Ze stonden buiten toch maar te verregenen, dus…
Logeetje
Een vriendin moest weg op zondag, en dus kwam haar dochtertje Bo (net iets meer dan twee) bij ons logeren. De jongens vonden het heerlijk, en voor ons was het een soort generale repetitie: drie kinderen aan tafel, drie kinderen in bad, drie kinderen om pyama’s aan te doen en in bed te steken.
Een hoop werk (vooral omdat Bo net in de leeftijd is dat ze veel aandacht opeist), maar wel mega vertederend, zo’n klein meisje.
Een echt goeie foto heb ik niet kunnen nemen, daarvoor zaten ze nooit stil genoeg, maar toch.
Kouwe pla
Het rotweer van vandaag is een prima excuus om nog een fotootje van zondag te posten. Mijn allerliefste had namelijk een kouwe pla voorzien, en daar dan ook nog eens ferm zijn werk van gemaakt, compleet met uitgesneden radijsjes en al. We hebben zelfs buiten gegeten, en ik weet dat hij dat echt niet graag doet, dus ja, een hele dikke pluim voor mijn ventje.
De kinderen en ik hebben genoten!
Hangmatten
Ik ben immense fan van hangmatten. Ze zijn genadeloos: vijf minuten, en ik lig te slapen, of toch op zijn minst te soezen. Er hangt er al enige seizoenen eentje in de tuin, maar eigenlijk hangt die daar niet zo schitterend: het grootste deel van de dag hangt ze in de schaduw van de boom waar ze aan vasthangt. Allemaal goed en wel als het buiten meer dan 25 graden is, maar doorgaans heb ik graag een beetje zon.
Vorig jaar heb ik daarom een tweede gekocht, en een nieuwe grote haak en musketons. En toen vond ik mijn boor nr. 12 niet meer, en is ze nooit opgehangen geraakt. Een paar dagen geleden had ik eraan gedacht om zo’n boor aan mijn vader te vragen, en jawel, dit weekend is het tweede gat geboord geraakt, en zaterdag heb ik de hangmat opgehangen. Volgens de kinderen hebben we nu een regenbooghangmat, en een piratenhangmat. Eentje hangt in de zon, en eentje hangt in de schaduw, het wisselt netjes af 🙂
En ik? Ik geniet ervan 🙂
Genieten
Gisteren een bijzonder fijne dag gehad.
Een lekker rustige voormiddag, en dan na de middag onszelf samengeraapt, toonbaar gemaakt, en naar de receptie voor de geboorte van mijn metekindje Marie-Julie gegaan. Het weer was prachtig, en de uitgebreide receptie was dan ook buiten. Voor de kinderen was er een springkasteel voorzien, en zelf heb ik, met fruitsapje in de hand en voortdurend van de rondgebrachte hapjes knabbelend (en het waren er veel!), voortdurend overal staan praten. Wat wil je: ik ken zowel de familie, als de mensen van Zomergem en het merendeel van de vrienden. Ik ben helemaal geen receptiemens, maar gisteren vond ik het jammer dat we door moesten. Helaas, het etentje ’s avonds was ook al maandenlang gepland.
Om zeven uur belden we aan bij Dirk en Ilse, Barts compagnon in Netlash en de peter van onze Kobe. Na een ware calvarietocht aan verbouwing (zes jaar, of was het er zeven?) was nu eindelijk hun keuken en woonkamer af, en wij mochten dat, samen met nog twee andere koppels, plechtig inwijden.
Ze hadden voor de gelegenheid de chefs van Gastrodomica ingehuurd, en ik moet zeggen: chapeau! Die twee heren komen in jouw keuken koken, brengen alles mee tot en met servies toe, koken op niveau van het betere sterrenrestaurant, en achteraf zie je zelfs niet dat er gekookt is. Zelfs de vuilbak nemen ze mee!
De exacte benamingen weet ik niet meer, alleen dat het enorm lekker was. Om maar iets te zeggen: een paar fotootjes van Bart met zijn Iphone:
Het voorgerecht: Duke of Berkshire met asperges
Bascot (of zoiets) van melklam met asperges en gratin dauphinois.
Het dessert herinner ik me dan wel weer volledig: warme moelleux met aardbeienschuim, spons van framboos, aardbeienmousse en chocoladepeper. Heerlijk!
Mijn vader had voor de wijn gezorgd, bij wijze van nieuwjaarscadeau (ik krijg altijd een zestal flessen), en we hebben twee flessen Chateau Margaux Pouget van 1974 gedronken, en een Chasse-Spleen (Medoc) van 1973. Voortreffelijk!
Peter had voor een millesime Champagne gezorgd, en Dirk voorzag ons van witte wijn, een zeer speciale dessertwijn uit de Jura, en een oude whisky als afsluiter. Best dat ik geen alcohol drink!
In elk geval was het een heerlijke avond, voor herhaling vatbaar, en daar dacht blijkbaar iedereen wel zo over.
Bedankt, Dirk en Ilse!
Odorama
Nog wat pluksel uit de eigen tuin, maar hier zou je vooral de geur moeten bij hebben. De geur van meiklokjes/lelietjes-van-dalen/muguetjes: onbeschrijfelijk en onbetaalbaar!
Eigen kweek twee.
Als we dan toch over bloemen bezig zijn… Ik heb altijd veel planten in huis. Ik ben daar gek van, en tot mijn grote verbazing doen de meeste dat ook nog vrij goed. In de winter, of als ze uitgebloeid zijn, vliegen de planten voor het venster in de onverwarmde gang. Ze staan daar allemaal samen lelijk te wezen, en krijgen af en toe eens water. Blijkbaar is dat voor orchideeën en amarylissen en zo wel de juiste werkwijze, want om de zoveel tijd gaat er weer eens iets bloeien. Heerlijk! Momenteel komt alles zowat te samen, zeker als je dan nog de prachtige bloemen in de tuin meerekent.
Deze staat op de piano prachtig te wezen, en Bart foetert erop omdat hij in de weg zou staan. Staat zo’n knappe bloem ooit in de weg??
Deze twee zijn nog volop aan het open komen, en staan voorlopig nog in de keuken. Ze komen nog wel naar de woonkamer 🙂
Dit vetplantje (sla me dood als ik de naam kan komen, ik zou het nochtans genoeg zeggen) staat al een paar weken op de kachel mooi te wezen.
En dit is dan weer het zicht uit het raam, tijdens de regenbuien door.
Eigen kweek
Ik ben geen grote tuinier, ik heb daar het geduld niet voor, en vooral ook achteraf nooit zin om de tuin water te geven en zo. Maar ik kan daar eigenlijk dus wel enorm van genieten. Zo heb ik een paar jaar geleden een hoop tulpenbollen in de grond gestoken, bijzonder donkere, Queen of the Night.
Ik vind ze prachtig, zeker in een mooi vaasje op de salontafel. Kijk maar.
Zandbak
Mijn ma weert dat ik me niet schitterend voel, en dat twee kinderen dan soms lastig kunnen zijn. Zelf heeft ze momenteel mijn broers zoontje over de vloer, aangezien mama net bevallen is en dus in het ziekenhuis ligt.
En daarom vroeg ze of ik soms geen zin had om in de namiddag langs te komen met de kinderen, zodat ze samen in de zandbak konden spelen. Mijn pa zijn zandbak is er namelijk eentje buiten categorie. Niet dat die zo groot is (2 op 2, denk ik), maar hij ligt in een voormalig hondenhok, zodat hij hij tegen een muur aan ligt, aan de twee zijden een muurtje heeft van ongeveer een meter hoog, en aan de voorkant een stevige houten plank. Er ligt een halve meter zand in, en vooral, er staat een bidon met een kraantje met regenwater. Er mag dus met water gemoost worden, meer of veel. En geef toe, een zandbak is tien keer leuker als je er modder van kan maken, en daar dan mee kan spelen.
Ik heb een heerlijk rustige middag gehad, terwijl de kinderen zich rot amuseerden, en oma en opa een oogje in het zeil hielden.
En het vele zand achteraf in laarzen en broeken en haar en zo? Dat nam ik er met plezier bij 🙂
Pasen
Volgens traditie gaan we op Pasen naar mijn schoonouders, liggen er eieren in de struiken verstopt voor de kinderen, en eten we veels te veel lekkere dingen, terwijl we tussen de bedrijven door naar de Ronde kijken.
Deze keer was niet anders: de kinderen gingen joelend op zoek naar de eitjes (er waren zoals altijd veel te veel), en wij kregen heerlijke hapjes voorgeschoteld bij de champagne.
Het voorgerecht heb ik me laten smaken: asperges met gerookte zalm, en een bijzonder fijn sausje. Daarna ben ik in de zetel gaan liggen. Soep hoefde voor mij niet, van het hoofdgerecht van jonge duif met groenten en aardappeltjes heb ik een paar hapjes gegeten, meer niet. Daarna ben ik, opnieuw in de zetel, in slaap gevallen, en hebben zelfs de kinderen me rustig laten slapen.
Het ijsje als dessert lukte dan wel weer, de chocolaatjes en de koffie niet.
Ondanks alles heb ik een fijne dag gehad: heerlijk eten, fijn gezelschap, een spannende koers, en een zachte zetel. Meer moet dat niet zijn.