Ze hadden ons gewaarschuwd: dit ging de ergste storm worden in 30 jaar. Jaja, dachten we zowat allemaal, het zal wel weer een storm in een glas water worden. Maar toen bleek de berichtgeving altijd maar ernstiger en waarschuwender, en zei ik tegen de jongens dat ze misschien beter niet met de fiets gingen, maar met mij konden meerijden. Heh, en toen zei Kobe dat Sandra hem en Ayo en Kaat ging voeren en dat Els hen dan wel weer ging komen ophalen. Juist, want ik werk daar niet en moet niet sowieso rijden, of wa?
Enfin, met Wolf, Kobe, Ayo en Kaat reed ik naar school en zag vooral stilte voor de storm: een mooi, liefelijk weertje. Maar toen begon het effectief te waaien, en nog geen klein beetje. En kwam de melding van scholengroep en later zelfs het ministerie dat de school in de namiddag dicht ging: stormverlet.
Ik bleef wachten tot 12.02 uur – ik heb op vrijdag eigenlijk een pauze van 11.00 uur tot 13.30 uur en ga meestal naar huis – en bracht Kobe, Kaat en Ayo naar huis, pikte Wolfs kleren op die Kobe netjes verzamelde en reed tegen één uur terug richting school. Tegen dan had ook Wolf gedaan met de les. Hij was eigenlijk van plan geweest om na school eerst nog naar de rugby te gaan – afgelast, uiteraard – en dan naar Arwen, maar nu wilde hij meteen meerijden zodat hij Jarno kon helpen de schapen, geiten, kippen, konijnen, katten en hond in veiligheid te brengen.
Soit, ik zat in de namiddag met grote ogen vanuit de living naar buiten te kijken of onze boom nog niet wegwaaide, toen ik plots een krak hoorde. Bij nazicht – heerlijk om buiten te lopen, je bleef bijna niet recht staan, maar het was wel wat gevaarlijk wegens rondvliegend vanalles – bleek dat onze regenpijp vooraan was afgebroken. Daar heeft zich een kamperfoelie rond geslingerd en die had net iets te veel wind gevangen, zo bleek. Ik liep naar boven om de lianen door te knippen die zich aan de pijp van de buren vast hadden geklampt, zodat ook die pijp niet zou afkraken. Helaas, ik bleek niet snel genoeg, want plots viel heel het boeltje naar beneden en snokte – driewerf helaas – daarmee ook de internetkabel los. Juist ja. Zucht.
We belden, kregen wegens business klant vrijwel meteen iemand aan de lijn die alles netjes noteerde en zei dat we bij de prioritaire gevallen behoorden, en dat het hopelijk nog dezelfde avond zou opgelost zijn. Hetzelfde zei de helpdesk van Telenet op Twitter: dat we nog voor vandaag op de planning staan.
Ik ben benieuwd…