Dat het weer moet lukken natuurlijk: net nu we ons grondig in de schulden aan het steken zijn, beslist onze vriezer om het op te geven. Ik had al gemerkt dat hij de laatste tijd precies nogal veel stond te draaien, en vorige week zag ik het lichtje pinken dat aangeeft dat hij zijn temperatuur niet meer haalt. Nog niks dramatisch, want hij piepte nog niet en alles was nog stijf bevroren. Maar toch… Ik had vorige week dus al naar mijn vaste elektroleverancier AST gebeld om te vragen wat ze staan hadden, en wat ze vooral ook konden aanraden. Tegen donderdag deed de vriezer echter weer normaal.
Tot dinsdag: opnieuw een pinklichtje. Ik wilde me echt niet riskeren dat hij plots helemaal ging uitslaan en ik alle eten ging moeten weggooien, en dus belde ik dinsdagavond voor een nieuwe diepvries, een hoog model A+++ van Siemens. Woensdag werd hij al geleverd, en meteen met service dus: ze hadden hem netjes rechtop vervoerd, zodat hij meteen kon gebruikt worden. De man heeft netjes gewacht tot ik alle spullen van de oude diepvries in de nieuwe had gestoken – doordat die al bevroren waren, zakte de temperatuur in de nieuwe pijlsnel en was er eigenlijk geen probleem – en dan de oude diepvries meegenomen. Ze gingen hem in de winkel wel op het koertje zetten om te ontdooien.
Ideaal. En dus ben ik nu een serieuze som geld armer, maar een nieuw toestel rijker. Dat wat groter en wellicht een pak zuiniger zal zijn dan ons zeventien jaar oude beestje…
