Geplaatst op

En we nemen de draad weer op

Gisteren was een luilekker dagje, vandaag is dat nog een klein beetje, maar niet helemaal.

We waren eigenlijk van plan om ergens naartoe te gaan, maar om eerlijk te zijn: we hadden alledrie meer zin om gewoon thuis rond te hangen, en gewoon boodschappen en dat soort dingen te doen. En naar de Brico gaan om een nieuwe lamp voor de garage, want die lamp heeft het begeven. En dan buiten te spelen en zo. En vooral ook in de tuin te werken, want er is nog behoorlijk wat werk aan, als we die een beetje proper willen krijgen tegen Kobes feestjes dit weekend.

Merel, die ging wél naar de crèche. Ha ja, ik betaal tóch een forfaitair bedrag per maand, of ze nu gaat of niet, en dan hebben we meteen onze handen vrij. Merel vindt het trouwens helemaal niet erg: ze straalde toen ze Cindy zag, en wandelde vrolijk de crèche binnen. Het feit dat we met de buggy gingen, zal er ook wel voor iets tussen gezeten hebben. Daar is ze namelijk stekezot van.

Toen ik haar opnieuw ging ophalen, wilde Wolf mee. Mét fototoestel, om onder de weg een paar dingen te fotograferen. Dat leverde het volgende op:

Wondelgem1

Wondelgem2

Wondelgem3

Wondelgem4

Wondelgem5

Wondelgem6

Wondelgem7

Geplaatst op

Staartjes

Omdat deze druilerige lastige dag toch niet het noemenswaard was, geef ik je maar een paar foto’s mee van eind juni, toen Merel plots met staartjes in het haar van de crèche kwam. Ze leek plots wel een kleuter…

staartje1

staartje2

staartje3

Geplaatst op

Duplo Creative Sorter

Dat ik graag eens dingen test en bespreek, dat weten ze bij Oona intussen. Dat ik drie kinderen heb die graag met nieuwe dingen spelen, ook.

En dus kreeg ik van Oona een pakketje geleverd, waarin de nieuwe Duplo Creative Sorter zat, ofte een Duplo doos met een wreed speciaal deksel en drieëntwintig blokken. Op zich niet veel blokken, zeker niet voor zo’n grote doos, maar dat is ook echt niet de bedoeling.

duplo1

Deze Duplo is namelijk specifiek gericht op peutertjes, en het oefenen van hun fijne motoriek. Het driedubbele deksel is in feite een sorteerplaat, waar je de blokjes gewoon door kan steken. Naarmate de kinderen groter worden, zijn er andere mogelijkheden.

Duplo2

Je kan de platen op tafel leggen en er de blokjes op hun kant in passen. Het boompje staat op de zijkant van de doos, en heeft geen plaat.

Duplo3

Daarna kan je die blokjes samenvoegen tot de figuurtjes die erop staan. Of je kan er compleet andere figuren mee maken ook natuurlijk.

Duplo4

Aan dat laatste is Merel nog lang niet toe, dat hebben haar broers voor haar gedaan. Maar ze vindt het wel machtig leuk om alle blokken uit te gieten, een deksel op de doos te zetten, en dan de blokken willekeurig door de gaten te duwen. En als dat niet meteen lukt, gaat ze met een ondeugende blik vliegensvlug het deksel optillen en het blokje erin gooien, en doen alsof ik niks gezien heb en er niks gebeurd is.

Als ze wat groter wordt, kan ze dus ook de andere toepassingen van de doos uitproberen. Gegarandeerd een hit, ik weet wat ik straks ga kopen voor het kleine nichtje haar verjaardag :-p

Bedankt, mensen van Lego Duplo en Oona!

Geplaatst op

Twintig maanden

Met zo’n kleintje in huis doe je dus echt niet veel op een dag. Enfin, je doet wel veel, maar niks zinnigs.

Wolf is nog op kamp, Kobe is op dagkamp op zijn school: hij ging zich anders vervelen zonder broer, en geloof me, dat was zondag al te merken.

Om Merel wat af te matten, ben ik na het afzetten van Kobe naar de Delhaize gereden, en dat vond ze de max. Daarna speelde ze wat, genoot ervan dat ze met haar mama thuis was (in casu: ze klom voortdurend boven op me, aan tafel, in de zetel, aan mijn bureau…) en kreeg ik haar voor een uurtje in bed.

Intussen kwam er een vriendin langs, die ik echt niet vaak zie, maar eigenlijk toch wel als een goeie vriendin beschouw. We dronken koffie, roddelden en kletsten honderduit, en zagen de voormiddag voorbij vliegen.

Er werd gekookt en gegeten (Merel at amper), en om haar opnieuw wat afleiding te bezorgen (lees: afmatten) ging ik met Merel een pakje afhalen in het postpunt. Dat op maandag gesloten is. Hmm. Dan maar schoenen binnenbrengen bij de schoenmaker. Die op maandag gesloten is.

Zucht.

Ik had Merel een uitje beloofd, en dat hebben we gedaan ook: we zijn naar de Brantano gereden, maar helaas, niks roods meer voor mij in de solden, of toch niet iets dat me kon bekoren. Wel een paar sportschoenachtige dingen gevonden voor Wolf, aan -70%. En een Tshirtje voor Merel voor 1,99 euro in de belendende Bel&Bo.

Waardoor Merel toch veel heeft kunnen rondlopen, rondkijken en onderzoeken. Want ha ja, als mama ergens staat, zal zij erop uit trekken om te kijken wat er zoal te zien is. Nikske bang, nikske verlegen. En gelukkig moe genoeg voor nog een dutje van een uur, bij thuiskomst.

Twintig maanden is ze vandaag, mijn Merel. En ik zie ze elke maand liever.

Geplaatst op

366 – 21 juni

365-172

Klaar om naar school/crèche te vertrekken. Wolf met een nieuwe regenjas (want hij is de oude kwijt), Merel in een nieuwe outfit.

Geplaatst op

Nieuwe schoentjes

Die kleine van mij, daar zit pit in! We gaan daar later nog wat mee tegenkomen, medunkt.

Ik had al een paar dagen zitten denken dat haar schoentjes precies wat te klein werden, omdat ze niet echt stevig doorstapte. Deze morgen bevestigde ze dat: ik wilde haar schoenen aandoen, en ze weigerde categoriek. Ze trok haar benen terug, spartelde, greep een schoen en gooide die weg, en zei resoluut: “Nee!”.

Ah bon. Aandringen en opnieuw proberen resulteerde alleen maar in een onaards gekrijs. Die schoenen ging ze duidelijk niet meer aandoen. Toen ik haar dan maar op haar kousen op de grond zette, nam ze de schoentjes en ging ze in het schoenenrek zetten. Weg ermee dus.

sandalen1

Bart heeft haar dan maar meegenomen op haar kousen en in de creche haar pantoffels aangedaan, en ik ben deze namiddag om nieuwe schoenen gereden, twee maten groter dan wat ze nu had. Veel keuze was er niet, toch niet in wat ik haar eigenlijk wilde kopen: zo van die gesloten schoentjes met een riempje, zomerschoenen maar geen sandalen. Tenzij ik felroze wilde, of iets met gigantische harten op. Nee dank u.

sandalen2

Het zijn zachtpaarse sandalen geworden, de meest neutrale die er tussen zaten. Ook hier weer bijzonder veel felroze of glitter en zo. Merel vindt ze duidelijk mooi, stapt er stevig op, en sputtert hoegenaamd niet tegen. Zij blij, ikke blij.