Dansmeisje
Merel moest al eventjes nieuwe leggings hebben: haar oude zitten vol gaten en zijn dus niet meer bruikbaar voor school. En wat nieuw ondergoed, een maatje groter, mocht eigenlijk ook wel.
Wij deze namiddag dus naar de Zeeman, want daar hebben ze volgens mij nog altijd prijs-kwaliteitsgewijs het beste ondergoed.
Ze kreeg een stapel nieuwe sokkies, nieuwe onderbroeken – en helaas niet meer de vrolijke kleurtjes maar grijs en zwart, echt waar – een paar nieuwe topjes, en… een dansoutfit. Ik zag er namelijk een flashy zwart-met-oranje-en-roze spandex broek hangen, met bijpassend haltertopje. Ze was meteen wildenthousiast, die dochter van me. En toen vonden we er nog een bijpassende scrunchie bij, stel je voor zeg! En paste een van de nieuwe paren sokkies er ook nog perfect bij!
Hier thuis heeft ze het meteen aangepast en eventjes geshowd. Zalig toch, zo’n dochter?
Je zou alleen niet zeggen, vind ik, dat ze nog maar tien is…
365 – 10 februari 2021 – ijzig
Infoavond
Het was bij momenten hectisch vandaag. Ik moest eerst lesgeven van thuis uit, tot half vier, en aansluitend reed ik dus naar school: ik had eigenlijk al rond een uur of vier afgesproken voor een aantal technische details. Helaas, de mensen van Fluxlab hadden een aantal technische problemen en hadden geen tijd voor een deftige doorloop, ook niet toen de sprekers arriveerden rond een uur of vijf. Het was nochtans ingepland, maar bon, shit happens.
Hoe hoog de stress bij Fluxlab ook opliep, ik heb dat al zo vaak meegemaakt dat ik er eigenlijk niet meer zenuwachtig van word. Ik heb dan ook rustig nog een powerpointje aangemaakt – de foto’s die ik gewoon had doorgestuurd bleken in die vorm niet bruikbaar, maar dat hadden ze me niet verteld – en tegen zeven uur gingen we live.
Kon het beter? Jazeker. De techniek stond niet op punt, de mix trok in het begin op niks, de beelden waren te donker, maar bon, het eindresultaat mocht er al bij al toch zijn. Er was dan ook echt een pak ouders die op ons afgestemd had, en van verschillende kanten hebben we kunnen horen dat er eigenlijk quasi niemand heeft afgehaakt. Goed bezig dus. De volledige opname valt hier te bekijken. Blij ook dat de timing perfect uitviel, dat is ook geen sinecure.
Maar eigenlijk ben ik dus wel echt blij dat het achter de rug is. Nu op naar 20 maart, de OpenSchoolDag, waar we iets vergelijkbaars gaan doen, maar dan wel veel meer op punt zetten.
Ik ga nu eerst een aantal werkpunten op papier zetten, ik heb namelijk ook dan de coördinatie. Ik ben dan ook van plan het nu een stuk meer zelf in handen te nemen en te coördineren, en ik heb het gevoel dat het team dat wel apprecieert.
Allez hup. Het leven van een mediacoach, zeker?
365 – 09 februari 2021 – studiogevoel
Sleeën
Wolf was deze morgen speciaal vroeg opgestaan – hij zit in een afkoelingsweek en moet dus niet fysiek naar school, hij had het eerste lesuur ook geen online les of zo – om met zijn zusje per slee naar school te gaan. Ze heeft dat namelijk nog nooit gedaan, en de kans is groot dat dit ook de laatste keer zal zijn voor haar dat dat überhaupt mogelijk is.
De laatste keer dat we die slee gebruikt hebben, was in 2017 in de Ardennen, in Waimes. En zelf herinner ik me dat ik ooit nog de jongens per slee naar school heb gebracht, maar da’s echt lang geleden, in 2013. Merel zat toen nog in de crèche. Toen had het echt een dik pak gesneeuwd, zo van die goeie plaksneeuw.
Vol goeie moed en twinkelende ogen ging Merel dus op de slee zitten. Helaas, poedersneeuw heeft geen enkele draagkracht… Al meteen werd duidelijk dat het niet ging lukken, de slee ging dwars door de sneeuw heen en zat op de stenen.
Ze zijn dan maar samen te voet gegaan, kleine zus naast haar grote broer.
Man, ik ben blij dat mijn kinderen elkaar zo graag zien…
365 – 08 februari 2021 – slee
Sneeuw, jawel
Het zal vermoedelijk niemand verbazen dat het vandaag over sneeuw gaat. Die hadden ze immers met veel bombarie aangekondigd, en dan vooral ook het feit dat het de komende dagen gaat blijven vriezen en dat die sneeuw dus gaat blijven liggen. Da’s al een behoorlijk tijdje geleden…
Ons pa durfde het – terecht – niet aan om zelf met de auto tot bij ons te komen. Ik twijfelde even, maar toen ik hoorde dat net nu zijn chauffage het begeven heeft en hij dus in de kou zit, ging ik hem fluks halen. De warmte deed hem zichtbaar deugd, net zoals het gezelschap.
En intussen viel er poedersneeuw. Helaas niet van die mooie dikke vlokken zoals die ene zaterdag een paar weken geleden, maar van die sneeuw waar geen zak mee te beginnen valt: je kan er amper een sneeuwbal mee maken. Op de stenen bleef ze eerst ook niet liggen, zeker niet op ons terras, behalve dan op één steen. Begrijpe wie begrijpen kan, wij hebben er alvast geen uitleg voor.
De kinderen trokken naar buiten en Wolf had een groots plan opgevat: een heuse glijbaan! En dan echt wel eentje met een ramp, iets met de bank en een stoel en zo. Ze hebben er veel meer werk aan gehad dan gedacht, net omdat het geen poedersneeuw is, maar ze hebben zich wel keigoed geamuseerd. Ze hebben er zelfs de bolderkar bij gehaald om sneeuw te verzamelen, want een grote sneeuwbal rollen als basis lukte niet.
En intussen deed moeder wat schoolwerk en bakte ze een speculoosbrood. Ha ja, want ik ging ons pa echt niet naar huis sturen om daar in de kou te gaan zitten eten. Hier had hij zich bij de haard geïnstalleerd, hij slaagde er gewoon niet in om warm te blijven.
Al bij al een fijne winterzondag.
365 – 07 februari 2021 – snow snow snow
Infoavond
Ik zal blij zijn als het dinsdagavond rond een uur of negen is.
Dan zal namelijk onze jaarlijkse infoavond voorbij zijn. Ik had het er gisteren al over: dat ding is dit jaar helemaal digitaal.
Een week of twee geleden schoot onze directie eindelijk in actie en namen ze een vzw onder de arm die sowieso samenwerkt met onze scholengroep. Zij hebben het materiaal en de knowhow, en dus wordt er een infoavond in elkaar geknutseld die deels live is, deels vooraf opgenomen. Alleen is daar allemaal dus zeer weinig tijd voor, is het vooral een haastjob, en heb ik als mediacoach daar de coördinatie van.
Met het promotiegedeelte heb ik alvast geen enkel probleem: er is een inschrijvingsmodule, er is voldoende reclame, dat loopt wel los.
De uitlegfilmpjes over de verschillende vakken zijn snelsnel gefilmd, de nodige collega’s opgetrommeld om hun zegje te doen, maar ik heb niks kunnen nakijken, want er was toch geen tijd voor een extra opnamedag.
Gelukkig heb ik twee vlotte collega’s bereid gevonden om het geheel live te presenteren, en ook de directie en de leerlingenbegeleiding doet een deeltje live.
Alleen loopt de communicatie wat stroef: ik moet coördineren, maar de meeste communicatie met Fluxlab doet de directie zelf, wat ervoor zorgt dat zowel zij als ik af en toe uit de lucht vallen.
Bon, ik denk dat het allemaal wel los zal lopen, die mannen weten wel wat ze doen, maar toch…
Ik zal blij zijn als het dinsdagavond is.