En eigenlijk valt er niks te melden. De monitor was perfect, en de baby zit nog hoog en droog, zonder enige ontsluiting. Het zal dus wellicht nog niet voor direct zijn. Al mag ze van mij wel gaan komen hoor!
Het is dus niet (meer) zoals bij de jongens, dat ik er zelf compleet onderdoor ging, en dat ze daarom allebei geboren zijn op 37 weken. Ik voel me goed, ik ben min of meer uitgeslapen, en heb (behalve het oedeem en de jeuk) eigenlijk nergens last van. Mijn rug doet het prima, ik kan zelfs op hoge (8 cm) hakken lopen zonder last, en ik slaap als een roosje. En dus laat de dokter haar gerust nog even zitten.
En ik? Ik verveel me niet, mijn dagen zitten goed vol, maar toch. Ze mag toch komen hoor!