Geplaatst op

Een overdaad aan wafels

Elk jaar organiseert Scouts Wondelgem, waar Kobe een bijzonder actief lid van is, een wafelbak. De leden gaan rond op zaterdag om bestelling op te nemen, op zondag worden de wafels ook effectief gebakken, verpakt en rondgedragen.

Alledrie de kinderen hebben beide nog gedaan, maar Kobe zit nu in zijn laatste jaar als lid en dan worden ze verondersteld ook effectief te bakken. Met van die grote puppy-ogen kwam hij een paar weken geleden vragen of ook onze garage mocht gebruikt worden als bakpost, maar dan eentje zonder leden die wafels kwamen ophalen, enkel puur een bakpost. Ik twijfelde, maar ging uiteindelijk akkoord, op voorwaarde dat hij dan de garage deftig ging opruimen.

Donderdag trok ik met hem nog naar het containerpark, vrijdag kwam Ralph al de hele garage onder een dikke plastiek leggen, had Kobe de werktafel uit het tuinhuis gesleept en werd ook die onder stevige plastiek gestoken. Ik vond dat een beetje overkill, tot ik ook effectief de immense hoeveelheid zag die ze gingen bakken. Kobe is deze morgen om kwart voor vier opgestaan, stond kwart na vier aan de scouts, en om vijf uur waren ze hier al met vier aan het bakken. Het deeg werd in grote emmers aangevoerd vanuit de scoutsterreinen, de gebakken wafels werden uitgespreid op draad om uit te dampen en werden dan opgehaald door de centrale in grote, propere wasmanden. Geen idee hoeveel wafels ze hier gebakken hebben, maar het waren er veel: ze hebben gebakken tot half acht ’s avonds met enkel een half uur pauze om te eten. En in totaal waren het er blijkbaar 12500. Yup.

Ons hele huis ruikt uiteraard naar wafels, en ik vermoed dat dat nog wel enige dagen zo zal blijven.

Kobe had dus ook een beamer geïnstalleerd die projecteerde op de binnenkant van de garagepoort, zodat ze zich niet hoefden te vervelen.

Respect voor die gasten, echt. Ik zou al lang zot geworden zijn, denk ik.

Geplaatst op

Wafels!

Ik had het Merel beloofd om nog eens wafels te bakken, had al verse gist gekocht, en met dat winterweer dat we hadden, besloot ik woensdag om er toch eens werk van te maken.

Het probleem met gistwafels is dat je dat niet op den bots kan doen, je deeg moet twee uur rijzen. Maar ik had er dus aan gedacht, en de kinderen protesteerden niet.

Alleen… met zes personen – Arwen was hier ook – gaat dat vreselijk traag, en dus vroeg ik aan Bart om toch nog het oude Nova wafelijzer van ons ma uit te halen. Een zalig ding, maar de stekkers zijn… om het nog zacht te zeggen, niet optimaal meer.

Het was denk ik al een jaar of tien niet meer gebruikt en ik was dus ook compleet vergeten dat het toch wel een kwartier nodig heeft om om te warmen. Maar zodra het warm is, man, dat gaat vooruit! Het is een stuk heter, blijkbaar, dan hedendaagse wafelijzers en de smaak is dan ook anders. Echt, zo’n zalige wafels!

Er werd bijzonder grondig gesmuld, er werd vooral niet geprotesteerd, en er werd de volgende ochtend nog eens genoten van de overschot.

Maar bon, toch een vraagje: hoe zou ik die stekkers kunnen vervangen? Of laten vervangen? Want er zit geeneens aarding op en de stekkers zijn nog van een soortement bakeliet of zo.

Geplaatst op

Nog meer wafels

Deze keer geen wafeltjes, maar echte, zelfgemaakte gistwafels. De kinderen, en dan vooral Kobe, vroegen daar al een tijdje naar, en er lag dus ook al een hele tijd verse gist in de ijskast. Vandaag heb ik er op tijd aan gedacht om het deeg te maken, want dat moet toch wel een tweetal uur rijzen. Maar ze waren fantastisch lekker, geen idee wat het verschil maakte met andere keren, maar bon.

Ik had er eigenlijk gewoon veel te veel en heb twee uur staan bakken, maar man, ze zijn echt lekker, ook nog de volgende dag.

En de kinderen zijn dus echt wel vragende partij om dat vaker te doen. Ik denk dat ik de volgende keer wel met twee ijzers ga bakken, dat van ons ma staat hier ook.

Oh, en het recept?

  • een kilo bloem
  • daarin 35 gram verse gist, gebroken in een beetje lauwwarm water
  • twee eierdooiers erbij
  • een liter melk
  • een liter water, opgewarmd, met daarin gesmolten
  • 175-200 g margarine of boter
  • 8 lepels kristalsuiker
  • snuif zout
  • en dan drie opgeklopte eiwitten erdoor

Na elke stap goed mengen of mixen.

Anderhalf tot twee uur laten rijzen, afgedekt met een handdoek, op een warme plaats, bv de oven op de lichtste stand.

Smakelijk!

Geplaatst op

Nog zo’n regendagje, maar mét wafels!

Nog zo’n luie dag als gisteren, ware het niet dat ik vandaag wél boodschappen heb gedaan, en een gigantische schotel courgettelasagne heb gemaakt, genoeg voor vandaag en morgen. En dat ik beginnen verbeteren ben, en dat ons ma en pa hier waren tegen half zes om dan wafels te eten. Ons ma is verzot op wafels, maar ze zelf bakken, dat ziet ze niet meer zitten. Ik heb haar recept gekregen, en meteen ook haar oude, maar ongelofelijk goeie wafelijzer. Met twee wafelijzers bakken, dat gaat net iets sneller. En ja, ze waren lekker!

Om er zeker van te zijn dat ik dat recept niet kwijt speel, zet ik het ook hier even kort. Na elke stap goed mengen of mixen.

  • een kilo bloem
  • daarin 35 gram verse gist, gebroken in een beetje lauwwarm water
  • twee eierdooiers erbij
  • een liter melk
  • een liter water, opgewarmd, met daarin gesmolten
  • 175-200 g margarine of boter
  • 8 lepels kristalsuiker
  • snuif zout
  • en dan drie opgeklopte eiwitten erdoor

Anderhalf tot twee uur laten rijzen, afgedekt met een handdoek, op een warme plaats, bv de oven op de lichtste stand.

De beste wafels, gegarandeerd!

Geplaatst op

Ma

Soms zijn er zo van die momenten dat je gewoon wil genieten, en dat je ook wil verwennen.

Toen ik ons ma voorstelde om vandaag hier wafels te komen eten, en meteen ook gewoon te blijven slapen, zag ze dat wel zitten, ja. Zo moest ze niet opnieuw naar huis rijden, maar konden we de hele avond lekker kletsen over vanalles en nog wat, dat was eigenlijk al weer te lang geleden.

De kinderen vonden het heerlijk: oma niet alleen voor wafels, maar ook om hen in te stoppen, en dan ’s morgens samen aan het ontbijt te zitten.

De wafels zelf waren niet ideaal: ik volgde het basisrecept van de boerinnenbond, en dat waren halve suikerwafels, en niet de lichte standaardwafels. Soit, het zij zo. Ons ma moet nog maar eens terugkomen, zeker?

In elk geval had ik een bijzonder gemoedelijke, aangename avond. Eentje om te onthouden.

 

Geplaatst op

Kerstavond

Met drie kinderen in huis wil je geen gedoe meer met grote kersttafels. Merel is echt nog te klein om lang op te blijven, die wordt ronduit ongenietbaar.

En dus deden we, zoals vorig jaar, wafels. Het hele huis was verlicht met kaarsen en theelichtjes. Mijn ouders kwamen tegen een uur of zes, we aten aperitiefhapjes, openden pakjes, en aten wafels. En na afloop chocoladefondue en voornoemde kerstboom.

kerstavond

Ik had de indruk dat iedereen wel tevreden was met zijn cadeautjes. Groot waren ze meestal niet, wel telkens in de roos, en dat is belangrijker.

– mijn ma kreeg een ring en een set oorringen. De ring had ik oorspronkelijk voor mezelf gekocht, maar zij was er stekezot van. En de oorringen waren een type en kleur dat ze nog niet had.
– mijn pa kreeg zijn klassieker: de scheurkalender van Peter Van Straaten, de Zeurkalender dus. Hij lacht er zich een breuk mee.
– de jongens kregen van ons twee Disneyfilms (een reclame uit de Blokker) en de uDraw die ik onlangs op de BGGD gekregen heb. Bart had ook nog voor elk een tof boek mee: een griezelverhaal voor Wolf, een koekmannetjesverhaal voor Kobe, en Merel kreeg een boekje van Rupsje Nooitgenoeg, met een vingerpoppetje. Ze is er zot van!
Mijn ma had voor elk ook een boek: de GVR deed Kobe een rondedansje maken, Matilda werd voorlopig nog op enige scepsis vanwege Wolf onthaald, maar zal zeker in de smaak vallen! Ze waren in elk geval opgetogen met de cadeautjes.
– Bart kreeg van mij twee strips (ik weet nooit wat ik moet kopen, hij koopt altijd alles zelf), en had voor zichzelf de biografie van Steve Jobs gekocht
– ik kreeg van mijn ma een keramieken olifant om een kaarsje in te branden, en van mijn dierbaarste een kweetniehoecoole lamp en de twee boeken van Goe Gebakken. Precies wat ik wilde dus 🙂

Tegen negen uur zaten de jongens in bed, mijn ouders waren weg om half elf, en Bart en ik hebben nog rustig in de zetel wat tv gekeken, lekker onder een dekentje. Perfect!