Ik had er al een paar keer naar gevraagd, hoe het nu zat met die loopgraven, en wanneer ze gingen dicht zijn, maar blijkbaar was er iets met aansluitingen die niet logisch waren, en met een bijkomende buis. Vandaag zijn ze buiten eerst nog wat extra beginnen graven. Met de schop, in dit weer. Die mannen zijn bijna uit hun kleren gezweet, maar bon.
En daarna hebben ze zich met evenveel ijver gestort op het dichtgooien van de putten. Ik vind het zalig: geen loopgraven en massa’s aarde meer (enfin ja) maar gewoon van de voordeur naar het restant van de tuin kunnen wandelen.
Van de regenput is enkel nog het deksel te zien.
De twee jongsten hebben zich prompt op de zandbak gestort, terwijl Wolf naar de scouts was. Een dezer zet ik de tuin weer een beetje op orde.
