Geplaatst op

Een kijkje in het Lievepark

Het Lievepark, dat is waar wij ons nieuw appartement zullen hebben. Enfin, het staat er natuurlijk al, maar we kunnen het nog niet bekijken omdat de trap en de lift nog niet opgeleverd zijn en dus niet toegankelijk. De vloer ligt er nochtans al in, de muren zijn geplakt, ze zijn bezig met de keuken en de badkamer, blijkbaar.

Vandaag waren we wel uitgenodigd door Wyckaert om de omgeving en een van de appartementen al te bekijken, zodat we al een idee hebben van wat het zal zijn.

De drie blokken staan er en worden afgewerkt, aan de tuin zijn ze volop bezig, en ze zitten nog steeds op schema: het zou moeten opgeleverd worden tegen het einde van het jaar.

We keken rond en zagen in het appartement de vloeren die ook in het onze in de kamers zullen liggen, de afwerking van de balkons, de balustrades, het badkamerkastje dat ook in het onze zal staan maar dan in het zwart, enzovoort.

Heel veel konden we dus nog niet zien, en dus gingen we maar voor een wandeling in het kasteelpark naast de site. Daar ligt namelijk de art-deco villa Voortman die blijkbaar tot het Sint-Lucas ziekenhuis behoort. Die was vandaag ook open voor bezichtiging, en wat een villa! De tuin mag er ook zijn: een oude kasteeltuin met vijver en bankjes, beheerd door Stad Gent als een park. Binnenin is er de prachtige trap, de goederenlift, de parketvloeren…

Achter de blokken, als je via de crèche en zo loopt, kom je overigens via een zijpoortje binnen in de Tuin van Kina, rechtstreeks.

De locatie is top, nu het appartement zelf nog. Ik ben razend nieuwsgierig om het te zien, maar we moeten nog even wachten…

Geplaatst op

Lectuur: “Sixth of the Dusk” van Brandon Sanderson

Ook kortverhalen van Sanderson zijn doorgaans het lezen waard, en deze vormt daar eigenlijk geen uitzondering op, al heeft hij beter werk dan dit.

In dit korte verhaal schetst hij opnieuw een heel nieuwe wereld met een nieuw soort magie. Het is blijkbaar een eilandenwereld waarbij sommige vogels een speciale kracht hebben, maar waarbij de standaard vegetatie nogal dodelijk is. Met opzet.

Sixth is een jager die op het hoofdeiland Patji, waar zijn vogel hem elk gevaar laat zien in de vorm van zijn eigen lijk, vast moet stellen dat er een groter gevaar dreigt: de technologische vooruitgang.

Sanderson beschrijft in dit korte verhaal een behoorlijk sombere blik op de toekomst, en misschien is het daarom dat het me minder zei. Het is ook niet echt lang, natuurlijk: je krijgt niet veel tijd om je in het verhaal in te werken.

Maar ik heb zeker al slechter gelezen.

Geplaatst op

Creaclub

Ik schreef het eerder al: mijn nieuwe lesrooster is de max! Maar nu is daar ook nog mijn toezicht bij gekomen, en ook daar ben ik in de watten gelegd.

Sinds 2016 is er namelijk een breiclub op school. Ik ben die destijds met een collega begonnen, gewoon uit de goedheid van mijn hart, want in mijn vrije middagpauze. Net zoals mijn collega die één middag per week de schaakclub organiseert, worden we daar niet voor vergoed of krijgen we daar geen toezichtpunten voor (elke collega doet een aantal toezichtpunten: kort toezicht, lang toezicht, studiepermanentie, plage-uur, dat soort dingen). De school maakt er nochtans al enkele jaren reclame mee in hun brochure.

Dit jaar is de gsm verboden op school, en dat zorgt ervoor dat de leerlingen minder om handen hebben in die middagpauze. De school zet daarom in op extra activiteiten: die schaakclub, sport over de middag, soms eens yoga, studie, leesruimte in de bib, dat soort dingen. Van de breiclub wilden ze een echte creaclub maken, dus met mogelijkheid voor alle soorten knutseldingen en handwerk. Er kwam dan ook de vraag wie dat op zich wilde nemen. Ik had geantwoord dat ik dat toch eigenlijk al jaren deed en dat ik dat wel wilde verderzetten, afhankelijk van mijn rooster en mijn toezichten. Ook een andere, jonge collega had gereageerd.

Deze week kwam dan het toezichtsrooster binnen, en naast een vaste studie op woensdag heb ik, jawel, toezicht in de creaclub! Sinds dit jaar is dat ook een legitiem toezicht, waar ik echt wel blij om ben.

Het erge is nu dat, na publicatie van het rooster, plots nog enkele collega’s kwamen melden dat ze dat toezicht wel wilden doen. Ha ja, gratis gingen ze het niet doen, maar nu dat een echt toezicht is, is dat wel zo makkelijk natuurlijk: niet buiten en niet in het lawaai van de eetzaal.

Op dinsdag heb ik dus de Creaclub, op donderdag mijn collega. We gaan beginnen met gewoon haken en breien, maar we zien nog wel wat het wordt. Mezelf en haar kennende, zullen we er wellicht allebei beide dagen zijn. Tsja…

Geplaatst op

En toen zat Bart in Amsterdam

Op zich is het niet zo vreemd dat Bart niet thuis is: hij is al richting Singapore gegaan, IJsland, Dubai… Maar dat was telkens een reis door een andere organisatie, zoals VOKA of zoiets.

Deze keer heeft hij het zelf georganiseerd, met alle stress vandien. Hij heeft gelukkig een prima reisbureau gevonden dat alleen maar dit soort zakenreizen op poten zet, en in de paasvakantie waren we zelf al eens gaan scouten wat er nu interessant zou zijn en wat niet. Maar het blijft een feit dat je met alle mogelijke mensen moet samenwerken – het programma zat eivol, van het ene communicatiebureau naar het andere – en dat er allerlei onvoorziene dingen kunnen gebeuren natuurlijk.

Ja, het loopt eigenlijk wel goed met IKAG (I know a guy, and often it’s a girl) zijn nieuwe bedrijf. Hij zet evenementen op poten, maar legt vooral de juiste link tussen bedrijven en bureau’s. Zijn dagen zijn stevig gevuld en hij is doodmoe als hij thuis komt, maar zijn ogen blinken.

En dus zit hij nu met een aantal ondernemers in Amsterdam, en ik zie de foto’s passeren in zijn Instagram maar vooral ook op onze gedeelde Google Foto’s, en ik weet: dit is wat hij wil doen, dit is wat hij graag doet, dit is waar hij goed in is. En ik ben trots op mijn lief.

Geplaatst op

Implantaten of kronen?

Vandaag op controle bij de tandarts, en ik vond dat niet erg, want sinds zaterdag begon ik tandpijn te krijgen. Ideale timing dus. Ik dacht dat het lag aan de wijsheidstand die aan het doorkomen was, maar die heeft meer dan plaats genoeg, dat zou het niet mogen zijn. En jawel, er vlak naast zat wel degelijk een gaatje. Dat werd snel opgelost, gelukkig.

Maar intussen ben ik ook al meer dan een jaar aangesloten bij Dentalia Plus en wordt het stilaan eens tijd om werk te maken van dat anderhalve gat in mijn gebit. Ik ben al een hele tijd, sinds begin 2018, een tand kwijt linksboven. Sinds anderhalf jaar is de tand naast die ook ontzenuwd en een stuk afgebrokkeld en afgevijld. Ik kon er wel mee leven zoals het was, maar de tandarts had me gewaarschuwd: het was een tijdelijke oplossing, die tand was echt niet gereconstrueerd.

Nu heb ik me even geïnformeerd en heb ik de keuze tussen twee implantaten of een brugje dat dan vastgeklemd wordt op de naastliggende tanden. Het eerste is duurder maar ook wel beter, comfortabeler en langer meegaand.

Enfin, afspraak in december bij de stomatoloog, want dat doet ze uiteraard niet zelf, zo’n implantaten. Eerst eens zien of ik voldoende plaats heb en mijn sinussen niet vervelend doen.

Wordt vervolgd.