Jawel, dankzij de KBC zijn ook Bart en ik vandaag naar Prince geweest. Golden Circle, en vooraf een pizzabuffet in La Rustica, dik in orde!
We stonden tijdens het concert op de vijfde rij vooraan, naast een goed geschifte bende, waaronder @contactpunt, die bij deze bedankt is voor de drankjes! Bart is een mega Princefan, ik ietsje minder, omdat ik niet van funk an sich hou. Toch wilde ik dit concert wel zien, omdat ik er gewoon zeker van was dat het een geweldig stomend concert ging worden, waarbij iedereen aan het dansen ging slaan. Ik kreeg gelijk.
Het eerste deel was nochtans vrij ‘sloom’: hij liet uitgebreid zijn twee fantastische backgroundzangeressen aan bod, en liet ook zijn knappe jonge ‘gitariste’ zingen, die het uiteindelijk ook niet slecht deed. Soms vraag ik me toch af waar hij altijd die fantastische vrouwen blijft vinden. Al vond Bart die gitariste nogal verwarrend: “het kapsel van Sideshow Bob en de kont van Beyoncé”. Ook de nummers waren iets minder gekend of minder uptempo. Maar toen, na een zoveelste intermezzo van zijn overigens uitmuntende New Power Generation, begon zijne Purperen Anderhalve Meter Funk onder stoom te geraken. Er kwam een medley van hits, er was vuurwerk, en tijdens Purple Rain (één van de bisnummers) werden er zowaar duizenden paarse papiertjes de lucht ingeschoten, zodat het inderdaad leek purper te regenen.
Prince zelf leek er wel plezier in te hebben, hij stond alvast vergenoegd te kijken. En chapeau voor zijn achtergrondzangeressen: een ongelofelijke stem, charisma met hopen, en vooral ook energie: ze liepen non-stop rond, zweepten het publiek op, liepen de ‘catwalk’ op en af, en brachten er voortdurend de sfeer in.
Yup. Een goed concert. Misschien wat lang, met wat overbodige passages, maar al bij al toch zeer goed. Ik was in elk geval blij dat ik erbij was.