Ik weet niet wat ze aan de weergoden offeren (een schaap? Een kleutertje?) maar in de vier jaar dat wij nu naar het schoolfeest van de kinderen hun school gaan, is het elke keer bloedheet. Ik herinner me nog goed de eerste keer: zowel de ouders als schoonouders waren mee (eerste schoolfeest van het eerste kleinkind, weetuwel), en ik liep te puffen met een dikke buik.
Gisteren was het alweer bloedheet (maar dat hoef ik u eigenlijk niet te vertellen, denk ik), maar hadden we onze voorzorgen genomen: geen grootouders mee, en de kinderen dik ingesmeerd met zonnecrème. Ik had me op voorhand niet durven engageren om mee te helpen (ik wist niet goed hoe ik me ging voelen) maar op het moment zelf leek het gewoon de beste optie: er was gigantisch veel volk, de zon brandde en alle stoelen waren bezet.
Aan de kassa kon je echter neerzitten, zat je in de schaduw, en stond je niet in het gedrang. Ideaal dus. Dat je erbij moest werken, gaf niet eens. Ik heb dus een uurtje of drie de kassa gedaan (en rondgelopen om de jetonboxen leeg te halen en de kassa’s weer aan te vullen), terwijl de kinderen optraden, rondliepen met papa, een ijsje aten, en zich best wel amuseerden. Ik moet wel toegeven dat ik behoorlijk moe was na die drie uur, en dat de zetel hier in de koelte van de huiskamer toch wel aanlokkelijk was 🙂
Het thema van de dag was ‘Sprookjes’, en Kobe trad aan met muizenoortjes en een zwartgeschilderde neus, en was kuismuis van dienst bij Sneeuwwitje.
Wolf mocht in boerenoutfit Klein Duimpje spelen, met blozende wangetjes en de laarzen van zijn vader waar hij bijna over struikelde.
We zijn nog gebleven tot na de ballonwedstrijd, en zijn toen, zoals de meeste mensen, naar huis gegaan. Het was gewoon te warm om te blijven, en ik denk dat veel mensen die mening deelden.
Volgend jaar misschien toch eens vragen naar 22 graden en zon afgewisseld met schapenwolkjes?