Eerder schreef ik al dat we een beetje in de rats zaten met onze kuisvrouw – poetshulp is het correcter woord, maar niet veel mensen gebruiken dat – sinds Asse half december hier gevallen is.
Intussen is ze nog steeds niet terug en houdt het gedoe aan. Tot hiertoe heb ik wel elke week één iemand kunnen krijgen, voldoende om de living te stofzuigen en te dweilen, beide toiletten aan te pakken en de badkamers. Als ik erin slaag om ook nog een tweede te pakken te krijgen, worden ook de kamers onder handen genomen, wordt er stof afgedaan en dat soort dingen. Hélan doet echt zijn best, maar het lukt dus lang niet altijd.
Ondertussen hadden ze me een nieuwe dame toegewezen, Maritou, die op dinsdag en woensdag zou komen. Vorige woensdag was ze er voor het eerst, vandaag had ze hier ook moeten zijn, maar helaas: het werd negen uur en er daagde niemand op. Ik probeerde te bellen naar Hélan, maar het nummer dat geafficheerd werd op hun website, was buiten gebruik, en ook het hoofdnummer met een doorverwijs viel gewoon stil. Na heel veel gedoe en rondgevraag en hulp van een kennis die blijkbaar voor Hélan werkt op IT, bleek er een probleem te zijn met hun telefooncentrale. Soit, na veel vijven en zessen – en zevenen en achten, geloof me – kreeg ik te horen dat ook Maritou geblesseerd was en een tijd buiten strijd. Voor deze week lukt het niet meer om iemand anders in te plannen – de kinderen zullen moeten stofzuigen – maar volgende week heb ik dan twee dagen na elkaar ene Natacha. Oef. Dan kunnen ook de kamers nog eens een hoognodige poetsbeurt krijgen.
Ze gaan bij Hélan ook opnieuw uitkijken naar nóg een andere vaste poetshulp, want Asse lijkt niet meer aan het werk te gaan en ook Maritou is buiten strijd voor een langere tijd.
Poeh. Soms nog een chance dat hier nooit iemand over de vloer komt…