Geplaatst op

Halloweenfuif

Al jaren – en dan bedoel ik wellicht al een jaar of tien – word ik bij dezelfde vrienden in Antwerpen uitgenodigd voor een Halloweenfuif. Al die jaren moet ik me telkens verontschuldigen: of we zijn op vakantie, of er zijn andere plannen, of – zoals vorig jaar – ben ik hondeziek. Ik vind het straf dat ze me dan ook blijven uitnodigen. Blijkbaar is de reden omdat ik me tenminste de moeite doe om me te verontschuldigen, en dat anderen de uitnodiging soms gewoon negeren. Zonder meer.

Dit jaar had ik me vast voorgenomen om te gaan, ook al had Bart geen zin om mee te doen. Veel inspiratie voor een kostuum had ik niet, maar geen nood, van mijn gotische outfits van vroeger valt altijd wel een heksenkostuum te maken. Mja. Ik was vergeten dat ik intussen toch wel een kleine twintig kilo lichter ben: zowat alle broeken en rokken van toen zijn karrenvrachten te groot.

Maar bon, tegen half tien stond ik in Antwerpen in een heksachtige klederdracht, alwaar een ganse bende jolige mensen, waaronder vooral larpers, gezellig stond te kletsen, hapjes te eten, en grote glazen achterover te slaan. Ik heb dan maar gewoon meegedaan. Met het kletsen en de hapjes, bedoel ik, want alcohol is niet aan mij besteed. Al heeft de gastheer me wel een speciale en zeer lekkere wodka uitgeschonken, omdat ik blijkbaar van wodka totaal geen last heb.

Ik heb eigenlijk de ganse avond gekletst. Met zowat alles en iedereen, over zowat alles en iedereen. Van dansen is er niet veel in huis gekomen, daar zijn ze maar rond een uur of drie aan begonnen, net toen ik besloot naar huis te rijden. Maar ik heb dus wel een machtig gezellige avond gehad, en ik ben dolblij dat ze me al die jaren zijn blijven uitnodigen.

Bedankt, B&B!

Geplaatst op

Familiefeest

Dat het pijn deed, zo na een korte nacht om negen uur opstaan. Enfin, deze nacht was niet zo kort (zat erin om drie uur), maar de vorige nacht was dat wél geweest (van zes tot negen), en op mijn oude dagen lukt dat recupereren niet zo vlot meer als toen ik nog twintig was.

Om half elf stond ik dan ook, gewurmd in nylons en een chique kleedje, met de nodige accessoires links en rechts, met gans het gezin in de kerk van Kruishoutem voor de herdenkingsmis voor Jeroom. Alleen was er geen mis, wegens geen priester. Er was wel een gebedsdienst, wat eigenlijk ongeveer hetzelfde is, maar dan wel compleet geleid door vrouwen, en zonder het sacrament. Een communie was er wel, wegens reeds op voorhand gezegende hosties. Beetje bizar, als je het mij vraagt.

Aansluitend liepen we door tot op het kerkhof, en zagen de jongens voor het eerst het graf. Kobe was ervan aangedaan: hij miste zijn bompa, zei hij. Nu gingen ze nooit meer samen onnozel kunnen doen, of samen naar de kippen gaan. We hebben samen afscheid genomen, en hij heeft zijn opa een zacht kushandje toegeworpen, en hem toegefluisterd: “Ik mis je zo, bompa…”

Nadien ging de tocht richting Etikhove, naar Paul de Pierre, voor het jaarlijkse familiediner. Ik moet zeggen: ik ben al wakkerder geweest. Niet dat het zo erg was: ik heb een fijne conversatie gevoerd met Barts kozijn, ik heb gewandeld met het neefje van vijf maanden dat maar niet wilde slapen, en ik heb genoten van het eten. Maar na de hapjes, het voorgerecht en de sorbet kreeg ik het toch eventjes lastig. Gelukkig kwamen ook het hoofdgerecht, dessert en koffie aan een mooi tempo, en liepen we tussenin af en toe in de tuin waar de kinderen speelden, zodat het eigenlijk best meeviel. Maar de wallen onder mijn ogen spraken wellicht boekdelen :-p

foto

En vooral de drie kwartier in de auto naar huis waren lastig, zeker omdat Bart netjes lag te slapen naast me.

Enfin, al bij al een fijne dag gehad. Al moet ik zeggen dat ik, als ik eerlijk ben, misschien toch nog net iets liever in maliënkolder op een ork aan het meppen was geweest.

Geplaatst op

Familiefeest, alweer

Jawel, en deze keer voor de verjaardag van beide jongens. Ha ja, want Wolf had zo’n feestje niet gekregen, en vond dat eigenlijk wel jammer, al was het maar voor de cadeautjes :-p

Bart had de inkopen gedaan, ik heb me nergens iets van moeten aantrekken. Er was taart, en ’s avonds was er een uitgebreid buffet. En gelukkig was er ook zon, zodat we een behoorlijke tijd buiten hebben kunnen zitten.

feestje01

feestje02

feestje03

feestje04.

feestje05

feestje06

feestje07

feestje08

feestje09

feestje10.

feestje11

Geplaatst op

Wolfs verjaardagsfeestje

Wolf is weliswaar in februari al negen geworden, maar toen was ik doodziek van de griep, en moesten we het feestje noodgedwongen afblazen. Sindsdien is het er niet meer van gekomen, en eigenlijk was het bij Marthe ook zo’n beetje. En dus besloten Delphine en ik om het feestje dan maar samen te doen, aangezien zij de beste vrienden zijn, en zowat dezelfde vriendenkring hebben ook.

Het werd een zwembadfeestje in Zomergem: een klein kinderbadje, maar ook een heel fijn groot zwembad waar ze in het eerste deel makkelijk kunnen staan. Er is een feestjesformule: eerst ga je zwemmen (en is de jarige gratis), daarna kan je in de cafetaria voor 4,80 euro per persoon twee pannenkoeken krijgen met een drankje erbij. Wij hadden zelfs het aparte zaaltje, zeer aangenaam. We hadden ons ingedekt tegen slecht weer met gezelschapsspelletjes, maar het toffe is, dat er naast het sportcomplex een speelplein ligt, en in dat zalige weer hebben ze dus alle vijftien samen ook buitengespeeld.

Ik denk, dat het een fijn feestje was. Nee, eigenlijk weet ik dat wel zeker.

Geplaatst op

Lentefeest

Mijn kozijn en zijn vrouw, met wie we toch echt wel vrienden zijn, gaven voor hun vrienden een lentefeest voor hun tweede dochter.

En dus tuften wij vrolijk naar de Akkerhoeve, alwaar zich een mooi zaaltje, met speeltuin, trampoline, springkasteel én odorama, zich ontvouwde. Er waren uitgebreid hapjes voorzien, er was een barbecue, en er was een heus dessertenbuffet. Er werd vooral veel gepraat, getaterd, gefilosofeerd en gelachen (vroeger deden zij regelmatig een dergelijk feest in de tuin, waardoor wij hun andere vrienden ook kenden).

Maud1

Maud2

Maud3

Lena-Mare, Gwens dochtertje

Maud4

Maud5

Maud6

Geplaatst op

Verjaardagsfeestje Kobe, zes jaar.

Het is wel pas in de vakantie dat hij zes wordt, maar na het débacle van vorig jaar (er konden amper twee meisjes komen) wilde ik zijn feestje liever op voorhand geven (zoals zes anderen van zijn klas, trouwens, hij had de voorbije drie weken elke woensdag en zaterdag/zondag een feestje). En dus stonden er hier vandaag zes kinderen heel enthousiast te wezen.

Bart moest om persoonlijke redenen weg in de namiddag, maar gelukkig zijn er van die vrienden die je eigenlijk niet vaak ziet, maar die er wel meteen staan als je ze nodig hebt. Dank je, Sophie!

Om twee uur druppelden ze binnen, en al was het weer niet echt super, het regende gelukkig niet, en dus hebben ze eigenlijk vrij veel buitengespeeld. Wolf, de enorme schat, had een activiteit geknutseld in de voormiddag: een soortement van muziekpak, maar dan zonder pak. In een doos zat een ganse reeks opdrachtjes, en wie de doos in handen had op het moment dat de muziek stopte, moest er eentje trekken.

feestje07

Er zat onder andere bij:

– doe de Gangnam Style (Wolf had al op voorhand de Apple TV klaargezet)

feestje01

feestje02

feestje03

– speel dirigentje

feestje04

– open de cadeautjes

feestje05

feestje06

– trek gekke bekken

feestje08

feestje09

– eet taart

feestje10

feestje11

feestje12

feestje13

feestje14

Er werd buiten gespeeld ook, tussendoor.

feestje15

feestje16

– ga je verkleden

feestje17

feestje18

En toen werden er nog oliebollen gegeten ook.

feestje19

feestje20

feestje21

Geplaatst op

Babyborrel Bo

Ook al zit Bart in New York, we konden uiteraard de peter van Bo geen verstek laten gaan op diens feestje. Koud was het niet, nat wel, helaas. Gelukkig was het springkasteel een overdekt exemplaar, en stonden er parasols waar je onder kon gaan zitten om van het dessertbuffet te snoepen. Het was meer dan dik in orde, met veel speelgoed en een schminkstand voor de kinderen.

babyborrel01

babyborrel02

babyborrel03

Barts petekindje Liv

babyborrel04

De drie dametjes: Marie-Julie, Merel en Liv.

babyborrel05

Mijn metekind, veel engelachtiger dan ze is 🙂

Geplaatst op

Vaderdag

Traditioneel vraagt dat hier ten huize een uitgebreid ontbijt (met cadeautjes, warme koffiekoeken, verse fruitsla, versgeperst fruitsap en een eitje), en daarna een bezoekje aan Ronse – excuus, Maarkedal, Ronse ligt aan de overkant van de straat.

Bart wilde niet in pyjama de foto op, en dus zijn het de kinderen mét ontbijt, en het eitje dat papa meteen de eetlust ontnam, waar foto’s van zijn. En de cadeautjes natuurlijk, want daar stonden de kinderen op.

vaderdag01

vaderdag02

Van Wolf kreeg hij een leuk verpakte verjaardagskalender, waar blijkbaar serieus wat uren geknutsel in gekropen waren. Een paar voorbeelden:

vaderdag03

vaderdag04

vaderdag05

vaderdag06

Van Merel was er een bekrabbelde spiegelende kaart, en een sleutelhanger.

vaderdag07

Kobe had ook een spiegelende kaart met een versje, en een heel leuk beplakte map om papieren in te steken.

vaderdag09

vaderdag10

vaderdag08

Van mij kreeg hij overigens een motorhelm, kwestie dat hij niet altijd de mijne moet nemen. Hij is overigens niet zo zot van een integraalhelm, hij draagt liever een halve.

Daarna werd er samen pizza gemaakt omdat papa dat zo graag eet en de kinderen kunnen helpen bij het koken.

vaderdag11

En daarna ging het dus richting Maarkedal voor koffie met massa’s taart van Burez.

vaderdag12

Wolf trok een aantal foto’s…

vaderdag13

vaderdag14

vaderdag15

vaderdag16

… en ik ondernam een loffelijke poging om de vijf kleinkinderen samen op de foto te krijgen. Nu ja, samen op de foto was op zich het probleem niet, samen op een déftige foto, dat wel. Enfin, dit is nog de beste geworden:

vaderdag17

vaderdag18