af en toe eens lekker wild gaan meespelen met de kinderen. Of een afstandsgestuurde auto van onder de houtmijt vissen.
Gisteren werd Nand drie jaar, en dus kreeg hij vandaag een feestje. Met zijn oma’s en opa’s, en alle nonkels en tantes. En vooral dus ook met de neefjes, die volop profiteerden van het mooie weer en dus buiten speelden.
Er is taart gegeten, veel taart. Helaas. Ze moest maar zo lekker niet zijn.
En ik heb mijn metekindje Marne een flesje gegeven, en bij mij gehouden, en daar heb ik dus van genoten. Al zou ik écht niet nog een baby willen. Laat uit!
Nieuwjaren
Eigenlijk feitelijk een fijne dag gehad bij de schoonouders (zoals altijd, eigenlijk).
Er is begonnen met de nieuwjaarsbrieven en de bijhorende cadeautjes en envelopjes. Wolf kreeg een stapel boekjes van zijn peter (waaronder twee Kuifjes), Kobe kreeg een DVD, en Merel kreeg een knalroze Lego opbergbox, waar ze prompt in ging zitten :-p
Kobes nieuwjaarsbrief vond ik de max, vooral met bijhorend snoetje en gebaren:
Liefste,
Vandaag ben ik een tovenaar!
Ik tover voor het nieuwe jaar
pinkel pankel perretjes
een huis vol met sterretjes!Een sterretje dat blinkend is,
een sterretje dat vrolijk is.
Een sterretje dat je zo graag ziet,
en dat sterretje is je kleine deugniet!
Er is lekker gegeten, al was het gelukkig iets minder uitgebreid dan anders. Toostjes met foie gras blijven mijn favoriet, maar de jongens stortten zich met gusto op de prikkertjes met kaasblokjes en druifjes.
Het voorgerecht was een (gelukkig reeds van zijn schaal ontdane) halve kreeft:
De soep was er deze keer niet, al is die altijd bijzonder lekker, maar het is altijd gewoon veel te veel.
Het hoofdgerecht was gebraad met gratin dauphinois en diverse groenten: lekker, maar niks bijzonders. Maar wél lekker 🙂
Dessert = de traditionele ijsbûche 🙂
En toen waren er nog kleine taartjes bij de koffie, en pralines van bij Marcolini, die dringend op moesten. Héérlijk.
En hadden we uiteindelijk tóch alweer teveel gegeten :-p
Tussenin heb ik voor kapster gespeeld, heb ik rondgezeuld met twee dertienmaanders, heb ik gewordfeud met mijn schoonvader, en heb ik een heerlijk rustige dag gehad.
En dat afgerond met nog drie uur stevig zingen. Ha ja, want over twee weken is er koortoernooi!
365 – 8 januari
Schoonfamilie.
Kerstdag
Naar aloude traditie wordt die met de schoonfamilie gevierd, en daarna opnieuw naar mijn familie.
We aten een feestelijk kerstdiner (mijn schoonmoeder was zó bang dat het niet genoeg ging zijn dat ze nog een extra taart had gekocht, na de hapjes, het uitgebreide koud buffet van vis, de pompoensoep, het wild met amandelkroketten, wilde champignons en opgevulde appel, en het dessertbuffet met chocomousse, advocaatmousse, javanais, cake en tiramisu), kletsten honderduit, en de jongens kregen pakjes, zijnde elk een computerspelletje en de vierde en laatste doos van Lego Heroica, die prompt werd gebouwd en gespeeld.
We namen nog eten voor zes man mee naar huis, en reden naar mijn ouders. Mijn jongste broer was er uiteraard niet, die was in het ziekenhuis bij zijn kersverse dochter, maar mijn oudste broer was er wel met zijn gezin.
We hebben de taart wijselijk laten staan, zijn meteen naar de aperitief gegaan, en hebben dan brood gegeten met er vanalles bij. Het was een fijne, fijne dag, maar ik was blij dat we thuis waren, dat de kinderen in bed lagen, en dat we zelf in de zetel konden zitten. Oef.
Kerstavond
Met drie kinderen in huis wil je geen gedoe meer met grote kersttafels. Merel is echt nog te klein om lang op te blijven, die wordt ronduit ongenietbaar.
En dus deden we, zoals vorig jaar, wafels. Het hele huis was verlicht met kaarsen en theelichtjes. Mijn ouders kwamen tegen een uur of zes, we aten aperitiefhapjes, openden pakjes, en aten wafels. En na afloop chocoladefondue en voornoemde kerstboom.
Ik had de indruk dat iedereen wel tevreden was met zijn cadeautjes. Groot waren ze meestal niet, wel telkens in de roos, en dat is belangrijker.
– mijn ma kreeg een ring en een set oorringen. De ring had ik oorspronkelijk voor mezelf gekocht, maar zij was er stekezot van. En de oorringen waren een type en kleur dat ze nog niet had.
– mijn pa kreeg zijn klassieker: de scheurkalender van Peter Van Straaten, de Zeurkalender dus. Hij lacht er zich een breuk mee.
– de jongens kregen van ons twee Disneyfilms (een reclame uit de Blokker) en de uDraw die ik onlangs op de BGGD gekregen heb. Bart had ook nog voor elk een tof boek mee: een griezelverhaal voor Wolf, een koekmannetjesverhaal voor Kobe, en Merel kreeg een boekje van Rupsje Nooitgenoeg, met een vingerpoppetje. Ze is er zot van!
Mijn ma had voor elk ook een boek: de GVR deed Kobe een rondedansje maken, Matilda werd voorlopig nog op enige scepsis vanwege Wolf onthaald, maar zal zeker in de smaak vallen! Ze waren in elk geval opgetogen met de cadeautjes.
– Bart kreeg van mij twee strips (ik weet nooit wat ik moet kopen, hij koopt altijd alles zelf), en had voor zichzelf de biografie van Steve Jobs gekocht
– ik kreeg van mijn ma een keramieken olifant om een kaarsje in te branden, en van mijn dierbaarste een kweetniehoecoole lamp en de twee boeken van Goe Gebakken. Precies wat ik wilde dus 🙂
Tegen negen uur zaten de jongens in bed, mijn ouders waren weg om half elf, en Bart en ik hebben nog rustig in de zetel wat tv gekeken, lekker onder een dekentje. Perfect!