We sukkelen al meer dan een jaar met onze elektriciteit. En dan bedoel ik Sukkelen. Met een grote S.
Het probleem is dat de elektriciteit zomaar random uitvalt. Er valt geen peil op te trekken: het is niet wanneer we een van onze apparaten inschakelen, of een bepaald licht aansteken of zo. Nee, soms midden in de nacht, soms gewoon overdag wanneer we in de zetel zitten, enzoverder. Onze vaste elektrieker weet ervan, maar geeft niet thuis. Als in: beantwoordt al meer dan een jaar onze berichtjes en mailtjes niet. Hij heeft destijds de kast uitgemeten, maar vond het niet. En ik kan me voorstellen dat hij, aangezien hij zo al veel te veel werk heeft, geen zin heeft om rommel op te kuisen. Het is ook niet de hoofdschakelaar die uitslaat, het is een van de differentialen, en wanneer we dan alles uitleggen en één voor één weer inschakelen, is het altijd wel een andere plomb die tegenstribbelt. Bijzonder vreemd.
Uiteindelijk hebben we een iet of wat werkbare oplossing gevonden: als we koken en de inductieplaat aanleggen, slaat de elektriek sowieso na een paar minuten uit. Nee, niet meteen. Maar als we dan kast twee – de elektriciteit boven in het nieuwgebouwde stuk, zijnde de kleine badkamer, Kobes kamer en mijn waskot – uitleggen, blijft de elektriciteit aan. Het betekent wel dat ik niet kan wassen terwijl Bart kookt, en dat ook Kobes PC niet kan draaien.
Elektrieker één – een jonge gast, een oud-collega – heeft alles ook eens uitgemeten en vond niet meteen iets. Hij heeft toen wel een kapotte transfo vervangen en een van de differentiaalmeters nagekeken, maar daar was geen probleem.
Intussen hadden we Vinçotte laten komen, een elektriciteitsauditeur, en die zei dat het aan kast twee lag, want dat die hopeloos in elkaar was gestoken, dat daar een hoop losse draden zaten en dat daar verlies op zat.
Elektrieker twee – ook een relatieve beginner – prutste een half uurtje aan een en ander en was ervan overtuigd dat hij het opgelost had. 50 euro en een klein uur later viel de elektriciteit opnieuw uit. Duh. De mens kwam terug, zocht nog wat verder, koppelde de droogkast los omdat daar een klein verlies op zat, en verklaarde dat hij het verder ook niet wist, maar dat hij een collega ging contacteren.
Elektrieker drie – de bewuste collega met een pak meer ervaring – ging ook vanaf nul aan het meten, maar kwam tot een verrassende conclusie: het lag aan de aparte kast van het vroegere kantoor boven, onze huidige slaapkamer en tv-kamer. Alleen was de differentiaal daarvan kapot, zodat die niet uitsloeg maar de andere deed uitslaan. Ah?? Dat had dus geen van de vorige opgemerkt. Hij legde de plombs daarvan uit, zodat we even geen stroom meer hadden in onze slaapkamerstopcontacten, en beloofde asap terug te komen.
Bij poging twee bleken het effectief de stopcontacten te zijn, plugde hij alles uit, en bleek het verlies verdwenen. Bon, hij beneden aan de kast, ik boven in de slaapkamer, en communicatie via de telefoon: bleek het niet Barts stokoude wekkerradio te zijn of zo, maar wel onze vroegere grote plasmatelevisie die we boven hadden gezet. Zucht…
En jawel, het verlies is zo goed als onbestaande nu. We hebben die televisie afgekoppeld en al de rest weer aangelegd, en het werkt. Oef.
Suleyman gaat na het bouwverlof nog eens terugkomen om de rest van de kleinere reparaties uit te voeren – zoals de tuinverlichting – maar we zijn vooral bijzonder opgelucht nu.
Simultaan koken en wassen: wat een luxe!