Toen Wolf donderdag bij een vriendinnetje was gaan spelen, kwam hij thuis met een vriendenboekje, dat ik voor hem moest invullen. Eén van de vragen was: “Wat wil je later worden?” “Ridder”, zei hij prompt.
Het zette me daarstraks onder de douche aan het denken. Wat wilde ik worden als kind? En welke verwachtingen heb ik nog moeten bijstellen? Vandaar de volgende vragen:
– Wat wilde jij later worden toen je nog een kind was? Theateractrice, denk ik. Ik heb die droom heel lang volgehouden, ik was er blijkbaar ook echt wel goed in (einddiploma toneel aan de academie (H3) met 95% en felicitaties van de jury, ik bleek de eerste van België te zijn) tot een stemoperatie roet in het eten gooide.
– Wat ben je dan uiteindelijk geworden? Leerkracht Latijn, en ik doe het nog steeds met passie en overgave.
– Hoe wilde je er als kind later uitzien? Ik zou dolgraag een zuiders type geweest zijn, stijl Sophia Loren, met van die donkere zwoele blikken, brede heupen, smalle taille… Het ideaalbeeld van een zigeunerin, denk ik.
– Hoe zie je er nu uit? Een echte Vlaamse: niet bijzonder groot, plomp, 25 kilo te dik, naar de blonde kant met groene ogen. Ideaal als een Vikingvrouw, zou ik zo denken.
– Hoe zag de man/vrouw van je dromen er uit, als puber? Goh, ik val eigenlijk op van die Italiaanse machomannen: brede borst, vierkante kin, zwart haar, bij voorkeur blauwe ogen… Denk aan de types van Aqua di Gio (het parfum)
– En was is het in echte leven geworden? www.bartdewaele.be. Een droomkerel, maar niet echt die Italiaanse macho…
– Hoeveel kinderen wilde je later, en op welke leeftijd? Over die leeftijd heb ik nooit nagedacht, wel wilde ik altijd drie kinderen. Twee jongens en een meisje, als ik zou kunnen kiezen.
– Wat is het uiteindelijk geworden (of wat zal het wellicht worden)? Twee zonen, vijf jaar later dan gedacht, en daar blijft het echt wel bij.
– Wat was als kind je lievelingseten? En wat lustte je totaal niet? Mmm, ik lustte nogal veel eigenlijk :-p Toch wel de fazant zoals mijn ma die klaarmaakt, een heerlijk recept. Ik moest niets hebben van witloof, en van bittere smaken.
– Lust je dat nu nog (niet), of heb je andere favorieten? Ik hou nog steeds van fazant, maar ik eet nog liever foie gras en kalfszwezeriken. En zo ongeveer alles wat zoet is. Witloof eet ik ondertussen wel zeer graag, maar voor de rest nog steeds geen bittere smaken, of anijsdingen.
Ik vind het leuk om zien hoe iemand geëvolueerd is, eigenlijk. En ik ga er een stokje van maken, denk ik.
Graag zie ik deze vragen beantwoord door ongeveer iedereen (dus ga je gang), maar ik ben toch wel curieus naar de antwoorden van Bart, Ilse en Michel.
Behoorlijk onder de indruk van 
