Dat is wat de kinderen zeggen: dat het al de leukste vakantie ooit is geweest. We doen een beetje vanalles en een beetje niks. Vooral veel niks, eigenlijk. Maar het is ook de eerste vakantie dat er zo vaak met vriendjes wordt afgesproken, en vaak op het laatste moment.
Soms komt er in de voormiddag een smsje, of Wolf wil gaan spelen bij Wout. Of stuur ik een berichtje voor het omgekeerde. Of staat Quinten hier met zijn mama gewoon aan de deur, of Wolf niet wil meekomen. Hey, Delphine heeft in juli zelfs eens gewoon allebei de jongens meegenomen in ’t passeren om te zwemmen. Moet kunnen.
Maar ook bij Kobe is dat het geval, al is het meestal iets langer op voorhand gepland. Maar zo gaat hij regelmatig spelen bij Sebastiaan en omgekeerd. Het helpt ook dat het hier maar een halve straat vandaan is, en we hen niet moeten voeren of halen. Maar donderdag gaat hij nog eens bij Jonathan spelen, en afgelopen weekend was er een slaapfeestje bij Xander in Bornem. Hij heeft ook al bij Kaat gezeten, en zij bij ons, en ik mis er wellicht nog wel een paar.
Ik kijk er al naar uit dat ze zelfstandig over de straat kunnen, ook als het ietsje verder is. Want dan hoef ik zelfs Wolf niet meer te voeren. Maar hij kan dan wel zien dat hij me laat weten waar hij naartoe is, en dat hij op het afgesproken uur naar huis komt. Kwestie van een beetje overzicht te houden.