Geplaatst op

Ladies’ Night @ Zelfbouwmarkt

Ik keek ernaar uit, naar deze Ladies’ Night. De Girl Geek Dinner daar was me bijzonder goed bevallen, en dus zag ik het écht wel zitten.

Helaas was ik al behoorlijk wat te laat, omdat de klassenraden nogal lang uitgevallen waren. Maar bon, ik kon probleemloos aansluiten. Ik had me opgegeven voor een aantal workshops, je kon kiezen uit een zestal dingen. Maar helaas, ik heb het gevoel dat ze het woord “workshop” eens grondig moeten opzoeken. Want voor mij is dat iets waarbij je iets bijleert. Je krijgt een uitleg, en een hoop technieken aangereikt, waar je later zelf mee aan de slag kan. Dat dacht ik toch. Maar ik kan mis zijn.

* Make up. Mja. Eigenlijk kon je gewoon één voor één geschminkt worden, en dat was dat. Nog niet eens in avondmake-up, ze hadden alleen dagmake-up bij, en die probeerden ze dan wel te verkopen, natuurlijk. Ik moet wel zeggen, de jongedame die mij onder handen nam, was bijzonder bereidwillig en vriendelijk. Toen ik vroeg hoe je smokey eyes deed, excuseerde ze zich uitvoerig voor het feit dat ze dat soort make-up dus niet bij had, maar deed me wel een grondige uitleg, compleet met foto’s op haar smartphone. Vervolgens gaf ze me een oogschaduw met donker grijs-groen en een bruintint, en dat ging me wel af, ja. Alleen vond ik 25 euro voor een kleurtje oogschaduw er wat over.

* Make-over. In de uitleg stond er dat de eigenares van een boetiek een hoop kleren mee ging hebben, en ze ieder afzonderlijk tips ging geven over wat het beste past bij je figuur en je type, en in welke valkuilen je niet mag lopen. Blijkbaar was er niet bij gezegd dat je duidelijk niet meer dan maat 40 mocht hebben, en niet kleiner mocht zijn dan 1,70 meter. Want als je niet in dat profiel paste, werd je ronduit genegeerd. Ik stelde expliciet de vraag wat de bedoeling was, en kreeg als antwoord: “Goh, we hebben kleren mee, ge moet maar ne keer kijken of iets u aanstaat.” Ik keek dan maar even in de rekken, drentelde nog wat rond, werd compleet genegeerd door de drie boetiekdames die onderling stonden te kletsen, en droop toen maar af. Tot zover workshop dus.

Gelukkig waren de hapjes zeer lekker, en gingen we ook verre van verdorsten!

Je kon ook een foto laten maken, maar ook dat heb ik maar overgeslagen: de wachtrij was me net iets te lang.

Ik ben vervolgens aangeschoven bij de workshop tafeldecoratie maken, en daar heb ik me eigenlijk wel geamuseerd, ja – en twee brandblaren opgelopen, maar dit terzijde. Veel workshop was dit ook niet, want je kreeg geen uitleg. Wel stond er een hoop knutselmateriaal, waren er tal van voorbeelden voorhanden, en was de begeleidende dame – in een vorig leven kleuterjuf – bijzonder vriendelijk. Ik heb me uitgeleefd met een isomo bal, een lijmpistool – vandaar dus de brandblaren – mos en een hoop kurk en houten schijfjes, maar echt veel heb ik alweer niet geleerd. Fun, dat wel.

De andere opties waren een sixtieskapsel (niks voor mijn korte haar dus), een gin-tasting (ik drink geen alcohol) en de versiering van de gedekte tafel, maar ik hou nogal van minimalistisch.

Het liep tot elf uur, maar ik vermoed dat ongeveer de helft al halverwege weg was. Het was nogal lang voor een weekdag, en ja, niet alles was dus even interessant. Jammer.

De goodie bag was dan wel weer zeer fijn gevuld.

IMG_2194

Hele leuke magneetjes, een bolkaars en twee korte tafelkaarsen, een zeepje, een inox ding om de geur van pakweg knoflook uit je handen te krijgen, een geurding voor in de auto, een toiletzakje, een schattig klein engeltje, kortingsbonnen, een blikje…

Het inox ding hangt al cool te wezen in de keuken, en de magneetjes zijn meteen door Merel gekaapt. Theelichtjeshouder, engeltje, toiletzakje en zeepje mochten op de dankbaarheid van Chantal (mijn poetsvrouw) rekenen, en Bart nam het blikje voor zijn rekening.

Mocht er iemand nog graag zo’n geurding voor in de auto hebben, of een kortingsbon van 10 euro (als je voor 50 euro decoratie koopt in de Zelfbouwmarkt): je moet het maar vragen.

Conclusie? Een beetje een gemiste kans. Jammer, want Zelfbouwmarkt blijft een fijne winkel. Zij het een beetje ver voor ons.

Geplaatst op

Weggeefpost: een marinaderoller!

Het is al tijden geleden dat ik het gekregen heb van de Zelfbouwmarkt, en het ding staat hier al zo lang in de kast, te wachten op een weggeefpostje, terwijl het barbecueseizoen eigenlijk zo goed als afgelopen is. Tsja…

Maar bon, ik heb dus een splinternieuwe marinaderoller te geef, gewoon omdat wij echt geen barbecuemensen zijn. Wat is dat nu precies? Gewoon de foto bekijken, want ik heb de doos ook nog niet opengemaakt.

IMG_7320

Het ziet er iets verfrollerachtigs uit dus ^^

Enfin, ben je geïnteresseerd? Laat dan een commentaartje achter, en woensdag 3 september na 12.00u trek ik de winnaar. Je moet het ding wel zelf komen afhalen in Wondelgem, Mariakerke, of Gent Meulestee.

Geplaatst op

Van Zelfbouwmarkten en Ikea’s en dergelijke oorden

Na een rustige voormiddag, een beetje een vergeten en dus snel in elkaar geflanst middagmaal stuurde ik Kobe naar een vriendje wat verderop in de straat om te gaan spelen, laadde ik de twee anderen in de auto – Wolfs speeldate was ziek gevallen, het ventje – en reed ik fluks naar Ninove, alwaar ik in de Zelfbouwmarkt op zoek ging naar allerhande spullen voor de nieuwe badkamer van de jongens. We namen een huisnummer mee, twee handdoekstangen, een zeepbakje, twee tandenpoetsbekers, twee kapstokken, en de gewonnen Hue lampen. Ik had zelfs nog over van mijn gewonnen 250 euro! Dat zal dus voor de volgende keer zijn ^^

Omdat we er eigenlijk nog redelijk vroeg buiten waren, en we toch voorbij de Ikea moesten passeren, wipten we daar ‘snel’ even binnen om nog wat extra planken voor de schoenenkast op te halen. De kinderen waren zó flink geweest dat ze nog een vieruurtje kregen: pannenkoeken voor Merel, een ijsje voor Wolf, en een half stukje taart voor mezelf. De rest was voor Wolf dus.

En toen was het weer eens duidelijk dat ‘snel’ een loos begrip is in de Ikea. We hebben inderdaad planken meegebracht, da’s waar. Maar meteen ook een badkamervuilbakje, een lamp voor Wolf, een extra knuffel, een extra handvat voor in de keuken, twee badkamermatjes, en ik ben wellicht ook nog een hoop dingen vergeten.

Reken daarbij een wachttijd aan de klantendienst van een kwartier voor een vijs die ze niet hadden, en u weet ook wel dat we niet om vijf uur thuis waren. Gelukkig vond de mama van het vriendje waar Kobe gaan spelen was, dat niet erg, en vond hij tien over zes nog steeds veel te vroeg om naar huis te gaan.

Tsja.

Maar er zit schot in die badkamer, echt wel!

 

Geplaatst op

Wolfdagje

Nee, ik ben niet een dagje naar het wildpark in Han gegaan, al zou ik dat wel willen. Ik ben gewoon een namiddag op stap geweest met mijn oudste zoon.

Eigenlijk doe ik dat te weinig, tijd spenderen met de kinderen apart. Ze hebben elk hun eigenheid, en die gaat vaak verloren met de broers en zussen erbij.

Maar ik moest dus naar de Zelfbouwmarkt om een badkamermeubel te kiezen voor de kleine badkamer voor de jongens, en wie kon ik dan beter meenemen dan mijn oudste? Zo kon hij me helpen beslissen, en ook zijn eigen goesting kiezen. Ha ja, want ons huis is ook hun huis natuurlijk. Na serieus wat heen-en-weergeloop en getwijfel wilde hij een bepaald wit meubel, met een vrij brede en diepe kolomkast erbij. Ik vind het best mooi, anders had ik nooit toegestemd natuurlijk.

Na afhaling van de meubels in kwestie reden we richting Aalst. Het is amper een kilometer of twee voorbij de oprit van de snelweg, en hij moest dringend kleren hebben. En scoutsgerief, want die scoutshemden krimpen verschrikkelijk in de was (en droogkast), en hij heeft een groeischeut gekregen. En deze scoutswinkel heeft net iets meer parkeergelegenheid dan die in Gent, waar we al een tijdje gewoon niet geraakt waren.

Scouts dus: een hemd maat 14, een dikke scoutspull, en de nodige kentekens voor erop. Ha ja, want zijn oude hemd gaat naar Kobe, en dus kan ik een aantal kentekens gewoon laten staan. Al een chance, want dat kentekens naaien, da’s dus een bezigheid, en vooral het afhalen van de kentekens van het oude hemd.

Daarna parkeerden we iets dichter, en liepen op goed geluk een winkelstraat in. We bleven hangen bij Bel&Bo waar hij een nieuwe jeans, een rode broek en een zwarte broek kreeg. En ‘de max van een gilet’, ene in het zwart met witte en rode letters. We namen ook nog een bijzonder leuk felblauw rokje voor Merel mee, en een lekker warm slaapkleedje. Ha ja, want net zoals de dochter overdag geen broeken wil dragen, maar enkel rokjes en kleedjes met broekkousen, zo wil ze ook geen pyjama’s dragen, enkel slaapkleedjes. Zucht.

In de Hema vonden we nog een groene broek (voor de scouts dus) en nog een gilet, een zaklamp voor Kobe, en twee hele leuke adventshuisjes (een tip die ik vond op het net, maar ik weet begot niet meer in wiens blog dat was). Iedereen blij met de cadeautjes dus.

En toen was ons pijp uit. We slenterden terug naar de auto, dronken eerst nog een warme chocomelk, en dat was dat. En Wolf, die toegaf dat hij er eerst geen zin in had gehad, vond dat hij al bij al toch een fijne namiddag had gehad. Zo met zijn kleine mamaatje.

Benieuwd hoe lang dat nog zal duren. Ik geniet alvast van elk moment.

Geplaatst op

Zelfbouwmarkt, toch wel. En zelfs twee keer.

Als je, zoals wij, aan het verbouwen bent, dan kom je al eens in doe-het-zelf-zaken, tegelwinkels, badkamershowrooms, keukenateliers, en wel meer van dat soort zaken. Maar van Wondelgem zijnde, blijf ik meestal in het Gentse. Om heel eerlijk te zijn: onze planner regelt nogal wat van dat soort dingen met de architecte. Een gemak, ge kunt het u niet voorstellen.

Woensdagmorgen, na de werfvergadering, reed ik met de planner naar de dichtstbijzijnde badkamerwinkel, zijnde Facq op 900 meter van ons deur. ’t Kan maar zo gemakkelijk zijn, nietwaar? Ik koos er een douchesysteem met regendouche en mengkraan, en een keukenkraan. Het eigenlijke badkamermeubel ging ik later wel eens uitzoeken, maar dan liefst in een zaak waar het iets minder duur is, Ikea of zo. Ik kreeg een offerte mee zodat we de technische gegevens konden nakijken, en dat was dat.

Wist ik veel dat ik ’s avonds in de Zelfbouwmarkt ging verzeilen. Allez ja, ik wist natuurlijk wél dat ik daar naartoe zou gaan, maar ik had een soortement veredelde Brico in gedachten, en ik vond het al een rare plaats voor een evenement als Brussels Girl Geek Dinner, met lezingen en zo. En het is niet alsof ik ooit al in Ninove ben geweest. Komaan zeg, Ninove.

En toch stond ik vandaag opnieuw in Ninove, geheel vrijwillig. In diezelfde Zelfbouwmarkt, jawel.

Laat me even uitleggen.

Ik stormde – nogal laat wegens file en sneeuw en zo – de winkel binnen, en hield verbaasd mijn pas in, want ik kwam terecht in een best gezellige ruimte tussen kerstspullen, fantastische hapjes, en een hoop girl geeks. Alleen die laatste had ik verwacht, om eerlijk te zijn. Ik plofte neer, liet me de vijf sprekers meer dan welgevallen, knabbelde aan een wrap, en keek mijn ogen uit.

Toen na de sprekers iedereen naar boven trok om na te praten en nog wat verder te knabbelen en te drinken, dook ik meteen een gang in, meer bepaald die van de badkamerkranen en douchedinges. Ik zag er hetzelfde douchesysteem als wat ik die ochtend had uitgekozen, maar daarna viel mijn oog op eentje van Damixa, dat Deense merk dat besproken werd. Het zag er fantastisch uit, en kostte ook nog eens een pak minder. Toen ik tegen iemand van de Zelfbouwmarkt daar een opmerking over maakte, haalde die er meteen de badkamerspecialist bij, en die verzekerde me dat Damixa eigenlijk dezelfde kwaliteit is als pakweg Grohe, maar dat je er de naam niet bij betaalt. Hij verkocht allebei, en had er dus geen baat bij om me iets wijs te maken. Knap trouwens, zo advies krijgen om tien uur ’s avonds.

Ik liep nog wat verder rond, en stelde vast dat de uitleg van Stijn (de commercieel directeur) niet overdreven was, dat er effectief zeven winkels in één complex te vinden zijn, die naadloos in elkaar overlopen: badkamers, keukens, verf en behang, vloerbekleding (tegels, parket, laminaat), verlichting, ramen en deuren, en uiteindelijk ook nog sfeer en decoratie, zowat verweven in het hele complex. Het heeft dus, laat dat duidelijk zijn, níet de sfeer van een gemiddelde Brico (waar ik trouwens ook graag kom, maar dan voor vijzen en tuinslangen en zo), maar eerder dat van een combinatie van chique showrooms. De meeste van die dingen had ik niet (meer) nodig, maar die badkamer en die kraan wel, dus.

Ik liep even naar boven, dwaalde rond door de mooi gepresenteerde keukens, en kwam uit bij de kranen. En toen viel mijn mond bijna open van verbazing: de keukenkraan van Grohe die ik wilde – ik heb het nogal voor het design van die ene kraan – was zomaar eventjes 98 euro goedkoper. Ja santé mijn ratse! (Op van die momenten sla ik altijd op het Gents over, sorry.)

Tsja. Toen wist ik het wel.

En dus stond ik deze namiddag – met hangende pootjes, want ik DOE dat dus NIET GRAAG – samen met Wolf opnieuw in Ninove. Of all places. We kochten er het Slate douchesysteem van Damixa, we palaverden een eind weg over de badkamersets en kozen na lang wikken en wegen een wit ensemble met lange kolomkast en wijze lavabo, zochten een kraan voor erbij, en stelden vast dat de Minta keukenkraan enkel op bestelling was. Tsja. Maar dat kon ik eventueel nog per email regelen, als ik dat wilde.

We rekenden af, haalden onze spullen op aan het afhaalmagazijn – waar ze overigens netjes in de koffer van de auto werden gelegd, mijn rug dankt u – en gingen shoppen in Aalst. Wolf had nog kleren nodig, vandaar. Ik dacht dat we eerst tussenin nog iets gingen moeten gaan drinken om te bekomen, maar dat bleek niet eens nodig. Oef.

En dus heb ik een badkamer in mijn garage liggen momenteel. Vanuit Ninove, begot. De Zelfbouwmarkt, die ik tot hiertoe enkel kende van dat oorwormreclameriedeltje, en waar geen hààr op mijn hoofd ooit zou aan gedacht hebben om naartoe te gaan.

Het kan dus wel degelijk verkeren. Twee keer op een week, zelfs. ’t Moet zijn dat het de moeite was.

(En omdat hij eigenlijk best grappig was: de reclamespot die ze woensdag toonden)

Geplaatst op

BGGD 61

bggdDat het verdomde lang geleden was dat ik nog eens op een Brussels Girl Geek Dinner was geraakt. Meestal beginnen die dingen rond een uur of zes in Brussel, en daar geraak ik gewoon nooit op tijd. Deze keer was het om 19.00u in Ninove.

“Ninove? Ninove, begot?” hoor ik u denken. Ik dacht, om eerlijk te zijn, ook zoiets. Maar in Ninove ligt de Zelfbouwmarkt, en laat dat nu de plaats van gebeuren zijn. Die Zelfbouwmarkt krijgt overigens nog zijn eigen postje, geloof me. Maar nu dus nog even niet.

Kwart na zeven, aangevallen door smeltende sneeuw, draaide ik de parking op, net op tijd om nog een van de delicieuze wraps mee te grissen, en te gaan zitten.

Clo kondigde meteen de eerste van de vijf sprekers aan, Stijn Desmet van Zelfbouwmarkt zelf. Hij legde kort het concept van Zelfbouwmarkt uit, en – we zijn per slot van rekening een geek publiek – lichtte de sociale mediastrategie toe. Dat het knap in elkaar zit, trouwens, en dat het een wijze winkel is.

Daarna kreeg Hilde Francq van Box3 twintig minuten toegemeten, en van mij had dat gerust een pak langer mogen zijn. Ik stond eerst nochtans nogal sceptisch: Hilde was gekleed in shocking pink en had als onderwerp Colour trends autumn/winter 2014. Ik had me dus verwacht aan een zweverige uitleg van kleurentypes en zo. Niet dus. Ze legde uit hoe bureaus als het hare trendkleuren opstellen, aan de hand van diverse factoren. Hoe die beïnvloed worden door bepaalde externe factoren, en hoe die dan in de markt gezet worden. Met foto’s waarin je de kleurenpaletten toegepast ziet. En hoe die dan op bijvoorbeeld de catwalks verschijnen, of hoe verffabrikanten daar op inspelen. Bijzonder interessant, echt waar. En ik geef u even mee dat van dat oudroze een trend wordt. Yay. Trouwens, als je zelf wil zien wat ik bedoel: gewoon even op hun site klikken.

Daarna kreeg Stijn Heytens van Quick Step het woord. Ook hier geen pure productinformatie, maar wel een grondige uitleg over hoe zij willen inspelen op een voornamelijk vrouwelijk publiek dat online zijn (haar) keuzes maakt. Met een coole app op hun site om zelf uit te testen hoe bepaalde vloeren er zouden uitzien in jouw interieur. Ze noemen het ‘interconnected customer experience’, en ze hebben wel gelijk, ja. Alleen jammer dat de app niet prominent naar voor komt op hun website, ze zouden die beter moeten uitspelen.

Toen kwam Peter Melaerts van Damixa. Dawadde? Juist ja. Damixa is een Deens bedrijf van keukenkranen, badkamerkranen en douches en zo, en Peter kwam het even voorstellen. Ik had er nog nooit van gehoord, maar was eigenlijk wel gecharmeerd door de kranen en zo. Toen ik, na de presentaties, nog even rondliep in de Zelfbouwmarkt, zag ik trouwens een doucheding waar ik meteen verzot op was, en stukken goedkoper dan wat ik diezelfde morgen uitgekozen had in de Facq. Ik heb nog even informatie gevraagd aan de badkamerspecialist die daar ook aanwezig was (service, jong, en dat op vrijdagavond rond een uur of tien), en vroeg wat het prijsverschil tussen pakweg Grohe en Damixa maakte. Die mensen verkopen allebei, dus ze hebben er geen baat bij om te liegen of marketingpraatjes te verkopen. Blijkbaar puur de naam, want Grohe zet zwaar in op marketing, reclame en beurzen, terwijl Damixa dat duidelijk niet doet. Qua kwaliteit vond hij ze sterk vergelijkbaar, en je krijgt trouwens tien jaar garantie. Tsja…

Om af te sluiten mocht een dame van Philips de nieuwe Hue serie voorstellen. Hier kan ik kort over zijn: die wil ik, en daar schrijf ik ook nog eens een aparte post over, geloof me. Zo wijs, gewoon! (Maar dus geen website in het Nederlands, helaas.)

Enfin, geslaagde avond dus, nog de excellente catering buiten beschouwing latend.

En dan moest de goodie bag nog komen. Nog nooit zo’n zwaar exemplaar gehad, en zo goed gevuld.
Ik geef even de inhoud mee:

    • Een knalroze waterfilterkan van Brita
    • Pimlico: een stoffen, very countryside stoffen deco hart. Mijn kuisvrouw was er zot van, en heeft het mee.
    • J-line: wall clock p’tit maurice. Die komt zó hard in de nieuwe keuken!
    • Souks en Sauna: ticket voor het sauna complex.
    • Zone: marinade roller. Voor op de barbecue in de zomer, vermoed ik.
    • De Laurier: een kweetniehoewijs goudviszeepje. Bijna zonde om te gebruiken.
    • Box3: colour cards, en een funky roze stylo
    • Riverdale: trendy notebook, in goud
    • Souks & Sauna: een paar zwarte sauna slippers, helaas niet mijn maat dus ook voor de kuisvrouw.
    • een vrij grote Moleskine van Quikstep, altijd handig
    • een USBstick van Damixa, helaas zonder vermelding van size, maar hoe dan ook handig. Altijd.

Dit dus:

IMG_7270

Nog eens bedankt aan alle sprekers, alle sponsors, Zelfbouwmarkt voor de locatie, en Ilse en Clo voor de organisatie!

Oh, en de twee intussen al weggegeven items:

IMG_7263 IMG_7262