Ons kleine Mereltje kan niet alleen intussen aan een verbazingwekkend tempo kruipen, ze doet ook niks liever dan stappen. Dat laatste kan ze uiteraard niet alleen, dus trekt ze zich op aan de zetels, salontafeltje en dat soort dingen, en stapt dan vrolijk de omtrek rond. Of ze staat te springen en te dansen in haar park.
Het liefst van al stapt ze aan de handen van grote broer, te zien aan de grote lach op haar gezicht.
Maar gisteren heb ik een soortement loopwagentje in elkaar gezet voor haar, waar ze zich kan aan optrekken, en dan de hele woonkamer rondstappen. Ze botst wel overal tegen, maar als je haar weer op weg zet, is ze weer verder. Ze vindt het héérlijk.
Het leukst is het natuurlijk als broer meehelpt.
En vooraan zit dan nog zo’n muziekding dat ze ook ongelofelijk wijs vindt.
Alleen is ze er blijkbaar ongelofelijk moe van. Ik stak haar gisteren in bed voor haar vooravondslaapje: doorgaans slaapt ze tussen één en half vier, en dan nog een uurtje ergens tussen vijf en zes. Ze lag er deze keer in om half vijf, in haar Tshirtje in een slaapzak, na haar vieruurtje. En toen sliep ze in één ruk door tot kwart over zeven deze morgen.
Ik heb het gevoel dat zo rondstappen voor een tienmaandertje een beetje lastig is :-p
“Spelen op de boerderij, is altijd zo leuk. De koe die loeit, de haan die kraait, kom en doe maar mee!” … ja hoor, Finn heeft dezelfde 🙂
O gij perfecte Wich, zie ik daar een bureau dat niet opgeruimd is? 😉
Hm. Witch ook. t ttttt ttt
Perfect? ROFL! Allesbehalve hoor! Mijn bureau is voortdurend een mesthoop, dit hierboven is al een semi opgeruimde staat :-p
Prachtig ze is toch heel fel voor haar ouderdom