Yup, we hebben er weer van: de doorlichting! De directie is ons daar stevig bang voor aan het maken, en dat vind ik jammer. Jonge of onervaren collega’s zijn half aan het flippen en dat is niet meteen de bedoeling.
Wat doet zo’n doorlichting in essentie? Ze komen met een team naar school en doen aan kwaliteitsbewaking. Voldoen de gebouwen qua veiligheid en hygiëne? Werkt de ijskast in de leraarskamer naar behoren? Zijn er voldoende toiletten? Nu ja, dat zijn dingen waar je als school zelf niet veel aan kan doen, veel van die problemen zijn voor scholengroep of voor Brussel, want wij kunnen zelf niet beslissen om ramen te repareren of toiletten bij te bouwen, daarvoor moet er extern budget komen.
Wat ze vooral ook nakijken, is of we effectief wel valabele diploma’s afleveren. Hebben de leerlingen ook gezien wat wij beweren dat ze gezien hebben? Geven wij de juiste leerstof om de leerplandoelen en dus de eindtermen te halen? Uiteraard kunnen ze dat niet voor alle vakken, en dus zitten er enkele in de focus, vakken waarop ze zich concentreren. Daar wordt gekeken, aan de hand van jaarvorderingsplannen en agenda’s, of we alle verwachte leerstof hebben aangeboden. Daar worden dan ook toetsen en examens naast gelegd. Wanneer er twijfel is over een bepaald leerstofonderdeel, bekijken ze ook de notities van de leerlingen: als er ook daar geen spoor te vinden is, dan besluiten ze – terecht – dat een bepaald stuk leerstof niet is aangeboden en dus ook niet is verwerkt. Dat moeten we uiteraard remediëren en daar krijgen we dan enkele maanden tijd voor.
Er wordt ook grondig gekeken naar het beleid: wat is de visie van de school, hoe zit het met inclusiviteit, hoe behandelen we leerproblemen, hoe gaan we om met de onderwijsloopbaan? Remediëren we voldoende, differentiëren we waar nodig? Veel van het werk – en dus ook de angstreflex – zit bij het beleid. Ook daar kunnen wij als individuele leerkracht weinig aan bijdragen. Wij kunnen er wel voor zorgen dat we op de hoogte zijn van alle beleidsmaatregelen, zoals dat hoort, want niet iedereen volgt alles voldoende op.
Dit is mijn zesde doorlichting. Zoals Wolf zei: “Goh, mama, jij bent toch in orde met al die dingen?” Ja dus. En ik maak me geen zorgen. Ja, ik ga nog enkele beleidsnota’s nalezen, maar daar houdt het voor mij ook op. Latijn zit sowieso niet in de focus, maar zelfs dan heb ik niks te vrezen.
Trouwens, ik heb vertrouwen in onze school. Ik zou er anders mijn drie kinderen niet naartoe gestuurd hebben, toch?