Ik ben er redelijk gerust in, in de verkiezingen hier in Gent.
Als je de media bekijkt, zou je denken dat er alleen in Antwerpen gestemd zal worden, en dat die stemming bepalend zal zijn voor gans het land. Misschien. Er zijn er die beweren dat de lokale verkiezingen geen impact hebben op het nationale bestuur, maar waarom stelt Di Rupo dan een aantal beslissingen uit? En omgekeerd, als je zegt dat het federale niveau geen impact heeft op het lokale: probeer dan maar eens als bedrijf iets gedaan te krijgen van de stad. Ze schuiven de zwarte piet telkens weer door naar boven.
Maar ook in Gent wordt er dus gestemd. Op papier, en zo heb ik het graag. Ik moest dan wel voor een keertje niet gaan tellen (ofwel zijn ze mijn antwoord kwijtgeraakt, want ik ben wel degelijk opgeroepen, maar heb er nooit meer iets van gehoord), maar toch heb ik meer vertrouwen in dat manuele systeem dan in die computers. Bizar, misschien, voor een nerd, maar toch.
Ik weet dat de partij waarvoor ik heb gestemd, niet zal winnen. Ik hoop dat ze ongeveer status quo blijft. Maar toch vind ik het niet erg. Want ik heb getwijfeld, en ik geef dat eerlijk toe. Die burgemeester van ons, dat is een bijoux. Een man uit één stuk, een echte Gentenaar. Ik ben er dan ook zeker van dat hij het haalt, en dat hij mijn stem niet nodig heeft. Hij zal wellicht met mijn favoriete partij in zee gaan, en van mij mag hij blijven, zeker en vast. Het alternatief, die ene die een paar maanden geleden zelfverzekerd uitriep: “Ik word de nieuwe burgemeester!”, die wordt het alvast niet. Ook daar ben ik zeker van. Zelfs zonder de peilingen van de afgelopen dagen. Want ook al riep hij voortdurend dat hij eigenlijk feitelijk ook een Gentenaar is, en maar vijf jaar is weggeweest: hij kent de echte Gentenaar niet. Hij voelt hem niet aan. Hij IS het niet.
Dus ja, wat het in Antwerpen ook wordt, hoe hard ons Vlaanderlandje morgen ook op zijn kop staat: ik lig er niet wakker van. Want hier in Gent, hier zal het nog altijd oké zijn. En daar ben ik nu al, nog voor er uitslagen zijn, fier op.
Jamaja, als iedereen denkt dat iemand zijn/haar stem niet nodig heeft omdat hij/zij het zo wel gaat halen, dan zijn we ver van huis zenne! 🙂 (al is er in dit specifieke geval wel iets voor te zeggen, als de voorkeur infeite toch ergens anders naartoe gaat des te meer)